Elke dag staat ze voor zijn deur. Elke dag neemt ze de tram van 9u39 richting stad. Dat weet hij intussen wel. Om 9u30 zet hij zijn kop thee, die is perfect afgemeten: tussen de 93° en 100°C laat hij zijn zwarte thee 4 a 5 minuten trekken in het water. Dan gaat hij met zijn tas naar het raam en kijkt vol verlangen naar mevrouwtje Tram die aan de tramhalte wacht. Net zoals zijn thee volgt ze precies de klok. De tram daarentegen is niet altijd in het ritme. Zo nu en dan nipt hij van zijn tas en krijgt hij een heel warme gloed vanbinnen.
Mijnheerke Spiegel is stapel op mevrouwke Tram. Het is nog maar de vraag of ze van zijn bestaan weet. Ook al keek ze ooit ’s in zijn richting en keek hij haar recht in de ogen. Die dag ging bij hem de vlam branden. Daarom zorgt hij dat hij vandaag zijn pak tot in de puntjes heeft verzorgd. Vanaf het balkon verklaart hij haar zijn liefde. Ook daar heeft hij lang over gedacht. Maar hij weet hoe het hart van mevrouwke Tram te laten smelten…
Vandaag, vanaf 14u begin ik aan de tekening op de vitrine van Gust. Wie de hele setting van het verhaal van mevrouw Tram en mijnheerke Spiegel wil zien, kom ’s langs. Papegaaistraat 55. De tekening is te zien vanaf de straat. Binnen zijn nog bijkomende tekeningen met zoete woordjes vol liefde te vinden.
Max Van Hemel 
Duim omhoog 😉
dank je wel Hans 🙂