Portret van 4 (deel 3)

De afwerking doet alles en details maken het beeld “echt” en levendiger. Zo kreeg het parelsnoer een prominente plaats in het beeld. Voor wie, zoals ik, denkt dat het slotje dan op zijn minst naar achter moet, het is een “sierslot”. Het is de bedoeling dat het zichtbaar is 😉

Dan rest finaal nog de achtergrond en het “enhancen” of het verhogen van de contrasten. Ik noem het dikwijls al grappend dat ze nog moeten geschminkt worden. Het verschil spreekt voor zich denk ik…

Een werk is nooit klaar zonder dat er een mooie lijst rond komt. Zoals dat al vele jaren het geval is reken ik op mijn vaste waarde Hugo Martens om mij daarbij te voorzien van de meerwaarde. Eigenlijk zou je een kader rond de tekening kunnen vergelijken als lekker eten dat je niet uit een kartonnen maar uit een porseleinen bord eet. Het is hetzelfde eten maar het smaakt zoveel beter. En Hugo die lijst voor mij alles in met ontspiegeld glas. Een meerkost maar super de moeite waard. Na het inlijsten pakt hij het geheel in met bubbelfolie. ’t Is maar voor mocht ge u afvragen waarom dat beeld plots zo raar oogt…

Portret van 4 (deel 2)

Intussen is er al weer wat te vertellen over de evolutie van het portret. Er kwam een kapper, een nieuwe bril aan te pas en inmiddels (tussen foto en tekening) is er ook nog een stoppelbaard bij gekomen. Esthetische ingrepen nodig in de tekening tov de oorspronkelijke foto’s. Gelukkig kreeg ik al nieuw beeldmateriaal van kapsel en bril voor de schetsen er kwamen. De stoppelbaard bij de vader improviseer ik wel bovenop de schets.

Ik ga niet elke figuur apart belichten maar vader Luc wil ik wel ’s in the picture zetten bij deze. Hij was bepalend voor de kleuren en de intensiteit van de anderen. Ook dat is een uitdaging bij een groepsportret: alle figuren krijgen best een vergelijkbare kleurtint. Op (losse) foto(s) wordt door het oog aanvaard dat het ene gezicht wat roder of blauwer is dan het andere. Onze gedachten plakken dat allemaal perfect aan mekaar. Tot je alles op één beeld plakt en dan klopt het beeld plots niet meer. L’art du metier.

Hieronder nog ter illustratie hoe de laatste figuur invloed heeft op de finale afwerking van alle andere figuren en de achtergrond.

Portret van 4 (deel 1)

Zoals ik al bij een eerdere blog had aangekondigd zal ik vanaf 2023 een stop zetten op het maken van portretten in opdracht. Omdat een einde altijd liefst van een grote knal wordt voorzien kwam deze opdracht voor een gezinsportret van 4 binnen.

Niet vanzelfsprekend want een portret van 4 houdt nogal wat risico’s in. 4 aparte portretten is een klus maar als er ééntje niet lukt, dan maak je die gewoon opnieuw. Als ze alle 4 op hetzelfde blad staan, dan is dat niet meer mogelijk. Dan moet je de hele boel opnieuw beginnen.

Het is anderzijds wel een groot voordeel wanneer de opdrachtgever de zaken goed op voorhand heeft doordacht. Een portret (vader, moeder en de 2 brave kindjes) waarbij iedereen een wit hemd draagt en de volledige focus op de gezichten komt te liggen.

Ik krijg goed fotomateriaal aangeleverd maar de opstelling vind ik niet optimaal. Het kan nog nét iets beter en daarom knip en plak ik met de computer de foto tot een nieuwe compositie.

Dat maakt het voor de opdrachtgever dan misschien abstract en om een idee te geven van hoe het er in grove lijnen zal uitzien maak ik een schets op klein formaat (zie hierboven). Finaal moet de tekening ongeveer 140x100cm groot worden. Met lijst wordt dat dan zo’n 160x120cm. Daar gaan we niet licht over…

Van gewoonte betrek ik de opdrachtgevers graag bij de opbouw en de beleving. Ik vind het voor mezelf belangrijk de personen in kwestie goed aan te voelen zodat ik die emoties ook mee in de tekening kan leggen. De eerste schets, de aanzet is een eerste stap. Of in dit geval een tweede als we de schets meerekenen.

Portret van Ellis

Door de evolutie van het portret een mengeling aan potloden: houtskool, schetspotlood, pastelkrijt op grijs karton. Deze kleine duvel met haar blauwe ogen heeft ’t mij niet gemakkelijk gemaakt 🙂

Het was niet echt de bedoeling om een volwaardig portret te maken. Zoals ik het al meermaals heb gezegd: mensen kruisen mijn pad en zodoende bestaat de kans dat ik er al eens een tekening van maak (of nog erger: hen meesleur in een tekenproject 😉 ). Bij het portret van Ellis zou ik snel snel een schets in potlood maken en dan de dagelijkse bezigheden opnemen. Voor de keren dat ik écht vrijaf neem, ga ik verplichtingen liever uit de weg 🙂 Maar haar typische blauwe ogen kon ik niet weergeven louter met mijn bruine schetspotloden.

