Omdat ge tijdens de Gentse feesten ni meugt pleuje, ben ik al maar wat later begonnen. Dag 1 heb ik aan mij laten voorbij gaan, er stonden belangrijkere zaken op mijn agenda. Maar dag 2 was er wel eentje met een vol programma.
“Traditiegewijs” gingen we met vrienden eten voor het laatste Gent Jazz-lunchconcert in Hotel Reylhof. Een mooi concert trouwens. Rustige jazzy deuntjes waar ge op uw gemak kunt eten en nog wat praten. Meteen ook de CD gekocht van Bram Weijters en zijn compagnon.
Vandaar naar de eerste echte stop op de feesten: de caravannekes onder het Belfort (officieel is dat daar Botermarkt maar de meeste mensen vinden die plek toch niet 😉 ). La Caravanne (door Cie de Six Faux Nez) was de eerste voorstelling. Over een stoffen pop die zich eigenlijk een beetje alleen op de wereld voelt en er daarom op uit trekt op zoek naar gelijken. De beamer liet het tijdens deze voorstelling afweten, dus veel meer kan ik er niet echt over vertellen maar de vrienden die na mij gingen waren best enthousiast. Let wel het is een kleine betalende voorstelling, volwassenen betalen 1 euro, kids 0,5euro (dus daarvoor moet ge’t nu ook weer niet laten).
Daar recht tegenover staat de tarot-caravanne (Cartes sur table, Cie StultiferaNavis). Een “one man show” waar je 1 op 1 de confrontatie aangaat met een door jezelf gekozen kaart. Een wereld vol wijsheden die opengaat bij het aanhoren van het verhaal van de kaart die ik trok. Geen toekomstdingen of madame Soleil-adviezen, je neemt enkel een goed advies voor jezelf en het leven mee. Ik zou eigenlijk nog wel eens gaan om ook ’s een ander verhaal te horen (er zijn 21 kaarten maar je mag er maar eentje trekken)
En dan waren er ook nog de gekke mannen van El retrete de Dorian Grey met “Ne me quitte pas”. Eerlijk? Op basis van de foto in het programma dacht ik “allez, we zullen die ook maar meenemen, maar ’t zal wel weer de zoveelste ballonplooier-act.” En goh, zo van die gasten die ballonnekes plooien in hondjes…zeg nu eerlijk…dat hebben we toch al gehad, he! Maar!!!!! Jawel, de uitroeptekens zijn terecht, dit is een NIET TE MISSEN voorstelling. Hilarische act met inderdaad geplooide ballonnekes maar de interactie met het publiek en de acteurs zelf is goddelijk. Dus zet die morgen toch maar op uw programma (Kalandeberg). (bekijk ook:Â https://youtu.be/thLScS1TIsw )
Om 17u nog “L’Homme Orchestre” door Cie Le Mue/tte waarbij een man zichzelf omtovert tot een levend orkest dat hij alleen bedient aan de hand van wel honderd koorden die overal aan zijn lichaam zijn vastgeknoopt. Ondanks dat we dit soort troubadour-act al kennen van de jaren ’70 is het toch een merkwaardig iets om het in het echt te zien. En vooral hoe die man al die koordjes weet te hanteren. Ik zou er gek van worden en na 3 koorden zeker al de coördinatie verliezen maar hier niet dus. (bekijk ook: https://youtu.be/EboKwCPPZYM )
Omdat er geen avondvoorstellingen zijn binnen het poppenfestival ging het vervolg naar Macharius om aldaar een stukje te eten en wat Miramiro op het programma te zetten. Smashed door Gandini Juggling werd een wervelende jongleershow die in den beginnen toont wat ze echt kunnen maar na een tijd (opzettelijk) ontaard in georkestreerde chaos. Zalig stuk waarbij de appels over, door, achter en voor het podium vliegen. Alleen eronder was wat moeilijk maar had het gekund, ze hadden het zeker gedaan. De kinderen kunnen alvast zeker een appel mee naar huis nemen. Spectaculair goed. (bekijk ook:Â https://youtu.be/e71x6JaqapI )
