Sommige mensen fascineren me door hun expressie. Maar moet dat soms niet zijn. Ze zijn gewoonweg wie ze zijn. Hoe dichter een pose bij de natuur van een model ligt, hoe beter het resultaat zal zijn.
En soms moet dat niet meer zijn…
Bruegel – Kermis in Hoboken: over kippetjes en zwijntjes (12)
Even voor deze Urbanus citeren:
‘k Heb een krulletje in m’n staart
En een stijve stoppelbaard
Een snuit met twee gaatjes in
En een dubbele onderkin
Bruegel nam deze clichés graag ter hand. De varkens lopen er gezellig bij. Ze hebben allemaal een zeer herkenbare krulstaart en een platte “knor”-neus. De zeug loopt over de weg samen met haar biggen. Als je er een beetje op let houdt ze er een coquette pas aan. Haar expressie zou zo recht uit een Disneyfilm kunnen komen.
Bruegel maakte heel veel gebruik van varkens in zijn tekeningen en schilderijen. Meestal hebben ze telkens een betekenis, daarom niet altijd dezelfde betekenis. Soms staan ze voor armoede, dommigheid, vadsigheid, verspilling, gulzigheid dan weer staan ze voor gezelligheid, het vrije leven, overvloed… De tekst die bij de ets hoort, schetst dat de boeren drinken als beesten. Hier wordt het nog sterker in beeld gebracht omdat de boeren ook echt uitbundig, onbeschaamd er op los feesten en dat staat in schil contrast met de varkens die zich rustig, keurig gedragen.
De varkens van Bruegel zijn zo gekend dat er zelfs een “Boeren-Bruegel”-varken bestaat.
225/365: la peinture du chapeau
Hoe verder we evolueren in de reeks van de 365 hoe meer we in het meer recentere werk komen. Dat maakt het voor mij wat verwarrend omdat ik al eens de tel kwijt raak en regelmatig moet controleren of ik een tekening al niet eens in de reeks heb voorgesteld.
De meest veilige tekeningen zijnd e schetsen. Ik publiceer zelden schetsen. Niet dat ik er bang voor ben maar men zou wel eens kunnen denken dat dit het uiteindelijke product is terwijl een schets wel eens erg ver van de finale tekening kan liggen.
Ik had het ook al eerder over de Franse taal in mijn titels. Ik speel graag met woorden en soms gaat het spel verloren in de vertaling. De verf van de hoed klinkt lang zo poëtisch als “la peinture du chapeau” waarmee een dubbelspel wordt gespeeld. Het kan zowel om de verf gaan als om het schilderij of het schilderen van de hoed. Waarover ging het nu alweer?
224/365: Portret van Jos
Jos en ik hebben zoiets van een ongeschreven wederzijdse bewondering. Ik bewonder Jos voor zijn inzet en zijn enorme kennis. Als oud-leerkracht kan hij passioneel vertellen over zaken die ik al lang vergeten ben of nooit heb geweten. Zijn jaarlijkse tentoonstellingen tijdens het erfgoedweekend zijn daarbij legendarisch. Uit zijn rijk persoonlijk archief brengt hij thema’s tot leven uit vervlogen tijd.
Jos vindt mij de beste tekenaar van Mariakerke. Kan ik daar nu tegen zijn? 😉
223/365: Nooit meer alleen
Het is niet vanzelfsprekend om een zwanger model in de studio te krijgen. De timing is vanzelfsprekend belangrijk, te vroeg is niet goed en te laat…tjah… 😉
En het moet altijd lukken dat ik iemand zoek op het moment dat er in mijn netwerk wel iemand zwanger is. Voor het Lilith-project kwam deze perfect op tijd. De zwangerschap van Eva is een keerpunt in het verhaal.
De tekening is breekbaar en emotioneel geladen. Ze zit vol liefde. De tekening kreeg de naam “nooit meer alleen” mee. Ondanks het vanzelfsprekend gegeven blijft de beleving daarvan erg persoonlijk en onvoorspelbaar. Het leven zit vol uitdagingen.
222/365: reis rond de wereld
Op 10 augustus 1519 – dus 500 jaar geleden – vertrok de eerste expeditie rond de wereld. Onder leiding van Magellaan vertrokken 5 schepen vanuit Sevilla om met de nodige tussenstops rond de wereld de varen. De reis duurde tot juli 1522.
Feitelijk was de Italiaan – in opdracht van de Spaanjaarden – op zoek naar een snellere weg naar India (ofte dure kruiden, specerijen en soort) om de Portugezen een hak te zetten.
Magellaan werd tijdens de expeditie gedood maar dankzij de nota’s van Pigafetta herinnert iedereen hem nog.
Opvallend daarbij is dat de mens er duizenden jaren heeft over gedaan om rond de wereld te reizen. Dat toen deed in 3 jaar en we vandaag in minder dan 24u gewoonweg rond zijn. Sterker nog: de mens was reeds op de maan (zie verjaardag 20 juli 1969) en liet al materiaal achter op mars. Kwestie van u een idee te geven hoe snel we tegenwoordig leven.
meer over dit verhaal vind je hier
221/365: design-appel
