Maandelijks archief: juni 2008

inceste de Magritte

Het project rond Magritte krijgt meer en meer vorm. Het zit allemaal nog in m’n hoofd en eerlijk gezegd, ik word er ongemakkelijk van. Er zijn dingen die ik niet mag vergeten, dingen die aanzetten geven, concrete ontwerpen,…maar nog niets op papier. Bovendien baart het uitlaten van reacties op m’n modellen-oproepen me ook wel wat zorgen. Ik kan niets plannen, kan niet overleggen…BRRRR…Tijd voor vakantie zou ‘k zo zeggen!

Renemagritte

slapen in de hemel

Over 3 weken is het zover! De start van de Gentse feesten. Hier en daar zie je al affiches opduiken. Vooral die van het ISTF en van Puppet Buskers, mijn 2 favoriete programma’s. Ik moet dan ook dringend een programma kopen en gewapend met een fluostift met route vastleggen.
Maar ik kijk niet alleen uit naar het programma. Ook naar de logees die zullen komen. Ik maak er geen geheim van dat voor die 10-dagen huize Van Hemel heel even opendeurdag houdt voor "niet-onbekenden". Geeft toe dat het te gek is deze gelegenheid niet te grijpen om de vrienden en kennissen waar je de hele tijd mee mailt niet ’s te ontmoeten. Het is ook onverantwoord om ze op een onmogelijk uur in de ochtend terug naar huis te sturen. Dus blijven ze maar gezellig logeren, met breakfast en home-made-choco natuurlijk!

Je kan natuurlijk altijd een hotelkamer boeken, maar of het daar ook zo gezellig is, dat zou’k niet durven zeggen…

072insekte

Verloren hart

Is het nu ook weer de tijd van het jaar? In ieder geval valt het mij op dat er in deze week vele gebroken harten in dit kleine landje lopen. Het treft me telkens weer. Mensen zijn soms rare wezens toch? Heb dan altijd zo’n drang om te troosten. Al hoort ’t allicht bij het vallen en opstaan en moet ik ze misschien wel gewoon laten begaan…(what doesn’t kill you…)

23062008

Kot kot kot kedei

Na de examenstress zie je de studentes weer buiten komen. Nu nog studentes, de studenten beginnen er standaard wat later aan, maar tot daar. Het jachtseizoen is weer open, gewapend met een GSM lopen ze door de studentenbuurten op zoek naar een kot.
En ik op zoek naar modellen…
Heb veel zin om nu al promo te maken maar dat zal wel verloren moeite zijn. Doorgaans komen ze maar tegen september terug.

De wandeling heeft me bijzonder geïnspireerd. Ik denk dat ik een aantal projectjes ga combineren tot één groot project rond Magritte. Zowel voor naakten als niet-naakten. Nog even op mijn ei gaan zitten, ’t komt wel goed…

Max flikkert! (ook bij daglicht)

Een mens moet mee zijn met tijd. Stilstaan is ok, maar te lang stilstaan roest 😉
Gezien een aantal medeblogsters mij (door hun toffe foto’s) ervan hebben overtuigd dat een Flickr-site wel leuke foto’s kan opleveren, heb ik er mezelf ook eentje gemaakt.
Je kan er vanalles over het dagelijkse leven van Max en Max-junior vinden. Waar we naartoe gaan, wat we doen en laten, tussenstapjes op tekeningen etc etc. Nu nog niet, maar straks wel. Voorlopig is het er nog even rustig, maar eens het buiten regent, is er dan weer meer tijd om binnen dit even bij te werken 😉

Beam me to the Max-Flickr-site

Lookingood

een fokkietje

sommige mensen vinden het leuk om m’n blog te lezen, sommigen komen gewoon eens langs, zijn nieuwsgierig, sommigen zijn ziekelijk bezeten en verwarren dé Max met iemand anders en kunnen het onderscheid niet maken tussen fictie en realiteit. Maar dat is bloggen en elke blogger kent het fenomeen. Mij zal het niet stoppen en wie daar een probleem mee heeft kan maar beter uit mijn leven stappen.

Of misschien zijn het gewoon maar mensen die ’s morgens geen fokkietje hebben gehad). Ik drink al 17 jaar uit dezelfde kop mijn 2 tasjes (voor de Hollanders "bakken") koffie bij ’t ontbijt. Daar horen ook vast 2 speculooskoeken bij, van Lotus en dan nog één typische soort. De tas kreeg ik van m’n eerste liefs moeder. ’t Is een set van 6 en ze zou ze weggooien. Ik vond ze té charmant en daarom nam ik ze mee op kot. ‘k Probeerde nog haar dochter ook mee te nemen, maar da’s niet echt zo goed gelukt. Mijn favoriete en vaste ochtendtas is deze, met de barst erin. ‘k Heb deze altijd gebruikt omdat ik dacht dat ze, met de barst die erin zit, het eerste zou sneuvelen en ik zodoende de plaats van een tas in mijn kastje kon uitsparen. Maar niet dus…

Koffiekop

het duurste woord

soms zijn er zo van die woorden die je het gevoel geven dat ze wel héél erg duur moeten zijn om ze uit te spreken.

Iedereen kent wel het liedje "sorry seems to be the hardest word", wel, we zijn er toch niet ver vanaf he? Op zich is het geen schande om s toe te geven dat je verkeerd was, om s te zeggen dat het inderdaad beter anders is. Voor mij lijken woorden als "ik zie je graag" of zelfs "goeiemorgen" duur te worden de laatste dagen. Zijn ze gekoppeld aan de olieprijzen misschien? Merkwaardig hoe moeilijk deze woorden liggen…

Blue_money

Student in Gent

Het is me weer wat in België de laatste dagen. Olieprijzen stijgen ten top en stakingen dreigen, Walen willen een corrida en Vlamingen vieren voortaan de Gulden Sporenslag op 15 juli ipv den 11e…Ai ai ai…waar gaat dat naartoe?

Maar allez, het heeft zo zijn voordelen die toestanden. Een mens neemt er al eens zijn fiets voor. En wat zie je dan? Her-en-der tegen zichzelf pratende studenten die over straat lopen, super geconcentreerd hun examens aan het herhalen. Het zullen dan wel ver de laatste zijn (denk ik) 🙂

Examen

Chocolade

Het is duidelijk het inspiratieseizoen. De ideeën borrelen als geisha’s geisers in mijn hoofd. Ik heb spijtig genoeg nog geen reacties op de remote model oproep. Ik hoop die nog te krijgen. ’t Zou leuk zijn om zo eens mensen te tekenen die ik helemaal niet ken maar die m’n tekeningen wel tof vinden. Uiteindelijk doet de afstand niets (en dat wil ik er enigszins mee bewijzen), het is de motivatie die telt. Dus Nederlanders, Vlamingen, Engelsen, Zuid-Afrikanen of andere aangestranden…Stuur mij uw foto!

Verder kriebelt er al een paar dagen iets in mijn hoofd dat me zegt dat ik met chocolade moet gaan werken. ’t Is niet de eerste keer dat dat voorvalt. Ik had het idee al eerder (nadat ik het -weinig succesvolle- idee had om iets te doen met spruiten in kokende olie) maar voerde het toen af omwille van "déjà-vu". Nu ik er wat afstand van heb genomen denk ik dat er meer inzit dan de clichés van een streep smolten chocolade die langs de ruggegraat afloopt. ‘k Zal er eens een "haalbaarheidsstudie" over maken ;P En…mocht je dit lezen en ’t zegt je iets om te poseren voor/met de chocolade, hou u vooral niet in om het me te laten weten!

Chocoladehome