120/365: de stervende hand

La mort de Marat. Het bekende schilderij van David dat in het KMSK-Brussel hangt, heb ik altijd een stevig schilderij gevonden. De emotie die dat schilderij uitstraalt is uniek. Marat ligt in zijn bad, stervende. Maar het schilderij straalt naast de donkere thematiek van de dood, moord, ideologie een merkwaardige warmte uit.

De thematiek van de dood, het begrijpen, het vatbaar maken en (on)recht zijn evenzeer levensthema’s die regelmatig terugkomen in mijn tekeningen. Hierbij de studie van de stervende hand.

119/365: Beetje Grayskull

Begrafenissen zijn doorgaans geen blije momenten. Als het mijn moment is, wil ik dat het een groot, grappig feest wordt met vele grappige anekdotes en flauwe mopjes. Voor mij hoeven er geen tranen te zijn, vooral toffe herinneringen.

118/365: de klare lijn (3)

In blog 42 en blog 99 introduceerde ik mijn testen rond “de klare lijn”. Ik maakte in die testtijd een paar tekeningen waarbij ik potlood combineerde met (een klare) inkt(lijn)

147/365: nooit meer

117/365: transappel

De appel is sinds jaren prominent aanwezig in mijn tekeningen. Meer en meer krijgt het stuk fruit een prominente plaats en neemt hij zelfs de hoofdrol op.

116/365: Captain America

Als tiener ben je gek van superhelden. Soms geraak je er niet meer vanaf 😉 Wie wil er niet intelligent, sterk en goedhartig zijn? Ik kende Captain America niet toen ik 10 was. Maar “America” dat klonk goed en zijn pak zag er even fris uit als mijn tube tandpasta.

Ik was daarnaast vooral geïnteresseerd in de anatomie van de superhelden. Grappig om zien hoe ik destijds de contouren van de schaduwen tekende om ze daarna in te kleuren. Een typische beginnersfout wanneer je bestaande beelden gaat uitvergroten.

115/365: het sinusperspectief

2 blogs geleden had ik het over het oefenen op perspectief. Voor een fotograaf is de kaderage erg belangrijk. Al even belangrijk dan het goed zitten van het perspectief voor de tekenaar.

Uit de boekjes pikte ik in mijn studententijd deze foto. Ik leerde eruit dat een prachtige foto niet altijd een goede tekening oplevert. Sindsdien probeer ik zoveel mogelijk het “sinusperspectief” te vermijden 😉

114/365

nog eentje op Bristolpapier

113/365: zo ver weg

Perspectieven, verkortingen, vluchtpunten,…het zijn altijd de uitdagingen geweest voor de kunstenaar. Jarenlang – in de tijd na de Romeinen – was men op mysterieuze wijze, de kennis van het werken in perspectief helemaal kwijt. Of was het een bewuste modetrend? Wie weet zegt men over onze hedendaagse kunst over 500jaar dat we het geloof helemaal kwijt zijn.

Bij deze tekening werkte ik zowel op perspectief als op diepte. De voorgrond is daarom scherper dan de achtergrond. Meer zoals het natuurlijke oog een beeld aanziet, je kan niet dichtbij en ver tegelijk scherp zien.

112/365: portret van Josephine

Gisteren zat ik de hele dag op de paashappening in De Serre tvv acties in Nepal. Met een bescheiden standje van een stoel en tafel groot, tekende ik het portret van Josephine. Het was voor mij een hele uitdaging want Josephine…die “pakt” op foto. Maar “pakt” ze ook op tekening? Ik laat het oordeel aan u over.

111/365: tegenlicht

Curieus – Drongen

Dit seizoen wordt druk. “Je raast maar door”, zei iemand mij onlangs. Ik vind dat zelf de beste verwoording over hoe mijn agenda er momenteel uit ziet. De selecties voor Curieus Drongen en Sint-Amandsberg (Campo Sancto) overlappen mekaar. Om dan maar te zwijgen over de kunstmarkten die er ook nog tussen komen.

