Elke woensdag publiceer ik een kunstweetje waarmee je kan uitpakken bij vrienden…
Ik stamp meteen een open deur in. Kunst en vooral kunst maken is een topgeheim. Zelfs kunstenaars die vol zijn van zichzelf en ergens last hebben van de nulmeridiaan delen hun kennis niet met “de concurrentie”. Wat mij betreft hebben we het op zich allemaal gehad qua thema’s en zijn nieuwe thema’s niet meer dan creatieve varianten op bestaande thema’s. Of dacht u dat Shakespeare en Mozart dé grote vernieuwers waren? Ze hebben het gewoon een stuk slimmer aangepakt 😉
Maar dus een geheimpje van achter de schermen. Grote beelden en vooral schilderijen maak je niet met je neus op het beeld. Je verliest het overzicht, de verhoudingen. Om die verhoudingen te behouden maakt de kunstenaar eerst zijn beeld in het klein. Dat is gemakkelijk, dan heb je wél overzicht. Over die tekening/schets, dat schaalmodel, trek je een ruitjespatroon. Bvb vakjes van 2x2cm. Dat vakjespatroon zet je dan op groter formaat over op een groot doek, een muur, een plafond,…maar met grotere vakken, bvb 20x20cm. En dan is je origineel 100x groter.
En dan denk je misschien: dat wist ik al, ik heb dat ooit ook nog zelf gedaan. Maar wist je dat een aantal heel bekende kunstenaars jou dat hebben voorgedaan? Da Vinci, Rubens, Magritte, Van Gogh (dat had je niet gedacht he), Dürer,…
Een raster maakt het ook gemakkelijker om naar waarheid te gaan tekenen. Wanneer je een vast kijkpunt aanhoudt en dat combineert met een raster, dan kan dat een handige houvast zijn om de verhoudingen, perspectieven e.d. correct over te zetten op papier of doek.
Als voorbeeld eens een minder voor de hand liggende naam: Albert Moore maakte gebruik van deze techniek voor zijn schilderij “Venus” uit 1869.
bron foto: “exposed, the victorian nude”
maxvanhemel.wordpress.com 