Frans Hals: de lachende cavalier (12)

Geplaatst op 24 september 202124 september 2021 Geplaatst in cover2cover, frans hals, Geen categorie, kunstlogsGetagd #aalst, #aalstenaars, #ajuin, #buylocal, #buylocalart, #culturelocale, #delachendecavalier, #fineart, #finearts, #franshals, #gent, #herne, #hernekunsttelt, #hyperrealisticart, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #instagent, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #kunst, #kunstwerkt, #lokaal, #mariakerke, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #pencilart, #pencildrawing, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #realism, #schönekunst, #schonekunsten, #smakisgrootgenoeg, #vaneyck, #vlaamsbrabant, #wallacecollection, 1620, apple, bruegel, De geboorte van Koffie, degen, Emiel Poetou, Eve, excalibur, franshals, Gent, gevest, kunst, magritte, mariakerke, Max Van Hemel, michiel de ruyter, mode, onbekendeman, openluchtexpo, openluchtmuseum, openluchttentoonstelling, pencildrawing, potlood, potloodtekening, pronkmouw, renaissance, rockgen, roxcken, Rubens, thelaughingcavalier, tuin, venus, wandeling, whynotMariakerke, Zoektocht, zwaard1 reactie

Challenges altijd de uitdaging waard. Elke zomer verleg ik een grens, ga ik in dialoog en tegelijk in een soort steekspel met een bekende kunstenaar en een iets minder bekend werk. Een topwerk met een verhaal en een hogere technische uitdaging. De uitdaging loopt over de zomer omdat dan het exposeizoen zichzelf niet “ververst”. Er zijn geen nieuwe expo’s, wat loopt loopt wat niet loopt start ergens in september.

2 juli lanceerde ik een teaserblog om officieel te starten op…

Lees verder →

Frans Hals: de lachende cavalier (11)

Geplaatst op 8 september 2021 Geplaatst in cover2cover, frans hals, kunstlogsGetagd #aalst, #aalstenaars, #ajuin, #buylocal, #buylocalart, #delachendecavalier, #finearts, #franshals, #gent, #hyperrealisticart, #instagent, #kunst, #kunstwerkt, #mariakerke, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #pencilart, #pencildrawing, #realism, #schonekunsten, #smakisgrootgenoeg, degen, excalibur, gevest, michiel de ruyter, Rubens, thelaughingcavalier, zwaardEen reactie plaatsen

Was het je ook opgevallen dat er bij de vorige blog ergens “tekst” stond tussen de foto’s? De blog stond al klaar geprogrammeerd voor publicatie maar ik was nog niet klaar met schrijven…En om die opmaak al klaar te kunnen maken zet ik dan soms “tekst” tussen de foto’s, dan weet ik waar ik nog iets moet schrijven. Maar dat was ik dus uit het oog verloren met de vorige blog. Ik zal – nog maar eens – moeten toegeven dat ik wat te veel hooi op mijn vork aan het nemen ben de laatste dagen: de cavalier, het marktje in Menen, het (grote) Kunst in het Dorp, de planning 2022 en ja daarnaast heb ik nog een “hobbyjob” te onderhouden om deze kunstactiviteit te sponsoren. Een bekend Belgisch politicus zou al eens durven stellen: “trop is te veel én teveel is trop”.

De tekst ging ‘m natuurlijk over die “ajuin”. Het topje van een zwaard…Of was het een degen? Of een rapier? Ik ging even op onderzoek naar was nu precies de verschillen zijn. Want toegegeven: onder de bekendste zwaarden kennen we Excalibur (het zwaard in de steen van koning Arthur), het typische samuraizwaard, het degen van Zorro, het zwaard van Ardoewaan,…of een moors zwaard. En als je er even bij stil staat, die kennen allemaal een andere vorm. De kwestie is dus met welk wapen hebben we hier te maken?

En dan begon ik met zoeken naar zwaarden uit “de gouden eeuw”. En ziet waar ik op bots: het zwaard van ene Michiel De Ruyter (voor de Belgen doorsnee een onbekende maar toch wel één van de meest bekende Nederlanders) en de rapier van Rubens. Zonder chauvinistisch te willen zijn, ga ik iets dieper in op dat laatste omdat die nog het meeste op het zwaard van mijne cavalier lijkt maar ook omdat het wel wat op dat “zwaard” lijkt.

