The Beauty of the Beast

Een zondag in een extra lang weekend…effe kijken…Volgens Frank ligt er een hogedruk gebied aan te komen dat zorgt voor mooi weer op zondag en op maandag. Dinsdag (feestdag) is het alweer om zeep want de nasleep van dat hogedruk gebied voorspelt niet veel goeds. Maar het beloofde mooie weer was toch niet dat wat het moest zijn.  Dus gingen onze plannen niet richting kust maar eerder richting binnenland.

Na een voormiddagje lui en op het gemak naar de Puyenbroekse speeltuinen en daar ook lunchen in het plaatselijke restaurant. En dan waren we eigenlijk al half onderweg naar Bornem/Hingene waar de tentoonstelling “The Beauty of the Beast” loopt.

Het kasteel van Ursel (in Hingene dus en niet in Ursel) lijkt aan de buitenkant niet zo groot maar how! zoveel kamertjes dat er binnen zijn. Door de tentoonstelling erg mooi ingericht. Maar los daarvan zijn er prachtige Chinees aandoende (vaste) muurdecoraties.

De tentoonstelling is helemaal opgebouwd rond dieren. Schilderijen, foto’s, beelden, muziek, installaties, video en zelfs levende dieren vormen samen een prachtig geheel. Met een paar grote namen en heel wat veelbelovend talent. Een niet te missen event voor de kunstliefhebber.

De expo is (helaas) voor publiek enkel te bezichtigen op zondagen en feestdagen in de namiddag. Inkom is 10euro. Tijdens de rondgang krijg je een handige gids die je achteraf terug inlevert of voor een vrije bijdrage aankoopt. Ondanks het doolhof aan vele kamertjes is er een goed gestructureerd wandelpad waardoor je weinig last hebt van andere bezoekers (voor zover je er last kan van hebben natuurlijk).

Advertenties

Dorpsdag Brasschaat 3/9: expo & kunstmarkt

Dorpsdag bij Vepad, Bredabaan 157 – Brasschaat met een tentoonstelling in de winkel (de hele maand september) en een kunstmarkt vanaf de winkel tot het kruispunt. Kunstenaars tonen er hun technieken (tekenen, schilderen, tattoos, keramiek, potten draaien,…) en geven uitleg aan iedereen die het wil horen.

Kom langs tussen 12u en 18u en krijg er een hapje en drankje bovenop.

The Artist/Knight

OK, ik steek het niet weg, het Kasteel van Gaasbeek is een vaste stek op mijn expositie-lijst. Ik steek ook niet meer weg dat ik op een dag daar één van mijn werken graag zou zien ophangen (dus wie tips of twijoos heeft, altijd welkom).

Ik ging, samen met de kleinsten, naar de lopende tentoonstelling rond ridders, kunstenaars en alles wat zich daarrond beweegt. En we hebben ons goed geamuseerd. De tentoonstelling is erg losjes opgebouwd, niet dat ge aan alles moogt prutsen maar de opstelling oogt veel vrijer om door te bewegen dan de vorige. Ridders spreken sowieso al tot de verbeelding maar wanneer 2 jongens het kasteel betreden zijn ze ook helemaal weg in de tijd. Al van bij het eerste beeld prijs: een video met lofzang en dame te paard herinnert me aan de dagen van Ivanhoe (of zoals dat toen nog heette “Ivanoowéé”). Met het kunstwerk van Yoko Ono wordt meteen de toon gezet: dit wordt een collectie mooie beelden met iets abstracts, absurds maar wel erg stijlvol. Ook sommige video’s kregen onze aandacht (maar lang niet allemaal). De video van/met Jan Fabre deed denken aan Don Quichote en zijn imaginaire vijanden…

Wij vinden de expo zeker een aanrader ook voor een jong publiek (5 jaar en ouder) en als het weer wat mee valt is er nog een zoektocht voor de kinderen. En de kinderen worden achteraf ook rijkelijk beloond voor hun inspanningen door het onthaalpersoneel 🙂

nog tot 5 november te bekijken. Meer info hier.

Waarom koop jij kunst?

Als kunstenaar vind ik het bijna evident dat ik kunst – ook van andere kunstenaars – weet te waarderen. Het is dan ook niet vreemd dat ik mij zelf al eens waag aan het kopen van kunst.

Het kopen an sich is niet alleen leuk, de wetenschap dat het beeld met de hand werd gemaakt, authentiek is en straks misschien ergens in huis komt te hangen, vind ik wel spannend. Een beetje het gevoel van vroeger toen je wist dat Sinterklaas op bezoek was geweest en je van de trap afdaalde en vol ongeduld naar de living liep om te zien wat er werd afgeleverd.

Wat mij bij zo’n aanschaf altijd wel motiveert is “de plus” bij het beeld. Zit er een boodschap achter? Is het een ware levensgebeurtenis of is het fictie? Is het een kritisch statement? Komt de kunstenaar op voor de rechten van een bepaalde groep?

Natuurlijk is, voor mij, ook altijd het technisch-artistieke aspect een meerwaarde. Hoe werd het werk gemaakt? Welke specifieke kennis of handigheid was er voor nodig? Hoe maakt de techniek deel uit van de expressie en omgekeerd?

