Gent, mijn stad. De stad met sociale karakter heeft nu toch wel een paar serieuze steken laten vallen.
Ik kan alleen maar vaststellen dat daar waar de overheid toch enigszins wat inspanningen doet, negeert stad Gent totaal het bestaan van het co-ouderschap en de rechten die de ouder waar het kind niet gedomicilieerd staat totaal.
Concreet ziet bijvoorbeeld de Sportdienst van de stad Gent geen nut in het sturen van informatie naar de juiste ouder. Wanneer een co-ouderkind ingeschreven staat bij ouder A maar via ouder B een actviteit volgt bij sportdienst Gent dan wordt alle briefwisseling, facturen en informatiefiches naar ouder A gestuurd. “In het belang van het kind”, zo luidt het bij de Sportdienst. Nu, dat ze administratief vastzitten in een computerprogramma (maar laten wij ons leven door computers of was het nu net omgekeerd?) misschien, maar ik zie niet in welk “belang” een kind eraan heeft om de informatie van een cursus naar de verkeerde ouder te sturen. En niet dat het niet mogelijk is, een kind kan perfect twee keer worden ingeschreven in het computersysteem, daar niet van, ze weigeren gewoon ouder B te herkennen als co-ouder.
De Sportdienst is geen alleenstaand geval. Ook de bibliotheek kan er niet aan doen dat een kind via ouder A boeken ontleent in een lokale bibliotheek en zodoende via ouder B geen boeken meer kan ontlenen omdat een co-ouderkind nu eenmaal geen twee kaarten kan krijgen binnen de stad Gent. Spijtig, want kinderen die niet in Gent wonen (en bijgevolg ook geen belastingen betalen om de bib te financieren) kunnen zich wél inschrijven in de Gentse bibliotheek. En daarnaast nog eens in de bibliotheek waar ze officieel wonen. Dus co-ouders waarvan één van de twee niet in Gent woont, kunnen wél genieten van twee bib-kaarten. Een écht Gents kind kan dat niet.
Naast de Sportdienst en de bib zijn er nog wel gevallen, ik noem maar de sociale huisvesting. Sociaal, dus de huishuur wordt berekend op het inkomen maar ook op de gezinssamenstelling. Als ouder A evenveel verdient dan ouder B en ze hebben co-ouderschap, dan zou het mij logisch lijken dat beide ouders evenveel huishuur betalen. Realiteit? De ouder waar het kind gedomicilieerd staat, krijgt een tegemoetkoming die merkelijk hoger ligt dan de ouder waar het kind niet gedomicileerd staat. Immers ouder A wordt aanzien als “gezin”, ouder B wordt aanzien als “alleenstaande”, zelfs niet eens meer als ouder.
Stof tot nadenken voor de komende jaren zou ik zo zeggen. Ik zie hier in ieder geval weinig “belang van het kind” in. Wanneer ouders kiezen voor de (huidige) standaard, zijnde co-ouderschap, dan meen ik het goed dat ook stadsdiensten zich met enig respect naar die ouders toe opstellen en hun erkennen in hun status.
Eenmaal de opcentiemen zijn betaald en de stemmen geteld, ben je als co-ouder binnen Gent niet veel meer waard. Eindstation Gent-Dampoort.
Max Van Hemel 