Vaderdag: het mooiste geschenk

Een paar weken geleden kreeg ik de melding van het verlies van de opa van K. K. kende ik uit haar studentijd toen ze een veiling opzette voor Artsen zonder Grenzen alwaar ik met veel plezier aan deelnam.

K. vroeg me om van Vake een portret te tekenen. Zo te zien een levenslustig man met een hart voor de natuur en zijn tractor. Omdat er wat improvisatie bij kwam (ik moest een stuk jas weg werken uit het gezicht), maakte ik toch snel een houtskoolschets. Uit de vele heen en weerberichten met updates kwamen liefdevolle verhalen over Vake en kon ik me zodoende nog beter inleven.

Gisteren – met Vaderdag – werden Vake en vader R. in de bloemen gezet. De boodschap op K.’s Facebook zegt het allemaal 🙂 ❤

De opbouw naar de tekening en de schets vind je hieronder 🙂

Het anachronistisch huwelijk (epiloog)

Wanneer je een tekening voor iemand maakt is het altijd hartverwarmend te zien wat er precies van geworden is. En zodoende stuurde Katleen ( https://katzz.webnode.be/ ) me een foto van de ingelijste tekening keurig netjes opgehangen in de living van haar ouders, recht tegenover de originele trouwfoto. Een geslaagd projectje zou ik zeggen.

Het anachronistisch huwelijk (deel 5) einde

Nog een paar dagen goed doorgewerkt en de tekening is klaar! Het werd duidelijk tijd want ik kreeg al mails met de vraag hoe het nu verder gaat. Blijkbaar zijn de cliffhangers te uitdagend opgebouwd 😉

En ik weet ook wel dat het ondertussen alweer donderdag is en dat sommigen onder jullie al langer dan een week wachten op de ontknoping. Mijn volgende tekening gooi ik op Netflix 😀

Dus bij deze het totaalbeeld. Neem je toch eerst nog even de tijd om de tussenstappen en de opbouw te bekijken? In eerste instantie werd het gezicht van de mama afgewerkt, daarna werd de kledij aangepakt, het trouwboeket en finaal de achtergrond. Hier en daar heb ik nog kleine retouches gedaan om lichtinvallen te laten kloppen (Van Eyck in gedachten). Ik ben er best fier op, hopelijk was het voor jullie ook een leuk avontuur. Ik laat nog weten hoe de verrassing (want vader en moeder weten niet wat er aan de hand is) is afgelopen.

Het anachronistisch huwelijk (deel 4)

Zwijgen is niet mijn sterkste punt. Ik wil jullie zo graag vertellen over wat er allemaal vooruit gaat in de tekening. En die staat/ligt niet stil. Na een paar dagen werken aan het ene portret was het nu wel écht nodig om aan het andere portret te werken. Dat is niet evident. Duoportretten zijn altijd een risico, als er eentje mislukt is’t beide portretten herbeginnen. Maar we waren het er al over eens dat het ene portret goed zat. De stap in deze blog neemt zo ongeveer 2 sessies van 3uur in beslag.

Portretten zijn een specialisatie maar mensen met brillen…Lichtbrekingen, reflecties, vertekeningen in de logische lijnen,…Het is niet evident. En de vader die heeft een aangenaam (om te tekenen) alu-grijze bril, dat valt mee. Een fel rode bril daarentegen…Rood veeg je niet uit (moeders die we aarbeien of bloedvellken moeten uitwassen kennen dat). De bril van de moeder vraagt 200% aandacht en het vergrootglas kwam toch weer goed van pas. En daarna even pauzeren voor ik aan het vervolg werk. Het is – wanneer ik het zo bekijk – nogal gek dat beeld 1 en beeld 2 evenveel tijd hebben gevraagd. Maar de tijd blijkt een goede investering, “keep calm en blijf tekenen”. Op het einde komt alles altijd goed 🙂

Het anachronistisch huwelijk (deel 2)