Om dat achteraf nog mogelijk te maken, zonder vermenging van de kleuren, heb ik eerste de schets gefixeerd en daarna opnieuw bewerkt met pastelkleuren en tegelijk de contrasten wat verhoogd. Hoe de tekening er “oorspronkelijk” uit zag zie je hieronder. Over 200jaar kunnen de experts dan uitvlooien hoe het nu precies zat met die kleur, waarom en wie die kleuren heeft aangebracht en wanneer. Was het een modegril? Een ontevreden klant of kleurde Ellis haar ogen zelf bij op later leeftijd? Zij gaan er hun tanden op stuk bijten maar jij, lieve lezer, weet het nu al 😉

Het laatste portret

Ik kondigde al aan dat ik over 2022 heel wat veranderingen zal doorvoeren in mijn werking. Jullie zullen hier zeker nog een belangrijke rol in krijgen, wees daar maar zeker van 🙂

Voor we de ruimte kunnen vullen met nieuwe ideeën, moeten we eerst ’s grote kuis houden. Het stapeltje portretten daar moet ik me nog ’s over buigen. Portretten in opdracht zijn altijd de meest interessante investering geweest. Al waren er altijd mensen die dachten dat “de aap” voor een nootje een truukje kan doen, zijn er tegelijk veel meer mensen die de kunst, de ervaring en het vakmanschap weten te waarderen. En ze hebben gelijk gehad!

Wie in het verleden een Max heeft besteld mag daar nooit spijt van hebben. Daarom heb ik er altijd aan gewerkt om alles vlot en met een topkwaliteit af te leveren. Tegelijk heb ik mijn creatieve werken gebruikt om de portretten een (financiële) meerwaarde te geven én artistiek-technisch alsmaar sterker te maken. De portretten van mijn beide zonen met 12 jaar interval die in huis hangen getuigen van de permanente groei.

Toch wil ik bij deze aankondigen dat ik vanaf 2023 stop met portretten in opdracht te tekenen. Zo kan ik mij ten volle concentreren op het creatieve werk.

Wil dit zeggen dat er geen portretten meer zullen volgen? Neen. Er zullen nog wel portretten volgen maar die zullen enkel nog gemaakt worden binnen een project of op vrijwillige basis (het toeval kruist mijn pad 😉 ).

Dus wie nog een portret zou willen bestellen: 2022 is hét jaar. Wie al eerder een portret bestelde en een nieuw wil bestellen, mag dat ook nog na 2022 doen. Wees gerust, ook daar blijft mijn kwaliteitsgarantie gelden 🙂

Oprechte vriendschap

Een paar straten verder van mijn huis woont Kris VDS samen met zijn vrouw Sonia. Kris al jaren apostel van mijn tekenwerk. Hij tekent trouwens zelf ook en ondanks dat hij daar niet zo mee uitpakt doet hij dat lang niet slecht 😉 Kris is ne wijze, toffe gast die de mensen ten volle respecteert. My kind of guy.

Iets meer dan 2 jaar geleden bestelde hij een portret van zijn schoonmoeder bij mij. Eerder deze week is ze overleden. Ze ging blijkbaar snel achteruit. Kris zette bij het portret een kaarsje en postte een foto op Facebook en deelde dit commentaar met me. Want zelfs in deze moeilijke tijden vinden we mekaar.

Merci Kris. Veel sterkte voor jou en de familie ❤

Cueilles son essence qui émane d’elle à chaque instant que tu regardes son portrait… Richesse intérieure (Catherine Lejour)

BBK2021: special portretten

Het komende weekend is er een nieuwe editie van “Buren bij Kunstenaars“. Ik sta op de vertrouwde plek te Desselgem. Toegegeven dat het wat “conservatief” kan lijken maar hey, “never change a winning team“, toch? 😉

Bij deze editie zet ik in op portretten. Ik presenteer er 7 portretten waarvan 6 op ART142 aan de Liebaardstraat 142 en eentje aan de Nieuwstraat 89 waar hoofdzakelijk een grote beeldentuin te zien is. Beide locaties liggen op wandelafstand van mekaar.

Bij wijze van teaser toon ik al een beetje een “making of” van het portret aan de Nieuwstraat 89. Van de 6 andere portretten zijn er 4 die officieel voor het eerst worden voorgesteld. Dus toch 5 nieuwe werken voor wie naar Desselgem afzakt. Of eigenlijk 6 want ik zal er ter plekke ook nog eentje aan het tekenen zijn.

Het portret hieronder meet ongeveer 110x140cm en is opgebouwd met softpastels. Dat maakt dat het deze keer – net zoals bij de treinbegeleider – weer felle kleuren zijn en dat kan tijdens het opbouwen wel eens rare effecten geven 😉

Vaderdag: het mooiste geschenk

Een paar weken geleden kreeg ik de melding van het verlies van de opa van K. K. kende ik uit haar studentijd toen ze een veiling opzette voor Artsen zonder Grenzen alwaar ik met veel plezier aan deelnam.

K. vroeg me om van Vake een portret te tekenen. Zo te zien een levenslustig man met een hart voor de natuur en zijn tractor. Omdat er wat improvisatie bij kwam (ik moest een stuk jas weg werken uit het gezicht), maakte ik toch snel een houtskoolschets. Uit de vele heen en weerberichten met updates kwamen liefdevolle verhalen over Vake en kon ik me zodoende nog beter inleven.

Gisteren – met Vaderdag – werden Vake en vader R. in de bloemen gezet. De boodschap op K.’s Facebook zegt het allemaal 🙂 ❤

De opbouw naar de tekening en de schets vind je hieronder 🙂