Nu noemt men “het zwaard” van Rubens een “rapier“. Een rapier is een relatief slank, scherp gepunt type zwaard dat vooral in de 16e en 17e eeuw in Europa werd gebruikt. Rapier en degen werden vooral gedragen en gehanteerd door de rijke burgerij, die steeds meer aan belang won. Deze burgerij hechtte meer waarde aan sierlijkheid dan aan efficiëntie en zodoende werd het rapier meer en meer verfijnd.
Dit leidde uiteindelijk tot de ontwikkeling van de degen, een slankere, lichtere versie van het rapier.

Dit past perfect in ons kraam en bevestigt dat de cavalier een gegoed burger. De “ajuin” is duidelijk het einde van het degen. Dat het een rijk versierd stuk is – en dus het model van Rubens benadert – is wel duidelijk. Niet alleen aan het uiteinde kan je dat zien. Op het schilderij is het haast onzichtbaar maar door de reconstructie kan ik u het gevest ook laten zien. Dat zal later weer in de duisternis van de schaduwen verdwijnen. Geniet van het moment zou ik zeggen 🙂

Frans Hals: de lachende cavalier (10)

Geplaatst op 2 september 202128 augustus 2021 Geplaatst in cover2cover, frans hals, kunstlogsGetagd #aalst, #aalstenaars, #ajuin, #buylocal, #buylocalart, #delachendecavalier, #finearts, #franshals, #gent, #hyperrealisticart, #instagent, #kunst, #kunstwerkt, #mariakerke, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #pencilart, #pencildrawing, #realism, #schonekunsten, #smakisgrootgenoeg3 reacties

OK, kunnen we concluderen dat “de lachende cavalier” eigenlijk “nen ajoin” is? Zou dat niet leuk zijn! Na al die hypothesen van dat het een rijk edelman is of een kleermaker of (kleine kans) toch een cavalier blijkt het finaal een Aalstenaar te zijn. LOL. Geweldige ontdekking zou dat zijn 🙂

Maar dat is het meer dan waarschijnlijk niet. En toch…stel dat we deze frivole vent een naam zouden mogen geven, hoe zouden we hem noemen? Zet de ideeën maar in de opmerkingen 🙂 Ik ben ’s curieus hoe jullie hem zien.

tekst

Frans Hals: de lachende cavalier (09)

Geplaatst op 30 augustus 202128 augustus 2021 Geplaatst in cover2cover, frans hals, kunstlogsGetagd #aalst, #aalstenaars, #ajoin, #ajuin, #buylocal, #buylocalart, #delachendecavalier, #finearts, #franshals, #gent, #hyperrealisticart, #instagent, #kunst, #kunstwerkt, #mariakerke, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #pencilart, #pencildrawing, #realism, #schonekunsten, #smakisgrootgenoegEen reactie plaatsen

Een weekje Parijs had als resultaat dat er vorige week geen Cavalierblog was maar goed, voor de Instagram-volgers was er zeker genoeg input: foto’s van straatjes, parken, bistro’s en schetsen ergens ter plekke 🙂

Nog even terugkomen op blog 08. Ik had het daar over die valse mouwen en nonkel Albert 😉 Het gezicht op het schilderij waar ik naar verwees heeft officieel nog steeds geen naam maar wanneer ik verder lees, dan is er toch wel heel wat twijfel dat het heerschap op het schilderij niet Isaak Abrahamsz Massa is. Deze man poseerde meermaals voor Hals en was hij ook al niet de man met de pose waarbij iemand over de schouder kijkt? Ik laat u zelf oordelen of het om dezelfde persoon gaat of niet…

Let bij bovenstaande ook ’s op de mode van de tijd. We hadden het er al eerder over maar ik wil er toch graag nog’s de nadruk op leggen. De hoed lijkt wel een vergelijkbaar model van dat van onze cavalier, niet?

Bij blog 08 gaf ik een aanzet naar het laatste stuk van de mouw. Enkele knoppen kregen al een onderkleur. Daar heb ik verder aan gewerkt. Maar ook nog een stuk mouw (binnenkant elleboog) is ingekleurd. Omdat de foto’s verkleind zijn is het misschien niet allemaal zo duidelijk maar nog even geduld. Wanneer de tekening klaar is, zet ik ze in hoge resolutie op de laatste blog van deze reeks.

En dan was er ook nog die gouden ajuin die in bijna uit het niets opduikt. Zo gefocust op de vele kleuren en kleine tekeningen dat ik die knobbel bijna uit het oog was verloren. Die knobbel hoort bij een zwaard maar daarover later meer. For now houden we het frivool op een gouden ajuin. Aalstenaars vinden dat zeker best OK zo 🙂