We zijn intussen een paar dagen verder met dit duoportret. Ik ben begonnen met het gezicht van de vader omdat ik die toch wel de moeilijkste vind (op het eerste zicht). De vele rimpels en huidplooien lijken me een ferme uitdaging. Maar ook het verschil in de huidskleur tussen man en vrouw wil ik in evenwicht brengen. Hij – vrachtwagenchauffeur – kent een zwaar bestaan en dat tekent zich af. Het buitenleven geeft ‘m een bruine zonnetint. Zij blijft echter meestal binnen en daardoor is ze niet zo bruin van huidskleur. Ik probeer dus met deze start eerst af te toetsen hoe het verdere verloop van de tekening zal zijn voor ik alle details verder uitwerk… Het lijkt een beetje alsof je in een zwembad gaat duiken vanop een springplank van 10 meter hoog en je klimt op de trap je afvragende of je niet beter al de springplank van 7,5meter neemt. En tegelijk wil je – onderweg naar beneden – niet met je bek op de plank op 1meter hoogte terecht komen…

Het anachronistisch huwelijk (deel 1)

Portretten tekenen blijft toch telkens een andere uitdaging dan wanneer ik eigen projecten maak. Bij projecten ligt de focus op de inhoud. De modellen moeten herkenbaar zijn maar als er een “foutje” in de tekening zit die de harmonie van het project niet stoort (of net met opzet werd aangebracht), kan dat. Bij portretten is er geen marge. De tekening moet de mensen precies weergeven maar dan wel op een manier die het emotionele verschil maakt met de foto.

Katleen die kwam om het idee om haar ouders te laten tekenen in hun trouwkledij. Iets waar ik zelf niet altijd fan van ben (anachronismen kunnen snel als een karikatuur overkomen). Ik stelde vooraf toch wel wat vragen maar Katleen bleef bij haar gedacht en gaf steeds meer input om de uitdaging tot een succes te leiden. Ze stuurde me foto’s van de trouw, de trouwkledij en nam nieuwe foto’s van haar beide ouders in ongeveer dezelfde pose als haar ouders op de trouwfoto aannamen. En zo startte het avontuur van een portret van een anachronistisch huwelijk 🙂

De komende dagen hou ik je op de hoogte van de evoluties van dit duoportret. Niet te missen 😉

 

Schaapjes tellen

Omdat ik met de schaduwzijde tot aan de wolken ben gekomen, ben ik terug naar beneden gegaan om daar verder te werken aan het landschap. Het is eens een afwisseling van decor, dat wakkert de concentratie terug aan, maar het kan ook geen kwaad omdat de kleurpartij in de schaduw feitelijk helemaal getekend is. Ik hou er mij niet altijd aan maar het is wel het beste om kleurpartijen in een opeenvolgende fase uit te werken. Zo ben ik zeker dat ik hetzelfde kleurenpalet consequent blijf gebruiken. Voila, nu dat is gedaan, kan ik dus terug naar de grond. Daar zie ik een stier en wat schapen, schuren, mensen die een akker aan het bewerken zijn en een boerin die vanuit haar venster de schaapjes in het oog houdt. Er is ook een man die een stapel hooi in brand steekt. Waarom hij dat precies doet is me niet echt duidelijk.

Het is niet te zien op mijn foto’s maar op het detail van het schilderij dat ik toevoeg kan je’t goed zien. Rechts van de boerderij is een soort afgrond waar een aantal mannen aan het graven zijn (of hakken ze stenen?). Ook hier weer sublieme details op het schilderij waarbij je zelfs kan zien dat die mannen een mand of rugzak aan hebben waar ze wat ze de oogst kunnen in opbergen…

Piëta 14

We zijn er bijna. De piëta is klaar! Althans qua tekeningen. Gisteren heb ik de laatste tekeningen in het behang afgewerkt en dus zijn bij deze de laatste tekeningen gemaakt. Ik heb nog een to do-lijstje gemaakt om zeker niet te vergeten wat ik nog moet doen. Bijvoorbeeld het rokje van het meisje inkleuren, of het behang zelf nog ’s opfrissen (door het vele wrijven is het wat mat geworden) en zo hier en daar nog wat accentlijnen zetten etc. Dus toch nog een dagje of 2 werk en dan hup naar de inlijster.

