Momenten aan de tafel zijn doorgaans momenten waarop we vertellen over wat we gedaan hebben en welke plannen we nog op onze agenda staan hebben en hoe we ons zullen organiseren.
Maar zaterdag is, op normale weekdagen, ook het moment waar we de middag overbruggen met wachten op Junior die terugkeert van de Kunstacademie, de vrouw des huizes die zorgt voor het eten en ik die meestal ook wel iets van de “to do-list” opneem. Aangezien we het niet zo hebben voor de top30 op radio2, staat de radio bij ons op radio1 en het programma “Interne keuken”.
Dat was deze middag niet anders, alleen – omwille van de vakantie-, is er geen academie en zaten we met z’n allen te luisteren naar “the best of Interne keuken”. Niets bijzonders te melden tot het laatste halve uur wordt ingezet met het verhaal van een ex-para die vertelt over zijn missies en voornamelijk over zijn leven na het leger. We luisterden met aandacht naar het eerste kwartier maar ook met niet meer aandacht dan bij andere onderwerpen.
Plots krijgt het gesprek een totaal andere wending wanneer de para vertelt over een groepssessie die moet helpen om het oorlogstrauma te verwerken. Een doodse stilte ontstaat wanneer para, slachtoffer en moordenaar met mekaar oog-in-oog komen te staan.
Luistert u zelf even naar het aangrijpend interview…En Reginald Verhofstede, ex-para, over droom en daad, gruwel en vergeving.
maxvanhemel.wordpress.com 