Het licht van de maan

Het licht van de maan
Is nog het enige wat
mij uit het duister houdt.
Zelfs de poolster
die anders de richting geeft
fonkelt niet meer aan de hemel.
Ver zijn de woorden
de beelden van smart
en leed
te dichtbij.
Verdreven uit het heden,
door de slang
die mij de appel aanboodt
maar niet langer bleef
dan één hap.
Terug naar het verleden
van oorlog en
verwoesting
Stil verlangen
naar het einde
naar de zomertijd
when the living was easy.