Tijd voor het serieuze werk. Alsof vorig aandeel onbelangrijk was 😉 Maar toegegeven aan een schets heb je iets maar niet alles. De verwachtingen liggen hoger dan dat en dan moeten we die ook waar maken.
Ik begin voor de zekerheid met het gezicht. Stel dat het niet lukt de juiste blik te vangen, dan heb ik op zijn minst de tijd die ik in het tekenen van de kanten kraag zou steken al gewonnen. Je mag nog een perfecte schets maken, met een verkeerde kleur kan je een expressie helemaal om zeep helpen. Nog een beetje en onze cavalier ziet er ineens helemaal anders uit…
Al een beetje testen met kleuren (ik heb maar 76 kleuren) en lagen boven mekaar. Ik vind het kleurgebruik van Hals op zijn minst verrassend. Het linkse deel van het gezicht is warm (roder) van kleur dan het stuk dat in de schaduw ligt (kouder grijs). Dan weer is het voorhoofd erg “wit”. Ik benoem het in extremen. Finaal gaan de kleuren wel over van de ene in de andere maar toch…Het blijft wel een merkwaardig contrast in het palet.
Kleurpotloden vermengen blijft op zich een uitdaging. Ik vind nog altijd dat in basis deze techniek niet gemaakt is om te vermengen. Je krijgt dan “onpure” kleuren. De lagen boven op mekaar zetten en met een soort micro-pointillisme vermengen de kleuren zich optisch van op een afstand maar feitelijk blijven ze hun zuiver kleur bewaren.
Met deze cover wil ik het vermengen van kleuren uitbuiten, optimaliseren. Natuurlijk zullen er nog niet vermengde lagen boven mekaar liggen maar gelet op het wasachtige bindmiddel van de Luminancepotloden kan je de lagen ook vermengen met mekaar. Dat komt zeker nog aan bod in de komende blogs.
maxvanhemel.wordpress.com 