Maar de eerste expo is van start gegaan. Curieus – Gent-West organiseert samen met het Cultuurplatform Drongen deze prachtige tentoonstelling in het landgoed De Campagne (Gijzelstraat 12). Gekende gezichten zijn van de partij maar evengoed een paar interessante nieuwelingen. De organisatie deed er alles aan om een paar newbies een duwtje te geven maar ook – waar ik tot nu toe niet in geslaagd ben – Gentenaars van allochtone afkomst. Curieus doorbreekt daarmee de culturele grenzen en bouwt aan cross-overs. Ik was wel vereerd dat de bezoekers mij 2x vroegen om de uitleg over de triptiek van de dood te geven. Vele positieve reacties over het werk, verwondering over de tekentechniek.

De affiche met de openingsdagen/uren en foto’s van geselecteerde werken hieronder.

 

 

 

110/365: krijttijd

Wat je met krijt allemaal kan doen heeft me lang geboeid. Vooral de dekkende eigenschap waarmee je lagen over lagen kon gaan maken interesseerde me. Dekkend werken met potlood is namelijk zo goed als onmogelijk. Om het al snel eens te proberen maakte ik een tekening op zwart papier. Met krijt dus.

109/365

108/365: Greenpeace

iets van rond mijn 12 jaar…Net zoals Anuna vandaag was ik toen erg bezig met mijn omgeving. We zitten begin jaren ’80 en het leven is mooi. Maar de koude oorlog blaast als een aankomende milieuramp over ons heen. Het was ook de tijd dat Greenpeace met The Rainbow Warrior en andere acties het nieuws beheerste. Of was ik misschien gewoon onder invloed van de grappen van Urbanus en Guust Flater?

107/365: de streken van een potlood

Toen ik me echt begon toe te leggen op anatomisch correct tekenen had ik nog niet de notie dat de manier waarop een tekening ingekleurd wordt, de streken van het potlood, evenveel bijdragen aan het finale resultaat dan de pose en de belichting van het onderwerp. Toch ben ik deze tekening altijd goed blijven bijhouden omdat ik vind dat ze “iets” heeft. De originele foto kwam uit een fotomagazine.

106/365: portret van Leonel

Leonel is bezeten door schilderen. We hebben samen zeker 6x met ART-tist geëxposeerd. We zaten ook regelmatig samen op het kunstmarktje aan de Groentenmarkt. Leonel ging weg, ik bleef nog een beetje maar na een tijd zocht ook ik naar nieuwe uitdagingen. Leonel zit inmiddels regelmatig terug op het pleintje. Zeker tijdens de Gentse feesten kan je hem daar vinden.

105/365: Lilith – cut out scene

en dus lang niet alle tekeningen van de Lilith-reeks hebben het oog van het publiek gehaald. Deze kreeg u nog niet eerder te zien…Wat je hier nog ’s te zien krijgt is echt een blik achter de schermen. Tekeningen die ik op de website publiceer zijn “af” (of toch bijna). Ze hebben een heel traject achter de rug. Het langste deel daarvan gebeurt in mijn hoofd. Het creëren van het thema, het verhaal, de scenes die het verhaal ondersteunen en pas dan komen de beelden. Na het poseren worden eerste schetsen op papier gezet om te kijken of het allemaal “klopt”. Al zit een beeld in zijn geheel goed, het formaat waarop het getekend wordt, de kleur, de expressie,…Ik bekijk het graag eerst ’s op “ware grootte” voor ik aan de definitieve tekening begin. Om u een idee te geven van wat de impact van de compositie kan zijn, dit eenvoudig voorbeeld. Bovenaan de echte schets en daaronder dezelfde schets maar gespiegeld.

104/365: Plopper

Portretjes maken doe ik graag (op de tonen van kabouter Plop). En dan krijg je dit…

103/365: Android

Ik zei het al eerder; bij het tekenen naar levend model gaat het er bij mij niet alleen om om de pose te vatten maar ook na te gaan hoe ik die pose kan combineren met eigen creativiteit. De kleurencombinatie en de buisachtige verbindingen rond het lichaam laten een toekomstbeeld zien. Of het een androïde mens is laat ik aan u over.