Vandaag had ik een afspraak maar ik kwam te laat.
Later dan de gebruikelijke 5 minuten te laat.
Hij was al weg en ik kon hem niet meer zien.
Nooit meer.
Ik heb nog gezocht.
Ben nog langs de plek gegaan waar we de laatste keer afscheid hadden genomen.
Zonder succes.
Gelukkig weet ik waar hij is en kan ik hem daar nog vinden.
In alle rust.
Dank voor je medeleven van gisteren, maar probeer niet in mijn ziel te peuteren.
Ze is te complex om ineens te begrijpen. Heeft teveel bochten en kruispunten om zonder plan te verkennen. Als je me wil begrijpen, dan moet je me ervaren, geen vragen stellen. Rationaliteit is het einde van de creativiteit.
Ik ben blij dat sinds miss Double D weg is ik al een beetje meer mezelf kan zijn.
Er is een tipje gelicht, één doekje uit de Kleenexdoos uitgehaald.
Maar er zijn nog zoveel facetten die verborgen blijven.
Alles komt altijd goed, ooit.
Na de kast vol dromen, nu ook het recht op dromen.
En omdat Mag en Janneke echt twee toffe madammen zijn, laat ik jullie met plezier de affiche. (Vrije toegang)
Keane is momenteel de meest gedraaide CD uit m’n collectie. Ik kan er maar niet genoeg van krijgen. Keane Keane en nog eens Keane. Maar voorlopig hou ik het bij de vorige "Hopes and fears". Ik wacht nog wat af tot er nog een single komt uit de nieuwe CD om hem ook aan te schaffen.
De grootste actuele flopper is die van Robbie Williams. ‘k Zou ni weten waarom maar hij spreekt me gewoon niet aan. Zit keurig in het rekje bij de 500 andere CD’s….
Deze week had ik het met mensen over hun ochtendgedrag. Het is geen staatgeheim dat Max een ochtendmens is. Vroeg uit de veren, altijd fris om al van bij het krieken van de dag te zorgen voor de afwas of de was. MAAR…Een grote maar overschaduwt het ochtendhumeur van uw dienaar. Na het verlaten van het bed moet Max kunnen ontbijten of de welgeluimde grapjas vervormt in een nukkig oud ventje die voor de rest van de dag onaanspreekbaar is.
Een goeie boterham met zelfgemaakte choco en 2 tassen koffie met speculoos uit het rode pakje, de lange niet de vierkante en z’n dag is goed.
Steevast wordt dit aangevuld door een uitgebreide badkamersessie van zo’n slordige 30 a 40 minuten. Wat ik daar allemaal uitspook in die badkamer ga ik niet aan uw neus hangen, intimi weten inmiddels dat het niet echt om voor te vertellen is, maar laat ons zeggen dat het gaat om een extreme make-over *LOL*.
Dus voila, om een antwoord te bieden aan alle nieuwsgierigen die willen weten wat ik doe in de ochtend, ge weet het! 😉
ze zijn er toch wel snel bij deze keer.
En daarmee is de eerste verjaardagskaart binnen!
Thanks guys 🙂
De Nederlanders zijn er jaloers op, de Fransen noemen ons bespottelijk "les petits belges" terwijl ze eigenlijk hun ogen uitkijken, de Duitsers die zijn hier effe geweest in een wanhoopsdaad, maar zijn niet kunnen blijven door onvoorziene omstandigheden….Het Belgenland! Ze bekijken ons allemaal met een scheef oog dus hoog tijd om ze even te doen watertanden waarom het Belgenland nu net zo gezellig is.
Je hebt er bijvoorbeeld de vele muziekfestivals, om maar eens iets te zeggen. Maar Belgen die denken ook aan hun conditie. Want een groter uithoudingsvermogen verzorgen overdag, geeft meer plezier in de avond. Dus…je doet mee aan "de gordel" of je fietst de ring rond Gent of je gaat van bij je huis met de fiets naar het werk…In het centrum van Antwerpen bijvoorbeeld. Je neemt wat zijstraatjes, wat hijstraatjes en zo langs het Sportpaleis hup naar je werk…Had je gedacht…
Een paar dagen later vindt de bewuste medemens uw levenloze lichaam aan de rand van de weg. Zelfs uw fiets is niet gestolen. Er waren nogtans redenen genoeg om die mee te nemen, maar neen. Dus zal je wel aan een hartaanval, trombose, ontplofte appendix of plots opgekomen teelbalkanker gestorven zijn zeker? Geen probleem, jup, de koelkast in met dat lijk! Wie maakt zich daar nog zorgen om…of ehm…hee…wacht es…tiens…daar zit een gaatje in dat lijkt. Goooohhh, hoe zou dat nu kunnen komen? Weet je wat, we kijken er morgen eens naar, vandaag zit de shift er op en morgen is er heel wat tijd over….
Kan u het zich inbeelden? Een lijk wordt gevonden en pas na 3 dagen wordt er ook effectief vastgesteld dat inmiddels grijsgeworden betrokkene een kogel door het hart heeft. Dat kan toch alleen maar in België gebeuren…Djeezes, allez jong. Da’s toch ’t eerste wat ge vraagt als nabestaande of onderzoekt als arts, de doodsoorzaak. Of niet soms?
Allez, ‘fin, ’t valt mij op dat het weer eens in Antwerpen is. Ik vraag mij af wat voor soort volk dat daar woont. Zijn dat dan allemaal zo van die weirdo’s of zouden er hier en daar nog "normale" tussen zitten?
Maar misschien was het een PV in’t frans opgesteld, want tjah, als ze in Brussel niet slim genoeg zijn om Vlaams te leren, dan zullen ze in Antwerpen ook wel geen ballen frans spreken. Of wel soms?
