Cover: Daumier: Parade de saltimbanques

Als kunstenaar voel je je dikwijls alleen staan. Duizend vragen flitsen door je hoofd. “Ben ik goed bezig? Zal dit idee aanslaan? Wat zullen de reacties zijn? Zal er verkoop zijn?…” Elk werk is een test, een eindexamen voor een onverbiddelijke jury van duizenden mensen.

Maar dikwijls is niet altijd. Met de jaren heb ik mijn “fanclub”. Soms zijn ze laaiend enthousiast en maken ze openlijk promo voor mijn tekenwerk. Soms zijn het stille genieters achter het scherm.

En dan heb je dat kleine groepje van mensen die je steunen, duwen, vooruit helpen. Ze zijn mijn “crew” en even belangrijk dan het werk dat ik maak. Zonder hen, geen tekening. Twee van die mensen zijn Luc en Jan. Luc heeft me kansen gegeven die ik allicht zelf nooit had kunnen hebben. Jan die stelde mij voor aan zijn grote boekenkast waar ik helemaal mijn gang mocht gaan. Eén van die boeken lettert “Daumier” op de cover. “Voisins de Paris” is de eigenlijke titel. Honoré Daumier is een tekenaar van medio 1800. En het boek inspireerde me tot deze cover2cover (in opbouw)…

Schaapjes tellen

Omdat ik met de schaduwzijde tot aan de wolken ben gekomen, ben ik terug naar beneden gegaan om daar verder te werken aan het landschap. Het is eens een afwisseling van decor, dat wakkert de concentratie terug aan, maar het kan ook geen kwaad omdat de kleurpartij in de schaduw feitelijk helemaal getekend is. Ik hou er mij niet altijd aan maar het is wel het beste om kleurpartijen in een opeenvolgende fase uit te werken. Zo ben ik zeker dat ik hetzelfde kleurenpalet consequent blijf gebruiken. Voila, nu dat is gedaan, kan ik dus terug naar de grond. Daar zie ik een stier en wat schapen, schuren, mensen die een akker aan het bewerken zijn en een boerin die vanuit haar venster de schaapjes in het oog houdt. Er is ook een man die een stapel hooi in brand steekt. Waarom hij dat precies doet is me niet echt duidelijk.

Het is niet te zien op mijn foto’s maar op het detail van het schilderij dat ik toevoeg kan je’t goed zien. Rechts van de boerderij is een soort afgrond waar een aantal mannen aan het graven zijn (of hakken ze stenen?). Ook hier weer sublieme details op het schilderij waarbij je zelfs kan zien dat die mannen een mand of rugzak aan hebben waar ze wat ze de oogst kunnen in opbergen…

Piëta 14

We zijn er bijna. De piëta is klaar! Althans qua tekeningen. Gisteren heb ik de laatste tekeningen in het behang afgewerkt en dus zijn bij deze de laatste tekeningen gemaakt. Ik heb nog een to do-lijstje gemaakt om zeker niet te vergeten wat ik nog moet doen. Bijvoorbeeld het rokje van het meisje inkleuren, of het behang zelf nog ’s opfrissen (door het vele wrijven is het wat mat geworden) en zo hier en daar nog wat accentlijnen zetten etc. Dus toch nog een dagje of 2 werk en dan hup naar de inlijster.

Om de verrassing nog wat te bewaren plaats ik nog geen foto’s van de huidige toestand van de piëta. Wees gerust, ze volgen nog 😉 Ter compensatie plaats ik de foto’s van de laatste “toestand” van Baldr. Ook daar heb ik gisteren aan gewerkt…maar dan in Brasschaat. Gisteren dag 4 (of laat ons zeggen halve dag 4 want ik moet toch nog een uurtje op en een uurtje terug), een extra dag want de tekening was na 3 sessies duidelijk nog niet klaar. Maar het ging erg vlotjes. De kopse tekeningen van de boog en het linkse deel van de nis zijn getekend en ingekleurd. Ik denk dat ik aan Baldr toch nog 2 sessies zal tekenen maar eerst moet de piëta af…Hieronder Baldr-foto’s bij het begin en het einde van de sessie van gisteren 🙂

Piëta 9

5uur verder…een paar CD’s en voor de gelegenheid “The Original Soundtrack – The Italian Edition” (eerste aflevering). Handig terwijl ik teken, omdat het zo’n prachtige muziek is, maar ook handig dat ik tegelijkertijd de afleveringen kan opnemen met de computer. Stel dat ze eens offline gaan – en ooit komt het er wel van – dan kan ik er nog steeds naar luisteren.

Maar dus de laatste 5uren…Vooral bezig geweest met het uittekenen van de houtsnedes van de grote centrale stoel en inkleuren van de 2 rechtse delen. Wat je hier goed kan zien is hoe de tekening vordert van een ruwe schets tot een gedetailleerde tekening om daarna ingekleurd te worden. En dan heb ik het eindelijk eens strategisch aangepakt. Van rechts naar links dus. Omdat een linkshandige nu eenmaal beter in die richting werkt (dan wrijf ik niet telkens weer over de tekening).

Voor het eerst had ik het gevoel dat het begint te wegen. Omdat ik de tekening liggend inkleur (het blad ligt dus, niet ik) en het formaat mij niet toelaat om gewoon zittend in te kleuren moet ik me helemaal over de tekening buigen om aan het centrale deel te kunnen. Het is dus nu al duidelijk dat het bovenste deel, wat nu nog niet is getekend of ingekleurd, ondersteboven zal worden getekend zodat toch een beetje comfortabel kan werken.

Over de lambriseringen ben ik er nog niet uit hoe gedetailleerd ik deze uitwerk. Het is nogal tijdrovend en ondanks de goede vooruitgang moet ik toch op tijd klaar zijn…alhoewel…zoveel haast is er nu ook weer niet.

Ik heb nog geen nieuws van de inlijster. ook dat zal ik nog even moeten aftoetsen. Ik ben benieuwd naar zijn testen met lamineren van de tekeningen. Hopelijk is het resultaat geslaagd. Volgende zaterdag wordt aan Baldr getekend. De eerste stap naar het linkse luik…

Heb je de vlinder gezien?

Max tekent Baldr in Brasschaat

Deze affiche hangt vanaf nu uit aan de vitrine van VEPAD – Art of living, Bredabaan 157, Brasschaat.  Ik ben er op deze dagen zeker in de namiddag (kan ook zijn al van de voormiddag maar dat is nog niet zeker). Wie langs komt ziet de vordering van de tekening Baldr die zal dienen als één van de 4 zijpanelen die ik zal maken voor de triptiek waar ik aan werk.

Portret van Jef

meer weten over dit portret? Klik door naar de pagina van deze tekening 🙂

Come up and see me…