De laatste weken word ik opgeslorpt door het verder afwerken van de eerste triptiek. De buitenpanelen en het paneel van Hel moeten klaar voor het einde van de maand. Dat is de deadline om alles keurig gelamineerd (er komt namelijk geen glas voor de tekening) en ingelijst te krijgen voor de opening van de expo Sehnsucht. Deze week tekende ik zowaar 1,5m² aan grassprieten. Dat zijn 5 kleurlagen boven mekaar: het klassieke “grasgroen”, dan het warme donkere groen om de diepte te accentueren, bruin en zwart voor de schaduwpartijen en volgeel om de zonreflecties op de toppen van de sprietjes er in te krijgen.
Terwijl ik bezig was dacht ik zo regelmatig aan de mensen die mij vragen hoe lang het duurt om zo een tekening te maken. Wel nu staat het meer dan een paal boven water, voor deze 1,5m² werden 7 potloden begonnen. 2 daarvan zijn nu zo goed als volledig opgekleurd en de andere zijn toch wel minstens een kwart van hun lengte kwijt. Voor wie wil weten hoe lang 1,5m² gras tekenen duurt: zet u aan tafel met 3 potloden en kleur ze helemaal op en ge zijt er. Weet wel dat je dan niet echt aan precisiewerk hebt gedaan. Portretten en lichamen tekenen vraagt geduld, controle, rust en jaren expertise. Maar ik bespaar u dit laatste 😉
Enfin, het gaat goed met de triptiek, we zitten perfect op schema. Met de nek en schouderspieren gaat ’t wat minder. De kleurtijd geeft me een beetje ruimte om te denken over hoe ik volgend jaar kan aanpakken. Ik weet het allemaal niet zo goed, immer die dualiteiten tussen pro’s en contra’s. We zien het nog wel. Er is nog veel tijd. Ondertussen nodig ik je uit op mijn peloeze, zet u en drinkt een glaske champagne met mij. Wa peisde?
maxvanhemel.wordpress.com 
als ik nu niet zo ver zat, kwam ik meteen af om dit deeltje van je kunstwerk te bewonderen én erop te klinken met een lekker glaasje, al dan niet bubbels 😉