Ik hou wel van absurde humor. Ook in mijn tekeningen zou er wel wat meer humor mogen zitten 😉 Al dat serieuze gedoe van het leven in het aards paradijs en het leven op aarde…tsss…maar ik kan er wel goed over vertellen hé? En ik doe dat telkens met veel plezier. Dat vertellen. Hoe meer ik vertel, hoe meer ik besef dat ik gewoon graag over mijn tekeningen vertel. Het is een beetje “stand up art-comedy” 🙂
Deze tekening die amper een postkaart groot is, is tot nu mijn enige zelfportret. Het is de man die naar de muur kijkt. Links en rechts van hem venstergordijnen en toch kijkt de man naar de muur. Op de muur is niets te zien. Wat staat hij daar dan te doen?
De vraag is eerder een spel, een filosofie. Moet de man überhaupt naar iets kijken? Kunnen wij – als kijker – aanvaarden dat hij er zich goed bij voelt door simpelweg naar de muur te kijken? Kan het zijn dat hij door de muur kijkt of naar iets kijkt wat wij niet zien? Ben je dan nieuwsgierig naar wat hij kijkt. Weet je wat, we gunnen het hem gewoon. Dat is leuk voor hem.
klein “wistjedatje”: op 9 november 1989 werd de Berlijnse muur afgebroken. Dat is dit jaar 30 jaar geleden.
even mijmeren …