De laatste tijd ga ik voor meer dan voor mijn eigen werk. Ik voel me soms meer op de baan als kunstfotograaf dan als kunstenaar op zich.
Eén van de tentoonstellingen die ik de vorige dagen ging bekijken was “Beyond”.
Ik moest effe wennen aan de leegte in de Norbertijnenkapel. De laatste keer dat ik er binnen ging zag het decor er duidelijk anders uit.
Al goed. Direct doorlopen naar de werkjes van Jolien Holvoet. Jolien trok enige tijd geleden mijn interesse met haar porseleinen werken die met zin voor perfectie, veel liefde en oog voor lichtdoorlatendheid (OK, er is een deftig mooi en zeer geleerd woord voor dat ik nu niet meer weet). Ik heb haar dan ook gevraagd om deel te nemen aan de expo te Drongen eind oktober.
Op zich, ik was daar dan toch, kon ik maar evengoed eens een kijkje nemen naar het werk van de collega’s. Ik weet nu niet echt wat van wie is, dat is mij ontgaan, maar de warrige tent met de tekeningen en curiosa vond ik wel iets hebben. Het leek me eerst wel wat claustrofobisch maar zeker de moeite om een kijkje te nemen en het werk op te nemen.