KW25: de vergeten kunst

Elke woensdag publiceer ik een kunstweetje waarmee je kan uitpakken bij vrienden…

Dit is het laatste kunstweetje voor de zomerstop. Je kreeg er al (inclusief deze) 25 te lezen. Het was van mijn kant al zeker plezant om te schrijven maar nog veel meer om de reacties te lezen die ze teweeg brachten. Ik ga de komende maanden even herbronnen en verder op zoek naar straffe verhalen. Wie wil meehelpen of ergens iets interessants leest, mail het zeker door naar max.vanhemel@gmail.com Geef kunst een interessant leven 🙂

Om dit laatste kunstweetje goed in te zetten gooi ik er meteen de kunstwerken (ja, het zijn er meerdere) waarover we’t gaan hebben in de ring. Aan u te raden wat deze kunstwerken met mekaar verbindt…

Ik zal u eens iets zeggen wat ik zelf nog maar sinds kort weet; ooit, zo’n 100 jaar geleden, was er iets als een Olympische discipline voor kunst (beeldhouwkunst en schilderijen), architectuur, literatuur en muziek. Wat je hierboven ziet zijn (op de foto van de zwemmer na) allemaal medaillewinnende kunstwerken. Alfréd Hajós, de man op de foto, won in het gezegende jaar 1912 zowel in het zwemmen als in architectuur een medaille.

De Olympische spelen voor kunst ed liepen van 1912 tot 1948. Het kaderde binnen de gedachte dat sport en kunst nauw samen gingen en de logica dat er dus ook medailles voor kunstdisciplines werden uitgedeeld.

Helaas kwam deze discipline onder druk te staan door interne wrevel. De organiserende landen mochten immers zelf hun jury samenstellen en de meeste landen kozen voor eigen volk. De landen vanwaar de winnaars afkomstig zijn gaan dus dikwijls samen met de organiserende landen. De impact van Nazi-Duitsland en sympathiserend Nederland was ook wel een belangrijke factor in de afschaf omwille van oneerlijke wedstrijd. Voortaan zouden er wel nog tentoonstellingen worden gekoppeld aan de O.S. maar zonder onderscheidingen.

De afschaf kwam er echter niet zonder slag of stoot. In 1951 besliste men om toch opnieuw een wedstrijd te houden op de spelen van 1952 in Helsinki maar de organisatie vond dat dat finaal te kort dag en er kwam geen wedstrijd meer.

De Belgische Mechelaar Alfred Ost won met zijn voetballer een zilveren medaille. Ik weet niet of dat toen de hoogste onderscheiding was. Ik lees hier en daar dat niet altijd gouden medailles werden uitgedeeld.

Het Olympische verleden van de kunst is een vergeten pagina uit de geschiedenis en men doet er ook niet veel aan om die levendig te houden.

nog wat wistjedatjes:

het BOIC schijnt de medaille van Alfred Ost al compleet vergeten. De naam is niet terug te vinden op de website 😥 Ook wikipedia doet geen moeite om de voetballer op zijn pagina te tonen.
Jean Jacoby is de enige artiest aan twee gouden medailles te winnen. Hij won zijn tweede met de bovenstaande tekening, met de titel Rugby .
Alfréd Hajós werd zwemmer nadat hij op jeugdige leeftijd zijn vader had verloren. Zijn vader was verdronken in de Donau toen hij zelf 13 jaar was.
De eerste Olympische spelen van Alfréd Hajós waren in 1896. Toen werd nog in de Middellandse zee gezwommen aan een watertemperatuur van 13 graden (BRRR…koud).
Toen Alfréd terugkeerde van de Olympische spelen 1912 mét de medaille op zak, was hij nog student en moest hij nog examens architectuur afleggen. De decaan zei hem bij het examen: “het kan me niet schelen hoeveel medailles je hebt gehaald, ik ben enkel benieuwd naar wat je antwoorden op het examen zijn.”
Walter W. Winans is een Amerikaans medaillewinnaar maar ik kan me niet van de gedachte ontdoen dat zijn naam ooit bijna Wynants was 😉
Jan Wils won de spelen voor Nederland in de discipline architectuur. Helaas wordt ook hij niet vermeld op Wikipedia NL ivm de spelen 1928.
Streetart kunstenaar JR maakte dit geweldig knappe beeld voor spelen in Rio (2016)
De deelname van de vrouwen aan de moderne Olypmische Spelen verging het beter: bij de eerste spelen in 1896 mochten vrouwen niet deelnemen maar vanaf 1900 mocht ’t wel.