De Nationale Expo: nog tot 9 januari naar het museum

Het is laat om mijn woensdagblog nog de wereld in te sturen maar vandaag is natuurlijk wel een speciale dag. Vandaag is dé dag dat De Nationale Expo van start gaat. En ik ben…goh hééy…ge weettet al hé 😉

Het was een drukke dag; de voormiddag strafstudie kaartjes schrijven en dan kort na de middag de trein op naar Brussel. Want ik had de expo nog niet gezien natuurlijk. Enkele teaserfoto’s hieronder. De Expo is nog te zien tot 9 januari 2022. Check de website voor openingsuren en reservatieblokken.

Maar voor 1 tekening moet ge niet naar Brussel, komt dan ’s naar bij mij thuis, dan krijgt ge een hele armada aan tekeningen en gratis uren verhalen er bovenop. Ga je toch naar Brussel dan geef ik u graag nog wat extra’s mee:

• loop je in de straat van het Stripmuseum, kijk dan ’s naar de gebouwen in de straat. Ze zijn echt de moeite waard om ’s naar te kijken.
• O ja, in ’t Stripmuseum kan je ook lunchen
• Meer op zoek naar verzamel-koop-exclusiviteiten? Ga s naar BRUSEL aan de Beurs.
• Rechtover het stripmuseum is een museum helemaal aan Nero gewijd.
• Maison Autrique heeft ook 2 werken maar dat is toch nog een stevige wandeling van 2,5km
• KBR museum en het Belvue-museum zijn stukken dichterbij voor de Nat.Expo (en ook gratis met uw museumpas)
• Het Brusselse Broodhuis al eens bezocht? ’t Is anders ook wel de moeite.
• Heb je nog geen cadeaus? De Kuifjeshop naast de Grote Markt is altijd wel interessant
• Hieronder een plan van de 3 Museumpass-locaties (rode pointers)

Een momentje van rust :)

Een beetje rust. Dat gun ik mezelf de komende weken. Misschien zelfs maanden. Althans toch tot ergens maart want dan zal het seizoen weer terug losbarsten en volgen er sowieso weer momentjes buitenhuis. Het is sowieso mijn creatief jaar. Met een beetje geluk komt dat dan tegen 2021 in een expo. Zoals het altijd al geweest is, een jaartje creëren en een jaartje toeren 😉

Ik ben te veel bezig met meerdere projecten tegelijk en omdat ik toch wel voor deze projecten tijd nodig heb om ze te ontwikkelen, hou ik het een beetje kalmer aan wat het internetnieuws betreft. Als ik tussendoor wat teken (wat wel zal gebeuren) en het zijn, naast de projecten, “losse” tekeningen, dan maak ik er wel een berichtje van. Wie weet komt er nog eens een portretje tussenfietsen.

De jacht op alvast één model is alweer open, klik hier voor meer info

En als’t niet druk is met het creatieve luik, dan is er nog altijd het aandeel werk voor de inkomsten want ik mag wel meerdere dagen per week kunstenaar zijn, als de politiek instabiel blijft, dan vertaalt zich dat direct in het gebrek aan opdrachten. Al 9 maanden…

Om ook uw tijd een beetje te doden nog een tekening die je misschien niet hebt gezien toen ze de vorige weken bij Gust stond: De Blauwe Lotus. De tekening stond aan de bar, niet tussen de reeks tegen het raam in de voorste eetplaats. Het is een spielerei van het moment 🙂

Tussen creatie en tekenen

Er is zo altijd een fase bij het maken van een tekening. De fases zijn op zich telkens verschillend. Terwijl ik eerder dacht dat de fases een eigen visie was op het creëren blijkt dat in realiteit niet zo te zijn. Het is omdat ik met meerdere projecten tegelijk bezig ben dat ik de indruk heb dat er geen fases zijn en dat alles gewoon zijn gangetje gaat. Op natuurlijke wijze. Alsof je ’s morgens uit bed stapt en tegen de middag is de tekening klaar.

