Bruegel-Challenge

Ik laat het regelmatig vallen: “ik word graag uitgedaagd”. Goed, binnen de grenzen van het aanvaardbare, zo lang zot zijn geen zeer doet. Ge gaat mij nog niet direct met mijn voeten aan een elastiek zien bengelen. Maar dus een paar weken geleden schreef ik in een (zoveelste) bui op Facebook dat ik wel eens een Bruegel zou gaan tekenen. Daarop kwamen er al een aantal voorstellen maar dat mocht wel wat meer zijn.

Ik maakte een selectie uit het zeer rijke werk van Bruegel en liet iedereen stemmen. Het werk met het meeste likes zou ik natekenen op ware grootte. Dat zou al een probleem geweest zijn mocht mijn favoriet gewonnen hebben want die is namelijk groter dan het grootste papierformaat in huis. Zelfs zo groot dat ik er meteen ook een papierrol zou moeten voor kopen. Maar “gelukkig” koos het publiek voor dat ene werk dat ik er zelf niet zou tussen gezet hebben. “Ons kent ons” en die ene snoodaard, ene mevrouw Pattyn, wist mijn oproep tot uitdaging te verzoeten met de Toren van Babel. Ik koos voor de versie Rotterdam, niet de Weense versie (die ik eigenlijk nogal braaf vind).

Ik moet het u niet zeggen dat de toren het meeste voorkeurstemmen kreeg. Dus ben ik alvast al aan het studeren gegaan. Voor je aan zo’n werk begint kan je maar beter (letterlijk) uit je doppen kijken. Er zit veel in en er is veel te ontdekken, zowel inhoudelijk als technisch. Ik geef u maar een kleine tip…Weet u waar deze mooie stelling staat op het schilderij?

awel…hier…

zot he…