Vandaag deed ik deel 3 van Beaufort. Delen 1 en 2 beperkten zich tot De Panne en Knokke. Bedoeling was om het stuk tussen Zeebrugge en Oostende te gaan doen.
Algemeen staat Beaufort wel hoog aangeschreven als kunstevent en het was ook alweer flink wat jaren geleden (van toen die 2 zwarte kindjes over het strand kropen) dat ik nog eens was geweest.
In De Panne was het al meteen prijs. Een prachtig beeld van 3 hoofden met zicht naar Engeland, Frankrijk en België. Waarom ze precies in die richtingen kijken, daar heb je een beetje het raden naar. Zelfs op de website van De Panne zoeken ze naar een onvindbare diepere betekenis. Maar mooi is de beeldengroep zeker wel. Dat smaakt! Op zoek naar beeld nummer 2…
De halve man met de gouden fallus…Hm…niet mis. Maar goed, van ver heb ik genoeg gezien.
De reis zet zich daarna voort vanaf Knokke. Het eerste beeld dat ik daar zie is gemakkelijk te vinden. Op het ronde punt op weg naar het casino staat een stapel strandhuisjes. Leutig, amusant. Je kan het nog kunst noemen. De frivoliteit lust ik wel. De toren van redderladders heb ik niet gevonden. Helaas. De uiteengespatte visser (21) uit een vorige editie was maar een triestige bedoening. De omweg niet waard. De pleasure garden (22) leek tof maar was al evenzeer een triestig gebeuren. Door het warme weer was geen enkele van de waterpartijen te zien. Tjah…
In Zeebrugge aan Seafront staat een steen tussen 2 vlotters. Aha! Tof! Een beetje competitie, uitdaging van de krachten der natuur. Grappig. Het bord met uitleg verpeste mijn euforie: “de steen…zoals een zwijgende getuige die ons herinnert aan de vergankelijke mens in verhouding tot de onsterfelijke steen.” Wie dat geschreven heeft, heeft ofwel te veel gesnoven of moet zelf terminaal zijn.
“Rotor” linkte met de triënnale te Brugge maar dat hadden ze beter niet gedaan. Stom.
Xu Zehn aan de Zeedijk van De Haan. Daar heb je me mee! Ook al is het een simplistische kopie van een klassiek beeld dat de feitelijke esthetische schoonheid van dit kunstwerk draagt. Het mag er zijn. De pekingeend verteer ik iets beter met een zoetzure saus mah bon, slikken die handel 🙂 Van ook deze uitleg kreeg ik een beetje diarree: “Hij erkent dat er
in werkelijkheid terughoudendheid bestaat in de culturele uitwisselingen tussen Europa en China door vooroordelen, maar benadrukt dat het inzicht in onze eigen cultuur gebaseerd is op vastgeroeste mythologie. ” Het andere beeld in De Haan…niet gevonden!
Dan naar Bredene. Oh kijk, hier hebben ze al de moeite gedaan om op de grond pijlkes te schilderen. Dat loopt al wat vlotter. Als het de moeite is. Op het strand staat een groep Keltische schilden met een mosselmotief er op geprint. ” Pattern of Activation (Mutants)”, ik zat er toch niet ver naast he? Fier op mezelf ga ik het bordje lezen…Had ik maar beter niet gedaan.
De volgende groep Keltische schilden is toch wel van diezelfde kunstenares zeker. Een (nog) veel minder inspirerende groep die je eerder toevallig moet vinden. Enfin, trekt op niet veel.
Bij het laatste beeld in Bredene dacht ik “allez, nu zetten ze hier een kapotte draaimolen”. Blijkt dat het een beeld van de kunstroute is. Ik ben er dus niet voor gestopt, misverstandje…
Omdat ik sinds Knokke van de ene ontgoocheling in de andere terecht kom, lees ik even in het programma wat er Oostende te zien valt en beslis om de karrekolle te laten voor wat ze is. Beaufort is vergane glorie. Het scoort 1/5 en een welgemeende “awoe” voor al dat belastingsgeld. De “kunst”-deskundigen mogen voor mijn part naar een psychiatrische kliniek.
maxvanhemel.wordpress.com 