Ondanks de corona zijn het voor mij drukke tijden. Niet dat ik het aantal bestellingen niet meer kan tellen (I wish), ik ben volop bezig met de geplande expo voor juni te voorzien van nieuw werk. Ik teken nu aan 5 tekeningen tegelijk, 1 staat klaar om van zodra er tijd is te starten en 1 staat klaar om in te lijsten. Dus 7 tekeningen tegelijk. Dat is een redelijk record maar het geeft me meer en meer het gevoel dat dit de juiste weg is en dat er een soort van “productielijn” ontstaat. De vorige jaren (met de triptieken) werd feitelijk evenveel getekend in oppervlakte. Nu zijn het meer maar kleinere tekeningen, dus veel meer verhalen bij de expo 🙂
Eén van de lopende tekeningen is Bruegel 3: de Imkers. Een Bruegel waar ik zelf veel bewondering voor heb. Het is geen schilderij of tekening maar een ets. Dat wil eigenlijk zeggen dat het – in mijn ogen – geen Bruegel is maar wel een werk naar Bruegel. Al weet de doorsnee mens wel dat in de tijd van B. etsen de enige manier was om op grotere schaal tekeningen te gaan verspreiden. Door middel van de ets kon een tekening immers gedrukt worden. Dat was handig voor de verspreiding en dus ook voor de naambekendheid.
Maar wat ik zo bijzonder vind aan die imkers is dat ze erg gedetailleerd uitgewerkt zijn, fijne schaduwlijnen en de speciale dynamiek in de compositie. In tegenstelling tot de schilderijen of de tekening van de kermis te Hoboken is deze tekening geen panorama. Het is eerder een snapshot van imkers aan het werk.
En dan heb je nog de speciale pakken die deze imkers dragen. Vandaag zijn dat een soort overalls en een hoed met sluier in gaas. Dat was in Bruegel zijn tijd wel anders. Men ging op zoek naar middelen om zichzelf te beschermen maar fijnmazig muggengaas was er toen nog niet. Men gebruikte gevlochten riet, zowel voor de korven als als masker. En zo zijn de witte paters ontstaan LOL
Voor we écht van start gaan nog een beetje (gepikte) kunstgebabbel over Bruegel en zijn etsen:
Pieter Bruegel was een virtuoze tekenaar en ontwerper van grafiek. Het werk dat hij in deze media produceerde is van groot belang voor de appreciatie van zijn oeuvre. Omdat heel wat van zijn schilderijen lang in de anonimiteit van privécollecties bleven, is de receptie van zijn werk lang gebaseerd geweest op de kennis van zijn grafisch werk.
In latere tekeningen, zoals De Zomer (1568, Kupferstichkabinett, Kunsthalle, Hamburg) of De imkers (ca. 1568, Kupferstichkabinett, Staatliche Museen, Berlijn) ontwaart men de invloed van Michelangelo’s monumentale figuren. Beide tekeningen vallen op door hun doordachte compositie en de precieze en verfijnde manier van tekenen.
meer tekst: https://bruegel.vlaamsekunstcollectie.be/nl/biografie/bruegel-als-tekenaar-en-graficus
Ik gebruik als basis de afdruk van de ets uit het boek “Bruegel – De hand van de meester” p.274/275, catalogus van de expo te Wenen. Als opwarmer voor deze blogs, 2 schetsjes die ik eerder maakte naar Bruegelschilderijen/tekeningen en eentje naar Jeroen Bosch (uit Tuin der lusten).
Max Van Hemel 