2022: een jaar vol nieuwe plannen

Een nieuw jaar, en zeker de periode tussen kerst en nieuwjaar, geeft mij altijd nieuwe ideeën. Dit zijn doorgaans mijn meest creatieve dagen. In de regel (bij uitzondering 2021 met het Stripmuseum) organiseer ik niets in december/januari waardoor ik me volledig kan focussen op ontdekken en creëren.

Dit jaar was op gebied van creatie niet anders. Ik speel met nieuwe ideetjes in mijn hoofd. Nieuwe werken/tekeningen maar ook nieuwe aanpakken. Ik denk dat ik maar eens moet gaan werken met een kleinere groep mensen als klankbord (wie zich nu al geroepen voelt –> mail naar max.vanhemel@gmail.com). Maar meer details volgen in de blogs van 2022.

Voorlopig starten we 2022 met een mooi fris canvas. Klaar om een nieuwe tekening op te gaan maken. Wie mij via andere sociale kanalen volgt heeft allicht al gezien dat ik – bij wijze van opwarming – al een tekening op doek heb gemaakt. Ik geef het mee als uitsmijter voor 2021 en neem tot eind volgende week een beetje digitale rust om daarna terug te keren met extra energie 🙂 Tot binnenkort!

Op naar het stripmuseum!

De voorbije week was het wat stiller omwille van ziekte. Gelukkig geen corona maar toch goed genoeg om mijn nog eens “een echte man” te voelen. Naar jaarlijkse gewoonte was er weer een aanval op mijn sinussen en dat sleept dan meestal ook wel een paar weken aan. Alleen die laatste week was er wat te veel aan: barstende hoofdpijn, slecht slapen, snotteren, hoesten,…met dan als neveneffect geen energie meer, geen concentratie,…het zielige hoopje zoals elke man hoort te zijn wanneer hij maar een klein beetje ziek is 😉 Gelukkig geen corona, dat heb ik 2x getest.

Maar tussen dat gedoe kwam er ook het goede en verlossende nieuws binnen van De Nationale Museumwedstrijd. Van 22 december 2021 tot en met 9 januari 2022 mag ik met mijn tekening van de treinbegeleider tussen enkele groten der aarde gaan pronken: Hergé, Rosinski, Linthout, Vandersteen, Morris,…misschien zelfs Pom staan. Mijn tekening gaat dus naar het stripmuseum te Brussel!!! Dat een plekje in een museum op de bucketlist stond, dat het een natte droom was…maar het stripmuseum? Dat was in mijn stoutste dromen totaal ondenkbaar. Volgende week maak ik er werk van (als er weer energie is).

Beetje nostalgie is gepast. Wie mij al jaren kent weet dat ik in mijn studententijd de lessen regelmatig verstoorde met mijn cartoons die van bank naar bank werden doorgegeven. Het waren meestal gags in 3 prentjes (beetje Garfield of Hagar-achtig) waarin ik de frustratie van de les of de actualiteit verwerkte. Maar al veel vroeger, toen ik zo’n 11jaar was, maakte ik mijn eerste stripverhalen. Eéntje ervan verscheen in het schoolblad (ik moest het verhaal wel inkorten omdat ik meteen ging voor de volle strip).

Vaderdag: het mooiste geschenk

Een paar weken geleden kreeg ik de melding van het verlies van de opa van K. K. kende ik uit haar studentijd toen ze een veiling opzette voor Artsen zonder Grenzen alwaar ik met veel plezier aan deelnam.

K. vroeg me om van Vake een portret te tekenen. Zo te zien een levenslustig man met een hart voor de natuur en zijn tractor. Omdat er wat improvisatie bij kwam (ik moest een stuk jas weg werken uit het gezicht), maakte ik toch snel een houtskoolschets. Uit de vele heen en weerberichten met updates kwamen liefdevolle verhalen over Vake en kon ik me zodoende nog beter inleven.

Gisteren – met Vaderdag – werden Vake en vader R. in de bloemen gezet. De boodschap op K.’s Facebook zegt het allemaal 🙂 ❤

De opbouw naar de tekening en de schets vind je hieronder 🙂