De werkelijkheid ligt ver van dit idyllische, romantische beeld dat we voornamelijk kennen uit de films, boekskes en wat “kunstkenners” ons graag doen geloven. Kunstkenners zijn in weze niet meer dan vlotte praatjesverkopers, vertegenwoordigers. Ze zien zichzelf een werk te verkopen en dan is de volgende logische stap dat ze het werk gaan klasseren als “ware kunst”. Om dat te onderstrepen met “het genie van de kunstenaar” tonen ze graag hoe snel die kunstenaar tot een kunstwerk komt. Dat toont dat die kunstenaar bezeten is van zijn werk, van zijn thematiek. Hij of zij schudt de ideeën uit de mouw alsof het witte konijnen zijn.

In mijn geloof is niets minder waar. O ja, ik kan ook van die niemendalletjes uit mijn mouw schudden. Het “genie” etaleren. Maar het niemendalletje is meestal niet meer dan een variant op een eerder werk of het is iets dat ligt te broeden en nog niet is getoond. Want dat maakt “het”. Picasso, Dali, Magritte, Bruegel, Van Eyck, Delvaux, Broodthaers,… Ze deden niets anders. En daarom stel ik dat er fases zijn in het maken van een kunstwerk. Voor mij zijn er voornamelijk 3 fases: die van de studie, die van de ontwerpen en die van de productie.

Ik zit al een tijdje in een fase van concepten en ideeën schetsen en proberen uitbouwen tot wat een volwaardige tekening moet worden. Eén van die ideeën waar ik al een tijdje op zit is triptiek 3. Maar er zijn er nog. Een welgekomen afwisseling is Vitrines d’Amour waar ik ook in 2020 zal aan deelnemen. Deze keer maak ik iets op maat voor de vitrines van eetgelegenheid GUST. En een schets van wat er voorlopig in mijn hoofd zit, zie je hieronder.

Wat mag je verwachten over 2020?

2020 zal minder blogs hebben dan 2019. Dat is ook niet moeilijk hé 😉 En nog eens bedankt voor de 20.736 bezoekjes aan de website en dat over 6.646 unieke bezoekers (allez, kom, IP-nummers dus). Dat was goed voor – hou u vast – 101.144 bekeken pagina’s. En dat allemaal op 1 jaar. Dank u, dank u, dank u!

Wat ik allemaal van plan ben over 2020 is moeilijk op voorhand te zeggen. Sommige plannen liggen jaren op voorhand vast (zoals triptiek 3 die er nog aankomt), sommige plannen worden dan weer erg onvoorspelbaar in de agenda gepropt. De expo’s, teken en marktplannen die komen zeker op de blog of op de Facebook. Soms een beetje Instagram maar ik ben daar niet erg actief.

Wat je wel mag verwachten dit jaar zijn blogjes met kunstweetjes om mee te stoefen wanneer je met vrienden naar een kunstwerk kijkt. En ik wil ook mijn fans, mijn apostelen, aan het woord laten. Zij die één of meerdere Maxen in huis hebben en daarover willen vertellen.

Kortom het worden weer vele grappige en/of emotionele blogs en alweer goede redenen “to stay tuned after the break” 😉

Als aperitiefje voor wat komt laat ik jullie het (tweede) ontwerp van de nieuwjaarstekening. Met nog enige belangrijke wijzigingen tov de definitieve versie: dit is een liggende verhouding, onderaan is de kaars vervangen door een straatlicht (een echt uit Parijs), de piramiden zijn weg en de 3 figuren links onder zijn ook weg. De bergen en de appel staan en blijven staan. Het model heeft wel een andere pose maar dat was redelijk te verwachten.

 

Gelukkig nieuwjaar!

Het was kantje-boordje dat ik klaar geraakte met de nieuwjaarstekening. Geveld door een hardnekkige sinusite was het mij onmogelijk om over de tekening te buigen. De snelheid van werken heeft dan ook een beetje zijn effect op de kwaliteit van de tekening. Maar desalniettemin, bij deze een gelukkig nieuwjaar.