Om de verrassing nog wat te bewaren plaats ik nog geen foto’s van de huidige toestand van de piëta. Wees gerust, ze volgen nog 😉 Ter compensatie plaats ik de foto’s van de laatste “toestand” van Baldr. Ook daar heb ik gisteren aan gewerkt…maar dan in Brasschaat. Gisteren dag 4 (of laat ons zeggen halve dag 4 want ik moet toch nog een uurtje op en een uurtje terug), een extra dag want de tekening was na 3 sessies duidelijk nog niet klaar. Maar het ging erg vlotjes. De kopse tekeningen van de boog en het linkse deel van de nis zijn getekend en ingekleurd. Ik denk dat ik aan Baldr toch nog 2 sessies zal tekenen maar eerst moet de piëta af…Hieronder Baldr-foto’s bij het begin en het einde van de sessie van gisteren 🙂

Piëta 9

5uur verder…een paar CD’s en voor de gelegenheid “The Original Soundtrack – The Italian Edition” (eerste aflevering). Handig terwijl ik teken, omdat het zo’n prachtige muziek is, maar ook handig dat ik tegelijkertijd de afleveringen kan opnemen met de computer. Stel dat ze eens offline gaan – en ooit komt het er wel van – dan kan ik er nog steeds naar luisteren.

Maar dus de laatste 5uren…Vooral bezig geweest met het uittekenen van de houtsnedes van de grote centrale stoel en inkleuren van de 2 rechtse delen. Wat je hier goed kan zien is hoe de tekening vordert van een ruwe schets tot een gedetailleerde tekening om daarna ingekleurd te worden. En dan heb ik het eindelijk eens strategisch aangepakt. Van rechts naar links dus. Omdat een linkshandige nu eenmaal beter in die richting werkt (dan wrijf ik niet telkens weer over de tekening).

Voor het eerst had ik het gevoel dat het begint te wegen. Omdat ik de tekening liggend inkleur (het blad ligt dus, niet ik) en het formaat mij niet toelaat om gewoon zittend in te kleuren moet ik me helemaal over de tekening buigen om aan het centrale deel te kunnen. Het is dus nu al duidelijk dat het bovenste deel, wat nu nog niet is getekend of ingekleurd, ondersteboven zal worden getekend zodat toch een beetje comfortabel kan werken.

Over de lambriseringen ben ik er nog niet uit hoe gedetailleerd ik deze uitwerk. Het is nogal tijdrovend en ondanks de goede vooruitgang moet ik toch op tijd klaar zijn…alhoewel…zoveel haast is er nu ook weer niet.

Ik heb nog geen nieuws van de inlijster. ook dat zal ik nog even moeten aftoetsen. Ik ben benieuwd naar zijn testen met lamineren van de tekeningen. Hopelijk is het resultaat geslaagd. Volgende zaterdag wordt aan Baldr getekend. De eerste stap naar het linkse luik…

Heb je de vlinder gezien?

Max tekent Baldr in Brasschaat

Deze affiche hangt vanaf nu uit aan de vitrine van VEPAD – Art of living, Bredabaan 157, Brasschaat.  Ik ben er op deze dagen zeker in de namiddag (kan ook zijn al van de voormiddag maar dat is nog niet zeker). Wie langs komt ziet de vordering van de tekening Baldr die zal dienen als één van de 4 zijpanelen die ik zal maken voor de triptiek waar ik aan werk.

Portret van Jef

meer weten over dit portret? Klik door naar de pagina van deze tekening 🙂

Come up and see me…