Tekendriehoek

Godin Hel was niet de laatste tekening van de triptiek maar wel de laatste die ik afwerkte. Omdat ik er in Brasschaat al aan werkte en parallel in het atelier aan de buitenpanelen werkte, waren de buitenpanelen sneller klaar. Maar op deze tekening moest ook nog heel wat achtergrond getekend worden. Net zoals bij Baldr staat Hel in een nis en worden de zuilen van deze nis versierd met vele kleinere tekeningen.

Om de zuilen recht en langs beide zijden van de tekening gelijk te tekenen deed ik opnieuw beroep op mijn (vergeelde) kennis van architectuur en nam er de rotringdriehoeken bij van de studententijd. Gelukkig draag ik altijd zorg voor mijn materiaal en zien ze er nog als nieuw uit. Het schuiven met de driehoeken leer je blijkbaar toch niet af…

En wat doe ik tussendoor? Cassettebandjes repareren…

 

Garmr en de Walkuren

Tijdens de komende weken geef ik een paar details van de triptiek vrij. Ik bewaar het totale beeld tot na de expo, uit dankbaarheid voor de bezoekers. 

In het paneel met Hel zitten heel wat verwijzingen naar de Vikingkrijgers.  Vikingkrijgers gingen pas naar het Walhalla wanneer ze sneuvelden op het slagveld. Met het zwaard in de hand. De godsdienstcultuur van de Vikingen was dan ook helemaal gericht op oorlogvoeren. Wie stierf op het slagveld zou in het hiernamaals Odin mogen dienen in zijn grote slag tegen de reuzen. Krijgers van het Walhalla moesten de hele dag niets anders doen dan vechten tot de dood. ’s Avonds was er eten in overvloed en ’s anderendaags was alles weer zoals tevoren (doden werden weer levend en konden terug oefenen in het vechten). Veel mooie beloften dus om iedereen aan het vechten te houden. Een fenomeen dat we vandaag ook herkennen in bepaalde culturen.

Een dode krijger werd door een Walkure van het slagveld gehaald en via de regenboogbrug Bifröst naar het Walhalla gebracht. Aan de buitenzijde van de triptiek staan 3 dansende vrouwen. Dit zouden Walkuren kunnen zijn maar feitelijk zijn het Nornen. Daarover later nog wel wat meer.

De omschrijving van “Hel” als een plaats van verderf kennen we uit de middeleeuwen.  Bij de Vikingen was het echter geen plaats met vuur maar wel met ijs en donkerte. Naast de godin Hel stond Garmr als bewaker van de hellepoort. Het was een enorme hond die er, volgens de verhalen, ook al niet al te vriendelijk uitzag. Vandaar de verwijzing naar de hellehond op de achtergrond van het paneel van Hel.

Hel *wip*

Vorige zaterdag weer een dagje getekend bij VEPAD te Brasschaat en het ging goed vooruit. Het rechtse deel van de binnenkant de triptiek met daarop de godin Hel, krijgt vorm. Los van de achtergrond is nu het deel in grijswaarden bijna klaar. De tekening doet het model weinig eer aan aangezien de figuur met de minuut griezeliger en grauwer wordt. Al goed dat we weten dat de modellen in het echte leven een stuk sympathieker zijn dan wat hier wordt voorgesteld…Maar het hoort nu eenmaal bij het beeld van de triptiek 🙂