Maar Nimes en Lyon hebben weinig met Van Gogh…Dé stad bij uitstek is Arles. Mochten de Fransen eerlijk zijn (maar dat zijn ze nooit, daar zijn ze veel te fier voor 😉 ): Arles zou Arles niet zijn mocht Van Gogh er niet hebben gewoond. Arles heeft ook een arena maar zoals ik zei, die van Nimes is toch iets mooier 😉
Maar Arles heeft nogal wat te bieden. Voor de liefhebbers: er vertrekt achter het toeristisch informatiebureau een jeepsafari door de Camargue. 4 uur schudden en daarna 2uur in de file staan. Nope. This boy goes for culture!
Ik meteen richting de “Fondation Van Gogh“. Een hypermodern gebouw gewijd aan Vincent, moet ik gezien hebben. Driewerf helaas! De lieve Fransen hebben beslist collectief verlof te nemen deze week, dus sta ik voor een gesloten museum. Beuaark! Beetje dolen door Arles dan maar? Ah! Idee! Er zijn geocaches, daarmee kom ik nog wel eens op onverwachte plekken…



Leuke wandeling gedaan maar na een 45 minuten zijn alle caches gedaan en sta ik weer bij het startvak. Na een stripwinkel te zijn binnen/buitengestapt (strips kopen verzacht de zeden en blijkbaar is het ook goed tegen hoofdpijn), beslis ik toch maar naar het Museon Arlaten te gaan. Arlaten is een soort heemkundig museum over Arles maar betrekt er ook de Provence bij. Niet iets waar ik anders zou binnen stappen, maar dit toeval was toch een goeie zet! Het museum is gezellig opgebouwd, brengt een interessant verhaal en er loopt geen kat! Was je op de “espace Van Gogh” blijven hangen, dan weet je (1) wat “veel volk” wil zeggen en (2) hoezeer het fenomeen Van Gogh hier wordt uitgebuit. Het Café de Nuit, vandaag Café Van Gogh, was nog niet goed wakker, dat was een meevaller.
Maar voor het eerst leef ik me in in de gevoelens van Van Gogh. Ik wil dat gevoel capteren om het in mijn tekening God en Van Gogh over te brengen. Het gevoel van anoniem rond te kunnen lopen in een grote stad (als ik vandaag nog anoniem kan rondlopen moet dat 200 jaar geleden zeker zo geweest zijn). Verdwijnen in de massa, mensen observeren van op afstand zonder zelf gezien te worden, het kan in Arles.
Hieronder dus wat streetart, foto’s uit Museon Arlaten, de inkompoort van de instelling waar Vincent verbleef,… O ja, toch nog even meegeven dat in Arles en nergens anders in de Provence nog één origineel schilderij van Van Gogh te vinden is, behalve in het Musée Angladon (Avignon), daarover later meer.



























Best een leuke (foto) oogst.
Mooie foto’s van Arles. Maar heb je dat nieuwe museum LUMA net buiten het centrum gemist? Dat kan bijna niet met die moderne glazen toren.
Dat heb ik blijkbaar gemist, zelfs niet gezien als gebouw. Dat wordt een reden om nog ’s terug te gaan 🙂 Maar is het wel mijn ding? Ik geraak er zo niet goed uit via hun website (nogal chaotisch)
Als je geïnteresseerd bent in moderne architectuur en wat een heel rijke dame onder kunst verstaat en wat ze daar allemaal mee organiseert, moet je gaan kijken. De kunst op zich kan interessant zijn, hoeft niet. Maar het gebouw en de omgeving ondergaan is beslist interessant.