Ik heb nog wat verder gewerkt aan de figuur links van Galatea. Ook zij is een zeenimf maar ze lijkt wel in een kat-en-muisspel met Triton (Triton is half mens, half vis, hé Ariël). Triton is een god uit de Griekse mythologie. Triton was een zoon van Poseidon en Amphitrite en broer van Rhode, Kymopolea en Benthesikyme. Als Poseidon in een vrolijke bui was, ging hij naar het wateroppervlak met zijn vierspan. Triton reed dan over het water met paarden en zeemonsters en blies op de kinkhoorn om de golven te bedaren. Er wordt met de andere figuren ook nog verwezen naar die kinkhoorn en de rijden over het water. Daarover later meer.
Wat me wel opvalt is dat die andere zeenimf een stuk bleker is van huidskleur dan Galatea. Ze is zo bleek, eerder grijs, dat ik het kleurenpatroon eerder zou gaan gebruiken om een overledene te schilderen dan een levende. Merkwaardig. Zou er een onderliggende betekenis zijn?
De Nereïden zijn in de Griekse mythologie de dochters van de zeegod Nereus en Doris, een Oceanide. Deze zeenimfen worden verondersteld blauwe haren te hebben. Ze vergezellen, samen met de Tritons, de zeegod Poseidon en ze zijn zeelui behulpzaam tijdens zware stormen.
Elke nimf vertegenwoordigt een facet van het zeeleven, zoals golven, kusten en stranden en/of vaardigheden van zeelui, zoals kracht, snelheid, bekwaamheid enz. Ze wonen samen met hun vader in een zilveren grot op de bodem van de Egeïsche Zee. Officieus was Thetis hun leidster. Enigszins apart staat de koningin van de zee, Amphitrite, maar zij heeft dezelfde ouders.
Er wordt vaak aangenomen dat hun aantal vijftig was, maar nergens is daarvan een complete lijst te vinden.
Max Van Hemel 