In mijn vorige job voelde ik me verplicht om op de hoogte te blijven van alle nieuws. Dat lag eigenlijk niet alleen aan de job, het ligt gewoon mij. Soms kan ik wel de nieuwssverslaafde uithangen. Mijn vorige job was daarbij een bijkomende bevestiging om nog meer nieuws op te volgen. Soms was het zelfs zo dat radio 1 – de ochtend (toen nog) op TV stond tegelijkertijd radio2 (regionaal nieuws) op de radio. Om dan nog terwijl ook websites af te snorren naar “gemist nieuws”. Polarisatie alhier, discriminatie aldaar, de Walen, de Duitsers, Europa, IS, de moslims, de zwarte, de bruine,…’t is altijd wel iemand.
Sinds ik van richting ben veranderd, is het nieuws op de voet volgen eigenlijk niet meer zo nodig. Ik kan best wat uitzendingen missen zonder dat ik daar wakker hoef van te liggen. Dat lijkt nu een hele verademing te zijn. Sinds ik minder nieuws kijk/luister is er veel minder stress en veel minder ergernis. Ik laat het wat meer over me heen gaan, het waait wat. Het weinige nieuws dat ik nog kijk is niet echt om vrolijker van te worden en kan ik er eigenlijk iets aan veranderen behalve dan erover te klagen en te zagen?
Neen. Sinds het nieuws weg is, ben ik me stukken positiever gaan voelen. En dat probeer ik nu ook uit te stralen. Dat laatste lukt nog niet altijd, maar het betert wel 🙂 Het goede nieuws zit vooral in de mensen zelf, laten we dat er uit halen!
