Toen ik me echt begon toe te leggen op anatomisch correct tekenen had ik nog niet de notie dat de manier waarop een tekening ingekleurd wordt, de streken van het potlood, evenveel bijdragen aan het finale resultaat dan de pose en de belichting van het onderwerp. Toch ben ik deze tekening altijd goed blijven bijhouden omdat ik vind dat ze “iets” heeft. De originele foto kwam uit een fotomagazine.
Leonel is bezeten door schilderen. We hebben samen zeker 6x met ART-tist geëxposeerd. We zaten ook regelmatig samen op het kunstmarktje aan de Groentenmarkt. Leonel ging weg, ik bleef nog een beetje maar na een tijd zocht ook ik naar nieuwe uitdagingen. Leonel zit inmiddels regelmatig terug op het pleintje. Zeker tijdens de Gentse feesten kan je hem daar vinden.
en dus lang niet alle tekeningen van de Lilith-reeks hebben het oog van het publiek gehaald. Deze kreeg u nog niet eerder te zien…Wat je hier nog ’s te zien krijgt is echt een blik achter de schermen. Tekeningen die ik op de website publiceer zijn “af” (of toch bijna). Ze hebben een heel traject achter de rug. Het langste deel daarvan gebeurt in mijn hoofd. Het creëren van het thema, het verhaal, de scenes die het verhaal ondersteunen en pas dan komen de beelden. Na het poseren worden eerste schetsen op papier gezet om te kijken of het allemaal “klopt”. Al zit een beeld in zijn geheel goed, het formaat waarop het getekend wordt, de kleur, de expressie,…Ik bekijk het graag eerst ’s op “ware grootte” voor ik aan de definitieve tekening begin. Om u een idee te geven van wat de impact van de compositie kan zijn, dit eenvoudig voorbeeld. Bovenaan de echte schets en daaronder dezelfde schets maar gespiegeld.
Portretjes maken doe ik graag (op de tonen van kabouter Plop). En dan krijg je dit…
Ik zei het al eerder; bij het tekenen naar levend model gaat het er bij mij niet alleen om om de pose te vatten maar ook na te gaan hoe ik die pose kan combineren met eigen creativiteit. De kleurencombinatie en de buisachtige verbindingen rond het lichaam laten een toekomstbeeld zien. Of het een androïde mens is laat ik aan u over.
Naast Curieus Gent-West heb je ook Curieus-Drongen. Zij organiseren eveneens met regelmaat tentoonstellingen in De Campagne. Ik ben ook daar geselecteerd met de eerste “triptiek van de dood”. Wie de expo Sehnsucht in 2017 heeft gemist heeft bij deze de kans om de triptiek in zijn geheel opnieuw te bekijken. Een uniek staaltje van grootschalige tekenkunst én herontdekte presentatietechniek (door Hugo Martens). Data en uren op de affiche.
Tijd om nog eens wat recenter werk te tonen. Dit is van 2018. Meesters zijn dikwijls wijzer dan de leerling. Al ziet de leerling hem graag als een verlichte geest met verouderde methoden…
