1 jaar

Geplaatst op 29 maart 202129 maart 2021 Geplaatst in bruegel, Geen categorieGetagd #pencildrawings, #potloodtekeningen, bruegel, brueghel, het geheim van de meester, het verhaal, Museum Boijmans, npo, rechter hand, right hand, Rotterdam, the story, toren van babel, tower of babel2 reacties

1 jaar geleden ging ik de Toren van Babel afleveren bij de koper van dit werk. Ik beloofde dat – eens corona achter de rug – ik zou terug komen voor een persoonlijke uitleg in alle veilige omstandigheden. Tot vandaag heb ik die persoonlijke uitleg nog niet kunnen geven. Ik stuurde een mailtje om te laten weten dat ik die belofte nog niet vergeten ben maar dat we nog even geduld moeten hebben.

En toen kreeg ik dit prachtige antwoord…

Hey Max,

Is het ondertussen al 1 jaar,

Tijd vliegt
Leven vertraagt
Kunst vergaat
niet als je ontdekt
Hoe mooi elk detail
Is uitgewerkt
Dus nog steeds gelukkig
Te mogen kijken
naar jouw creatie
Geboetseerd
Met Bloed, zweet en tranen
Elke dag opnieuw
Leven vertraagt
Door kunst
Met een gelaat.

Ps: bedankt voor de kijktip.
Wat mij betreft: INDRUKwekkend

Mvg, F.

Wil je graag het hele verhaal rond de tekening van deze toren en de massa’s vele details (her)lezen? Klik dan op deze link.

Toren van Babel: het geheim van de meester

Geplaatst op 17 maart 202117 maart 2021 Geplaatst in bruegel, kunstlogsGetagd bruegel, het geheim van de meester, Museum Boijmans, npo, Rotterdam, toren van babel6 reacties

regelmatig post ik kunst- en cultuurweetjes. Heb je zelf ergens iets leuks gezien, laat het weten. Wie weet komt jouw cultuurweetje dan op de blog 🙂

Ergens in november 2017 begon ik aan een kopie van de (grote) Toren van Babel door Pieter Bruegel de oude (origineel: Boijmans – Van Beuningen) . Het kleinere broertje van de versie van het grote schilderij dat in Wenen hangt. Ik blogde er over tot februari 2019. Daarna volgden nog een paar blogs over het vervolgluik van de toren en wedstrijden/expo’s van de Toren en zijn moderne versie. Er waren ook nog de blogs rond de kopie van tekening (niet de ets – ik zeg het nog maar eens – ) van Kermis in Hoboken door Bruegel met vooral grappige verhalen en het grote mysterie rond het vaandel van de herberg.

Kortom veel leesvoer voor wie houdt van Bruegel of/en van de Vlaamse schilders. In het lopende seizoen van de NPO-reeks “Het geheim van de meester” werd nu toch ook wel een kopie van de Toren van Babel gemaakt zeker! Althans, dat was het doel. Want in “Het geheim van de meester” leggen de makers van het programma zich de deadline op om binnen de 3 weken de kopie af te ronden. Dat vond ik wel een straffe uitdaging aangezien ik er meer dan een jaar over deed om een (groot) stuk van het schilderij na te tekenen en in te kleuren. Hoe zouden zij dat op 3 weken klaar krijgen? Daar was ik nu wel ’s benieuwd naar.

Ik ga het niet allemaal verklappen maar de aflevering is zeker een “must see”. Je ziet er niet alleen de – voor mij zeer herkenbare – frustratie van het detail maar er worden ook hier weer interessante technische details prijs gegeven. Daarnaast tonen ze een echte “tredmolen” waarvan er meerdere te zien zijn op het schilderij. En natuurlijk weerstaan ook hier de makers niet aan het tellen van figuurtjes. Ik telde ze niet, ik wist dat het er meer dan 1000 zouden zijn. Ik telde het aantal bootjes in de haven en kwam op 83 uit.

https://www.npostart.nl/het-geheim-van-de-meester/23-02-2021/AT_2156611

Expo Hyperrealisme – Kunsthal, Rotterdam

Geplaatst op 23 mei 2018 Geplaatst in It's life but not as we know it, kunstlogsGetagd fine arts, hyperrealisme, kunst, kunsthal, Rotterdam, schone kunstenEen reactie plaatsen

Bezoekje van de dag. Dat het de moeite waard was! En Rotterdam ligt lang niet zo ver dan Luik. In tijd al even ver van Gent dan Namen.

Rotterdam met het fantastische Museumpark waar een mens als ik, liefhebber van schone kunsten, nog echt aan zijn trekken komt. Want ja hoor, in Nederland daar weten ze het realisme nog te waarderen. Zowel in de “oude” kunsten als in de “actuele” kunsten. Verrassend, aangenaam en dus een groot contrast met de selecties die we in Vlaanderen door de “vakjury” zien.

Ik laat u verder genieten, maar mocht u nog naar de tentoonstelling gaan, misschien niet alle foto’s bekijken…Meer info vind je hier.

Museum Boijmans – Van Beuningen

Geplaatst op 7 januari 20184 januari 2018 Geplaatst in bruegel, It's life but not as we know it, kunstlogsGetagd kunst, Museum Boijmans, Rotterdam2 reacties

Omdat ik – naar mijn normen- teveel kleurverschil zie op de foto’s die ik ter beschikking heb om de toren te tekenen (de foto is veel geler op de tablet dan op de laptop) ben ik maar naar het museum Boijmans – Van Beuningen getrokken om zelf naar het originele schilderij te kunnen kijken.

