Maandelijks archief: februari 2016

Daarom ben ik (ook) ambtenaar

Het komt al eens ter sprake en de laatste maanden/jaren des te meer: ambtenaren. Het zijn profiteurs, luilakken, wereldvreemde mensen…voor zover men dat soort nog “mens” kan noemen. Autisten, gefrustreerde zakken, dat zou allicht beter passen.

WP_20160225_001

Toch is er onder ons, ambtenaren, ook een sociaal engagement. We zitten niet alleen voor die vaste job en het opvangen van uw kinderen bij de overheid. Met de vrije tijd trachten we mee te werken aan het socio-culturele leven, we stimuleren mensen en organiseren allerhande zaken, belangeloos. Het koor, de tentoonstelling, het cultuurplatform,…het draait allemaal op vrijwilligerswerk.

Op mijn vrije namiddag ging ik een workshop “kunst” geven in de plaatselijke school. We maakten een kabouterbos vol gekleurde olifanten. Met veel plezier en veel voldoening. Ik deed dat ook al eens vorig jaar bij de opendeurdag in het kader van techniek. Zalig!
En daarom ben ik ambtenaar, want was ik geen ambtenaar, dan had ik daar waarschijnlijk geen tijd voor…

Ik ruik een nieuwe job

Deze week deel 2 van de nazorg van de FESS-operatie.  Er zaten nog 4 wieken ergens diep in de luchttunels verborgen en die mochten er uit. De eerste 2 kleine wieken (een pinkkootje groot) waren geen probleem. De andere 2 wieken (weer zo’n grote van 6 cm) waren al een stuk minder plezant. Natuurlijk zaten deze ook vol bloed getrokken en waren ze op sommige plaatsen in de korsten vastgeklit. Het moet niet meer worden gezegd dan dat het uittrekken van die laatste 2 wieken verre van aangenaam was. Het leek wel een epileerbeurt aan de binnenkant van de neus…

Maar, als dank, heb ik nu weer geur en smaak! Eindelijk terug verschil tussen koffie, thee, Oxo of gewoon warm water. Het is ongelooflijk hoe je, al na een week, zonder smaak of geur geen zin meer hebt in bepaalde zaken. Vooral die waar je je aan verlekkert. Zoals chocolade bijvoorbeeld. Want waarom zou je jezelf nog tergen met de gedachte aan chocolade wanneer je er niets van proeft. Dus nu is de hele neus vrij van wieken en komt alle opgestapelde smeurie die achter de wieken geblokkeerd zat naar buiten. Mondjesmaat.

“Ah ja”, daar komt de onvermijdelijke wijze raad van dr. NKO, “wilt ge nog altijd goed kijken om uw voeten, rug en hoofd warm te houden? Geen haardvuur, geen tocht in de neus. Liefst zo zuiver mogelijke lucht want nu is alle bescherming er uit.”

“Dat komt goed uit, ik ging net de gang schilderen”

(de mens valt bijna van stoel) “Nee, nee, nee! Al die toxische gassen, dat kan echt niet!”

“Was maar een graptjen hee Pol, ik schilder niet, ik teken, dat verdampt niets”

De komende week nog de draadjes van het tussenschot eruit. Iets zegt me dat dat het meest pijnlijke zal worden maar eens die eruit zijn we er helemaal door.

WP_20160217_001

Lees verder →

Fess

De weken van verandering. Zo noem ik ze tegenwoordig.

Anders dan gepland beginnen ze met een FESS-operatie. Fess (functionele endoscopische sinus sanering) is zowaar de grote kuis in uw hoofd houden. De aankondiging kwam al lang niet meer als een verrassing. Het was al een paar jaren alleen nog een kwestie van “wanneer”. Na maanden aanhoudende sinusontstekingen, drukkend voorhoofd, tandpijn voor zot en 3 anti-biotica-kuren was het moment nu aangebroken. De CT-scan loog er ook niet om: na de anti-bioticiakuur was er nog steeds nergens lucht in de sinussen te bespeuren. Daarnaast was de druk in de luchtwegen al zo opgevoerd dat er tekenen van slijtage tussen de luchtweg en oogkas begon te komen. De ontsteking was zich een weg aan het boren om langs mijn oogkas er terug uit te komen. Vorige dinsdag gingen alle luchtkanalen onder de hamer…

Voor elkeen is zo’n fess wel een beetje anders. Bij mij hebben ze de doorgangen naar de sinussen geopend, verbreed en het tussenschot van de neus rechtgetrokken.

Fesl

Lees verder →

Move tegen pesten

Pesters hebben groot gelijk! De evolutietheorieën tonen het aan, de politiek toont het aan, de macht toont het aan, alleen de sterkste kan overleven. Het is daarom niet alleen belangrijk om de sterkste te zijn, het is ook de bedoeling de zwakste uit de groep te krijgen. übermenschen willen niet vermengd worden met zwakkere elementen.

Pesten is geen nieuw gegeven en het is ook niet exclusief voor kinderen. Lees verder →