Rubenshuis: wandelen in het huis van de meester

Het was alweer jaren geleden dat ik het Rubenshuis had bezocht. Dat barokke gedoe…ik ben er niet altijd voor. En hoe groot Pieter Paul Rubens ook is, sommige van zijn werken zijn iets té virtuoos geschilderd naar mijn goesting. Maar dat belet niet dat je de meester in zijn meesterschap kan waarderen. En het Rubenshuis is ook gemakkelijk bereikbaar met het openbaar vervoer dus…

Enfin, wij daar naartoe op een prachtige, frisse zondag.

Met de ervaring in het KBR, lette ik deze keer ook wat meer op de regeling ivm corona. En ja hoor, dit museum is Lees verder “Rubenshuis: wandelen in het huis van de meester”

KW37: De Naam van de Kunst

Elke woensdag publiceer ik een kunstweetje waarmee je kan uitpakken bij vrienden…

In mijn blogs verwijs ik regelmatig naar verschillende kunststromingen. Dat de wereld sneller en sneller draait, dat kunnen we ook aantonen aan de hand van de kunststromingen. De Egyptenaren hielden het een paar duizend jaren uit om hun cultuurstroming binnen de top 10 te houden. De Oude Grieken kwamen daar even snel – voor een paar honderd jaar (ong. 1100 vC tot 100vC)- hen van de troon stoten en toen kwamen de Romeinen (ong. 750 vC tot 475 nC) er tussen en namen de eerste plaats over.

Als we de middeleeuwen – met de Gotiek al hoogste punt – aanzien als de periode tussen de val van het Romeinse rijk en het begin van de Renaissance, dan moeten die zo ongeveer van 475nC tot 1350nC hebben geduurd. En dan nemen we een rollercoaster: de Renaissance heerst van 1350nC tot 1600nc, wordt dan opgevolgd door Barok tot ong. 1700nC.

Rococo houdt het al geen 100jaar meer uit en sterft ergens 1775nC.

En daarna? Classicisme, Romantiek, Realisme, Impressionisme, Expressionisme, Art deco, Animisme, Nervia, Sociaal realisme, Nieuwe zakelijkheid, Avant-garde, Bauhaus, Kubisme, Dadaïsme, Assemblagekunst, Futurisme, Metafysische schilderkunst, Magisch realisme, Surrealisme, Naïeve kunst, Cobra, Op-art, Happening, Fluxus, Videokunst, Performance, Biomorfische schilderkunst, Informele schilderkunst, Existentiële kunst, Popart, Kapitalistisch realisme, Nieuwe figuratie, Arte povera, Fundamentele kunst, Outsider art, Nieuw realisme, Conceptuele kunst, Nieuwe Wilden, Graffiti, Bodyart, Mail art, Land art, Neorealisme, Noordelijk realisme, Zero, Onafhankelijk realisme, Planetarisme, Toyisme, Business-art, Digitale kunst, Line-art, Maniakisme,…

Het is zo duidelijk als een coronaregel dat een mens op den duur echt niet meer weet welke kunstsoort hij herkent 😉

Maar als ik u in die hele reeks aan benamingen vraag of je kan uitleggen van waar ze afkomstig is, dan zal dat nog redelijk lukken, toch?

Egyptische, Griekse, Romeinse kunst…Middeleeuwse kunst…dat spreekt nogal voor zich. Renaissance dat kwam van “wedergeboorte” van de klassieke kunsten (Grieks/Romeinse kunst). Maar dan…de Barok! Barok…van waar komt die naam eigenlijk? Barok dat woord komt van het Portugese “barroco”.

Zo glad, gecontroleerd, evenwichtig en perfect als de parel van Renaissance was, zo dynamisch, imperfect en eigenzinnig is de Barokparel. Barroco is het best gekozen woord voor deze onregelmatig gevormde parel.