Hopelijk wordt dit jaar een jaar met veel meer begrip voor visieverschillen onder de mensen. Het baart me zorgen hoe snel en hoe hard de ene mens vandaag de andere uitscheldt wanneer die een andere gedachte heeft. Hoe het respect voor mekaars woord en argumenten verwatert. Hoe normen vervagen.

Voor mij zet ik daarom 2020 (en de jaren erna) helemaal in het kader van positiviteit in mijn kunst. Want ook in de kunst ervaar ik apathische beelden die weinig warmte kennen en het gevoel van samenhorigheid niet echt stimuleren. Met mijn expo’s hoop ik alvast aan te tonen dat “samen” een grotere meerwaarde is dan het ego of het persoonlijke gelijk. Weet dat nu juist in die verschillen onze sterktes liggen. Hoe saai zou het niet zijn mochten we allemaal gelijk zijn, allemaal ’t zelfde denken?

Dus lieve mensen viert 2020, viert het goed, amuseert ulder en vooral viert het samen. Kijk mee en geniet van de natuur, van het licht, van de schoonheid van de mens en alles wat we nog kunnen doen om dit een gezellige plaats om te leven van te maken.

 

365/365: salut 2019

YES! De kunstzinnige dodentocht gehaald! 365 tekeningen heb ik u geserveerd over 2019. Ik was dit jaar 20jaar (feitelijk iets langer, maar ik mik op publiek van enige betekenis) bezig en vandaar de 365 blogs. Ik mag hopen dat u heeft genoten van de 365 tekeningen en al die uitleg die ik er bij heb geschreven.

Ik kreeg inmiddels nog de vraag of ik nu niet in een zwart gat zal vallen, of ik nog een jaar kan doorgaan… Nee, ik zal niet vallen in een donker gat 😉 Wees gerust, ik heb nog veel verhalen te vertellen. En ik heb ook nog wel vele tekeningen die je niet hebt gezien. Dus bloggen komt er zeker nog wel van. De frequentie zal wel wat lager liggen maar de kwaliteit misschien wel wat hoger. Soms viel ik in herhaling of moest toch wel een beetje graven in het geheugen om nog iets origineels te kunnen schrijven. Tekeningen hebben niet altijd een diepere betekenis. Soms maak ik een tekening omdat ik aan iets denk of omdat ik zin heb om van iets wat ik zie een tekening te maken. Een beetje zoals Bart Peeters zingt over “brood voor morgenvroeg” zijn het soms tekeningen gegrepen uit het leven.

Deze laatste tekening van 2019 kruist Magritte en Hergé. Beide appels hangen aan mekaar net zoals de Janssens. Het meest opvallende verschil is hun snor, de ene is recht en de andere krult op aan de tipjes. Daaraan kan je ook de Janssens uit mekaar halen. De Janssens zijn feitelijk geen familie van mekaar. De schrijfwijze van hun namen is verschillend. Ze heetten in de allereerste vertalingen zelfs Peeters en Peters. Boeiend koppel politiemannen zou ik zo zeggen. Meer weten over de Janssens? Klik hier.

Gelukkig nieuwjaar!

 

When Tintin meets Magritte

Landgoed De Campagne – prequel

Tijdens de receptie door het Cultuurplatform Wondelgem kreeg ik de vraag van Jef Van Pee, politicus en veel geziene gast, of ik dit genre (gebouwen tekenen) al eens meer deed. Ik antwoordde eerlijk dat ik dat wel eens doe maar niet echt veel en kreeg prompt de suggestie om voor publiek toch te bevestigen dat ik het tekenen van gebouwen wel gewoon was.

Nu ja, eerlijk is eerlijk maar anderzijds is het ook niet mijn eerste gebouw. Zonder een gebouw te tekenen word je geen master in de bouwkunde…

Maar als er dan toch al eens een kasteel op mijn CV mocht staan dat in de buurt komt van wat er in Drongen staat dan is het dit kasteel wel: Molensloot. Er zijn toch wel wat gelijkenissen niet?

Molensloot, potlood op papier, ongeveer 100 x 50cm