Vaderdag: het mooiste geschenk

Een paar weken geleden kreeg ik de melding van het verlies van de opa van K. K. kende ik uit haar studentijd toen ze een veiling opzette voor Artsen zonder Grenzen alwaar ik met veel plezier aan deelnam.

K. vroeg me om van Vake een portret te tekenen. Zo te zien een levenslustig man met een hart voor de natuur en zijn tractor. Omdat er wat improvisatie bij kwam (ik moest een stuk jas weg werken uit het gezicht), maakte ik toch snel een houtskoolschets. Uit de vele heen en weerberichten met updates kwamen liefdevolle verhalen over Vake en kon ik me zodoende nog beter inleven.

Gisteren – met Vaderdag – werden Vake en vader R. in de bloemen gezet. De boodschap op K.’s Facebook zegt het allemaal 🙂 ❤

De opbouw naar de tekening en de schets vind je hieronder 🙂

Van Eyck (02): Portret van kardinaal Albergati

Nu de schets er op staat is het (om het gemakkelijk te zeggen) “niet meer dan” inkleuren. Al is het inkleuren bij een Van Eyck (of eender welke Vlaamse primitief, was het nu Bruegel, Petrus Christus,…) nooit echt “vanzelfsprekend”.

Telkens ik zo’n inkleuren maak denk ik bij mezelf dat er toch wel heel wat improvisatie bij moet gekomen zijn. Zoals ik bij deze tekening een rood fleece-dekentje op mijn tekentafel heb liggen om naar de plooien, glooiingen en lichtinvallen te kijken, moet Van Eyck zeker wel “draperieën” – al dan niet in gordijnvorm – in zijn atelier hebben gehad. Sommige plooien kan je gerust uit je duim zuigen, wie zal het merken dat het niet echt is? Maar het moet wel kloppen natuurlijk 😛

Bij deze de kleurzettingen want die wil ik toch een beetje bijsturen (zie eerdere blog omtrent vernis). Als ik mijn laatste vorderingen zie, dan vind ik dat mijn versie wel “frisser” oogt dan het origineel. Niet dat ik me meet met Van Eyck, ik wil niet liever dan aantonen dat “klassiek” verre van “uit de mode” is 😉

Van Eyck (00): Portret van kardinaal Albergati

In de aankomende expo – (voorlopig) gepland voor juni 2021 – wil ik een eigen en eigentijdse versie van het “Portret van kardinaal Albergati” (Van Eyck) maken. Het wordt een mix van het originele schilderij met mijn eigen portret en eigen techniek. Ik ga mij niet avonturieren aan schilderen, laat staan aan olieverfschilderen.

Ter introductie een woordje over het “echte” schilderij van kardinaal Albergati.

In 1435 werd een vredesverdrag gesloten tussen Filips De Goede (Bourgondisch heerser over de Vlaanders ) en de koning van Frankrijk Karel VII in Atrecht (cfr Google is dit Arras). Dit verdrag maakte een einde aan de oorlog die was ontstaan nav de moord op Filips De Stoute. Maar geen akkoord of verdrag zo geldig als dat dat door God is verzegeld. Dus stuurde de paus een eigen bemiddelaar: kardinaal Niccolo Albergati, ambassadeur van de Heilige Stoel in Frankrijk (1422-1431). Van Eyck was ook op die gebeurtenis waarschijnlijk om een “fotoverslag” van de aanwezigen en de gebeurtenissen vast te leggen.

Dit portret werd waarschijnlijk niet op dat event geschilderd maar pas achteraf. Dat leiden we af uit de gedetailleerde studietekening die van dit schilderij bestaat. De tekening toont al lichtschakeringen, details in het gezicht,…

Portret van Jos – wip 02

Stap 2: na het tekenen stijgen de verwachtingen over wat het wel zal geven naar contrast toe, naar dekking (krijg ik een  Hulk-variant?), kleurintensiteit,…Spannend! De eerste stappen zijn in ieder geval veelbelovend. Het groen gaat goed op in de oranje-roze-rode kleuren van het gezicht. De contrasten zijn wel helderder, dus minder kleurwerk dan normaal. We doen nog wat naarstig voort tot het einde en zien wat het zal worden…

Portret van Jos – wip 01

Op Youtube zag ik een (voor mij) nieuwe techniek. Daarbij wordt onder de tekening een grisaille van de tekening gelegd in groen. Je kan het vergelijken met de (pot)loodtekeningen die we al eens zien bij de Vlaamse Primitieven nadat ze onder de röntgen zijn gelegd. De bedoeling is om dan navenant het groene terug weg te werken door er een dekkende laag kleur over te leggen.

Handige hieraan is dat je een goed beeld krijgt van hoe de tekening (anatomisch) in mekaar zit zonder dat je er al op voorhand uren aan gespendeerd hebt. Gelukkig is mijn aandeel aan “uitval” erg laag en heb ik daar nooit echt last van. Toch wou ik de techniek zelf eens uitproberen omdat dekkend werken met kleurpotloden wel iets anders is dan dekkend werken met pastelkrijten zoals ze in de filmpjes doen…

Portret van Cato

Tijdens de tentoonstelling “77” over kiezen voor erfgoed, kwam ik Cato tegen. Haar papa is bekende Mariakerkenaar en ze was mee op de opening. Ik nam er een paar sfeerfoto’s en zodoende ook een foto van Cato. Omdat de dagen van expo overgoten waren met zon, ging ik wat voor de deur van de pastorij van Mariakerke tekenen en maakte daarbij deze tekening.

Dit portret werd getekend met Caran d’ache (Museum & Luminance) op grijs karton. Er vielen tijdens het tekenen zeker 10 druppels uit een grijze wolk. Helaas was daarvan eentje op de tekening.

Camille

Camille is al een aantal jaren fan van mijn tekeningen. Ze volgt me op Facebook en andere digitale platforms. Tijd voor een portretje…