Maar vooral koop ik wat ik zelf mooi vind. Voor zover ik het nog kan betalen want helaas, die Magritte, die is nu echt wel buiten bereik…

Waarom kocht jij ooit een kunstwerk?

Magritte maakte het schilderij “Les Amants” in 1928. De doeken over de gezichten verwijzen naar de wijze waarop zijn verdronken moeder werd teruggevonden. Vermoedelijk sprong ze in het midden van de nacht van een brug in het water. Toen men haar lijk vond was haar slaapkleed over haar hoofd gewikkeld.

OER

Nog tot volgend weekend loopt in het Caermersklooster (altijd een uitdaging die naam, geeft altijd zin om “Kramersklooster” te zeggen) de tentoonstelling “Oer”. De tweede waar mr. Huts financier is. Maar laat dat de pret niet bederven, de gewone sterveling gaat er enkel naartoe vanuit zijn liefde voor de kunst. Dat de selectie focust op Vlaamse kunst mag voor mij – en dan neem ook ik hier geen enkel politiek standpunt in – ook wel. Vlamingen blijven veel te bescheiden in het promoten van eigen talenten. soms tot op het frustrerende af temmen we het Vlaamse kunnen en adoreren we wat van buiten komt. Maar we mogen gerust fier zijn 🙂

Goed, de kunst dus. In een notendop zou ik deze tentoonstelling samenvatten als een grote collectie aan impressionisten en expressionisten. Vooral van de laatste deel zijn er wel veel (niet te, maar wel veel). Het geeft een goed beeld van de kunst over de 20e eeuw en wat een oorlog doet met een mens (en zijn kunst). De tentoonstelling toont enkel grote namen en vooral de bende van Sint-Martens-Latem. Je moet ze zeker ook gezien hebben omwille van de vele werken uit privé-collecties. Uniek dus. Wie expressionisme en impressionisme niet al te veel inspireert, raad ik aan om zeker goed naar de audiocommentaren te luisteren. Je zal snel de linken leggen met kunst uit een verder verleden. De gids is gratis inbegrepen in het ticket.

Oer geeft geen korting voor Gentenaars of Oost-Vlamingen maar wel een resem aan andere kortingen. Meer info vind je hier.  De privé-verzamelaars mogen gerust weten dat ook mijn werken te koop zijn 😛

 

Sehnsucht Drongen

Wat doet een mens in de komkommertijd? Ge kunt naar de heruitzending van het laatavondjournaal kijken, ge kunt nog eens naar het laatste radionieuws luisteren,…OF ge pakt uwen agenda en noteert:

“ik ga naar Sehnsucht Intimate”

In het Landgoed De Campagne – Gijzelstraat 12 – 9031 Drongen (dat is vlak naast de kinderboerderij)
Van 28/10-12/11/2017 (weekends en feestdagen).

Met op zondag 29/10  vanaf 11u een aperitiefconcert met klassieke muziek, hapjes en drank. Voorwoord door Stephanie D’Hose, als vertegenwoordiger van de Minister van Cultuur Sven Gatz.

En op zondag 05/11 vanaf 11u een aperitiefconcert met akoestische popmuziek, hapjes en drank. Voorwoord door prof.dr. Tessa Kerre, topdokter UZ Gent die Sehnsucht en 200jaar UGent verbindt op haar eigen afdeling van het UZ.

Voor de concerten zijn reservaties niet verplicht maar wel sterk aangeraden. Eens alle stoelen bezet, kan er niemand meer bij.

Ik stel er mijn eerste (volledige) triptiek voor. Niet te missen!

Een evenement in samenwerking met Kunzthuiz, Stad Gent, Barlufin en speciale dank aan Vepad.

Woordbreuk

“Vandaag ga ik niet naar de Gentse Feesten”. Statement! Gisteren was de laatste dag. Het was mooi en vandaag stond trouwens een lentefeest of hoe noem je dat, bloemetjesfeest voor ene leuke jonge dame op het programma. Dus geen Gentse Feesten.

En zogezegd, zo gedaan. En tijdens het feest werd druk gepraat over kunst, over geschiedenis, over de tijd van toen, over de laatste kilometers van de koers en over..héé tiens, ’t zijn de Beatles vanavond op het Laurentplein…

Ikke: “Huh?! De Beatles? Hoe komt da kik da ni weet? Serieus? De Beatles ofwa?”
Zijle: “Awel, almost de Beatles en ’t schijnt zijn die zeer goed”
Ikke: “Om hoe laat?”
Zijle: “Om kwart na elf”
Ikke…*fuck, dat is laat…dat is ni voor den tweeën in mijnen nest* “Goh…Zijde wel zeker dat ge gaat?”
Zijle: “Ja hoor”
Die andere zijle: “Awel, ik ga ook”
Ikke: “OK, allez ’t is goe, ik kom”

En zo zit ge dan toch terug op de feesten, op het uur dat ge in uw bed moet liggen, te luisteren naar – bijna – de Beatles.
En het was nat, en het was koud maar we hebben ons voor dit laatste optreden toch goed geamuseerd. Een pluim voor de organisatie die na 3 salvo’s van “we want more” voet bij stuk bleef houden en het podium afsloot om 0u55. Ge moet ’t maar doen, respect (voor de bewoners).

Ik heb nog een laatste clipke gemaakt: https://youtu.be/qv9jjIJsWsQ