Barok is een flinke tegenhanger voor de Renaissancekunst. Ik verwees er ook al naar in mijn blogs over Galatea: je ziet het al aankomen in de dynamiek van het schilderij, de wilder wordende plooien in de stoffen en de vele getorste lichamen, bijna in onmogelijke houding. Alles om toch maar een dynamiek en een rebels onevenwicht-evenwicht te tonele te brengen.

Dat is waar Barok voor staat. Beschaafde chaos. De rock & roll na de beschaafde klassieke muziek: Rubens versus Rafael. Vooral Caravaggio lag mee aan de basis van Barok. Rome was een broeihaard. Maar of het daarbij allemaal stopt, dat vertel ik u bij een volgende blog nog wel 😉

Dus vergeet niet: Barok is het Portugese woord voor “onregelmatig gevormde parel”. Eens je dat weet, kan je nogal snel Barok van Renaissance onderscheiden.

 

MSK: Dames van de barok

Barok…Het handelsmerk van Vlaanderen. Van Rubens, Van Dyck, Jordaens en tijdgenoten. Volumineuze dames die zowaar de naam “Rubensiaans model” kregen in een katholiek correct decor. Felle, snelle, dynamische kleuren met hoog contrast tot zelfs een donkere kant.

Ik had het verwacht maar het MSK gooide het over een heel andere boeg. Want Barok dat was ook verfijning. Dat is, net zoals in de renaissance, ook Italiaanse kunst. Dat is Caravaggio met licht en donkerpartijen. Maar dat zijn ook veel vrouwen, zowel als model als kunstenares, spannende klassieke verhalen met veel boeha, bloed, onthoofdingen aan de lopende meter, overmatige expressie, tierlantijnen, toeters en bellen. Lavinia Fontana is één van die getalenteerde schilders.

De tentoonstelling “Dames van de barok” stelt een interessante collectie van Italiaanse kunstenaars voor met verfijnde schilderijen.

Alle info over deze tentoonstelling via deze link. De expo loopt nog tot 20 januari 2019. En wie Rubens echt mist, die steekt gewoon de gang over want in de vaste collectie hangen er 2 😉

Piëta 15

Dit is (vermoedelijk) de laatste blog over het centrale paneel. Het is zeker wel de laatste blog die met vertraging wordt gepubliceerd 😉 Er volgen zeker nog wel blog over de zijpanelen en vooral nog over de fronttekening. Dus blijf volgen want we zijn nog lang niet klaar 🙂

Wat is er allemaal gebeurd sinds de laatste berichten? De tekening an sich was klaar. Het behang moest wel nog worden getekend. Net zoals in het originele decor wou ik er een barok motief in tekenen maar mijn foto’s waren daarbij niet helder genoeg en ik kon het motief niet overnemen. Dus heb ik er zelf een gemaakt na wat studie van bestaande motieven. Het motief wordt in 2 kleuren getekend op de achtergrond, eentje in donkerrood en een tweede in grijs. De complexiteit was om er zo 30 dezelfde te gaan tekenen. Ik moet eerlijkheidshalve toegeven dat dat niet gelukt is maar ik durf wel te stellen dat wie dit niet echt weet, er ook geen punt zal van maken. In basis lijken ze wel allemaal op mekaar 😉

Daarna werden nog wat kleinere zaken aangepast: de rode achtergrondkleur van het behang werd nog maar eens over gedaan om nog meer dégradé in te brengen, de kop van stoel werd geaccentueerd zodat die meer naar voor komt, een aantal lambriseringsdetails werden geaccentueerd, de schaduwen werden verder uitgewerkt, er werd ook nog wat aan de vloer getekend om “het vlak” te breken en ook het rokje van het kleine meisje werd ingekleurd.

De tekening is inmiddels binnen gebracht bij de inlijster om ze op een plank te kleven en te voorzien van een laminering. Dat kan enkel een professioneel inlijster doen. De beweging wordt immers in een immense lamineermachine gedaan onder vacuüm.