Natuurlijk rij je dan niet zo ver om enkel naar dat ene schilderij te gaan kijken. Alhoewel…Toen ik voor de 2e keer naar het kasteel van Chantilly ging was dat duidelijk om het portret van Simonette Vespucci te bestuderen. Toch neem ik bij zo’n bezoeken altijd wel de tijd om ook naar de rest van collectie te kijken. Museum Boijmans heeft een verrassend ruime collectie. Voor elk wat wils! MBVB lijkt wel de som van het SMAK, MSK en desingmuseum samen. En dan moet je nog weten er bijna recht tegenover het instituut voor actuele kunst zelf staat. En mocht deze blog je aanzetten om er ook naartoe te gaan, bezoek dan ook het Sonneveldhuis.

Het museum an sich is een erg boeiend gegeven. Je ziet er echt kunst van alle tijden en van alle soorten. Voor mij in een ongewone opstelling maar dat belet niet dat het een interessante collectie blijft. En met een beetje chauvinisme ben ik wel blij dat er heel wat Belgen tussen die werken zitten. En je kan er tussendoor wat kletsen met Nederlanders rond de wasmachine of gewoon naast de Toren van Babel 😉

Met Bruegel onder de wolken

Geplaatst op 5 januari 20187 januari 2018 Geplaatst in bruegel, cover2cover, kunstlogsGetagd bruegel, Museum Boijmans, Rotterdam, toren van babel, tower of babel1 reactie

De 9e verdieping is aangeraakt. Een werfhuis en een paar kranen staan er al op. Dat maakt dat de hele schaduwzijde tot onder de wolken er nu volledig op staat. Ik ga daarom even veranderen van decor. Het zal niet alleen leuker zijn om de vorderingen te volgen, ik hoop er ook mijn concentratie mee te verhogen. In de volgende fase zak ik terug af naar het gelijkvloers om de grondpartij af te werken. Allez “af”…dat lijkt wel alsof het er allemaal al op staat. Niets is minder waar. Ik denk van daar uit terug op te klimmen in een zone tussen de schaduwpartij en de “witte streep” die zich over de gevel bevindt. Over die streep later meer.

Tijdens het tekenen dwalen gedachten regelmatig af. Wie graag jogt kent het fenomeen wel. Ik moet zeggen dat de verleiding om er wat hedendaagse accenten tussen te zetten wel verleidelijk wordt. Een bouwvakker met een GSM? Een frituur? Wie zou het zien? Ook de Gentse KBC-toren flitst regelmatig door de gedachten als hedendaagse vorm van (letterlijke)hoogheidswaanzin. Maar dan las ik deze week dat waanzin en genie erg dicht bij mekaar liggen. Tijdens het tekenen zie ik nog steeds veel details. Eentje daarvan is deze venster waar ik twijfel of deze wel correct is. Het is de enige venster met 3 openingen boven het raam. Als ik naar alle andere vensters kijk, ook die die nog niet getekend zijn, zie ik er geen andere. In de regel zijn deze vensters, onder de opening voorzien van een stijl. Die staat er hier niet op. Een Bruegelfoutje gevonden? Nog 2 en hij trakteert!

HRDA

Geplaatst op 31 juli 201631 juli 2016 Geplaatst in het beste van...allertijden, U kijkt toch ook?Getagd Amsterdam, De Haar, Den Haag, Eschermuseum, Haarzuilens, Inntel Rotterdam Centre, kasteel, Mauritshuis, Rijksmuseum, Rotterdam, vakantie, Veronica2 reacties

“Ik wil wel nog ’s naar het Rijksmuseum”, zei Junior een hele tijd geleden. “Ik wil wel nog ’s naar het Mauritshuis”, zei ik toen, “ik wil er graag nog wel wat deftige foto’s nemen van een aantal schilderijen”. (eerder blog over Rotterdam hier)

Soms zijn dingen niet moeilijker dan dat om een bal te laten rollen. Dan vertel je dat zo even terloops op het werk en komt een collega met een interessante tip: “Je zou ’s naar Kasteel De Haar moeten, echt de moeite waard”.

Dus ging de madam ’s de Flairbonnen in het oog houden, ik stippelde wat routes uit en Junior die stippelde alle uitstapjes, etentjes, bezoekjes,…ter plekke uit. De timing was snel vastgelegd: na de Gentse Feesten, kwestie van wat te bekomen en dan zijn de madam en Junior² toch op kamp, dus heel ’t huishouden de deur uit, weliswaar in 2 delen.

Dus Junior en ik hop onderweg naar Rotterdam als uitvalsbasis voor Haarzuilens, Rotterdam, Amsterdam en Den Haag. Dankzij de madam (en ook een beetje dankzij Flair) logeerden we in het poepsjieke Inntel Rotterdam Centre hotel, in het centrum van Rotterdam met zicht op de Erasmusbrug.

En we zagen onze ogen uit, aten in de meest hipster-local-eetzaken, lachten met onszelf en de mensen rondom ons en keken ’s avonds Veronica-TV (wat de zoon een geweldige zender vond…tjah…de oudere medemens weet het nog “je bent jong en je wilt wat” zegden wij vroeger 😉 ) Meer moet ik er eigenlijk niet over zeggen, daarvoor maken we foto’s he 😉 Tekst en uitleg bij de foto’s…