Onlangs deed ik mee aan een enquête rond de virtuele beleving van musea en het Rijksmuseum Amsterdam in het bijzonder. Daar loopt/liep tijdens de coronadagen een virtuele expo rond slavernij maar je kan ook de vaste collectie via een virtuele toer bezoeken.
Ik vind virtueel toeren nooit gelijk aan echt toeren maar voor musea die niet onmiddellijk binnen een redelijke afstand liggen is dat best handig. Zo was het virtuele bezoek aan Villa Farnesina best handig (volg deze link) om de Galatea van Botticelli te tekenen.

Naar het einde van de enquête werd mij gevraagd of mijn visie op de Nederlandse cultuur hierdoor was gewijzigd. Ik begreep best wel waar de interviewer naartoe wou maar kon het niet laten om de wedervraag te stellen waar de Nederlandse cultuur nu precies voor stond. Oranje? Eten uit de muur? Het Zeeuws meisje? Windmolens? Groot scheepvaartland? Gemiste penalty’s? Overwinnaars van de zee (Deltaproject)?… Natuurlijk verwees men naar de slavernij en kan – ondanks de opbrengsten voor ’s lands glorie – niemand behalve de Britten fier zijn op het mishandelen van mensen voor geldgewin.
Toch stelde ik me daarna de vraag “Wat is de Belgische cultuur eigenlijk?”. Fritten? Voetbal? Ruzie met de overkant van de taalgrens? Jankers? Werkers? Racisten of toleranten? Kunstminnaars of haters? Progressieven of conservatieven? Sportievelingen of eerder TV-beweging? Of zoek je toch liever het leven op Pluto? En als ik aan jou vraag wat jouw cultuur is, wat zeg je me dan? Wat typeert je? (reageer of stuur me een mail)