En nu denkt ge na de vorige blog dat ge weet waar die triomf over gaat newaar? Mis! Die triomf gaat helemaal niet over de affaire van Galatea en Acis en diene cycloop Polydinges. Jajajaaa…dat hoort wel bij het verhaal van Galatea maar wat Rafael schildert is niet het tragische lot van deze geliefden. Maar dat is niet “de triomf van…”
Rafael heeft er voor gekozen om Galatea af te beelden terwijl ze de apotheose bereikt wat zoveel betekent dat ze na haar dood zou opstijgen om zich aan te sluiten bij alle andere goddelijke wezens. Dit als beloning voor haar geduld en uithoudingsvermogen bij alle beproevingen die ze in haar leven heeft meegemaakt. Het is een beetje een heilig verklaring avant la lettre.
Het schilderij is dus een persoonlijk feestje, een finale fuif. In het schilderij krijgt Galatea duidelijk de wind van voor wat ook weer toont dat het niet altijd zo gemakkelijk is gegaan. Het zou geen renaissance zijn mochten ook de andere figuren geen bijzondere betekenis hebben, maar daarover later meer.
PS: kunstweetje van de zomer: Dit schilderij is het enige met een verhaal uit de Griekse mythologie dat Rafael schilderde.