Hard2Get op Sehnsucht

Komende zondag is het tweede aperitiefconcert op het Sehnsucht-event van ART-tist & Kunzthuiz. Maar wie is nu precies Hard2Get?

Hard2Get is een genuine boysband. Oorspronkelijk met 5 bandleden maar sinds kort gereduceerd tot 3. Dit klinkt erg als de geschiedenis van Clouseau al zijn het deze keer Nederlanders die Vlaanderen willen veroveren. Ze spelen een gevarieerd repertoire met eigen nummers maar vooral veel bekende nummers die ze in een eigen jasje stoppen.

In de setting van zondag spelen ze een akoestische set. Het gaat er dus veel rustiger aan toe dan op de concertvideo’s hieronder te zien. Het wordt een intieme sfeer die perfect past bij de tentoonstelling en het gezellige aperitiefmoment van een zondagochtend.

Programma:

10u: opening expo

10u30: opening deuren concertzaal

11u: aanvang event

lezing door prof.dr. Tessa Kerre rond Sehnsucht, Hematologie en 200jaar UGent

concert Hard2Get

aperitiefmoment

Adres: Landgoed De Campagne – Gijzelstraat 12 – Drongen

Hard2Get – Youtubekanaal

In alle bescheidenheid

Jaren geleden, toen ik nog in de Catriestraat op de kunstmarkt van Drongen stond, sprak een dame mij aan…

de madam: “’t Es wel schuune moar on da laaif ester iet ni just”
ik:”denkt ge? Als er nu iets is waar ik wel zeker van ben zijn het de verhoudingen. Ik heb daar lang op getraind.”
de madam: “Jaaandeu, oas ge zuufeel pretensen et, toengs kuup kik ni baaj eu zenne”. Ze nam haar sjakos en stapte voort.
ik…verbouwereerd…

Een les in bescheidenheid.

Vandaag geen les in bescheidenheid. Wel een uiting van fierheid bij het zien van het resultaat na het inlijsten van de triptiek-tekeningen. Ik zag Hugo schitteren over zijn eigen werk. Blij dat hij de timing heeft gehaald maar ook blij over wat hij heeft gerealiseerd. Ik kon er echt van genieten hem fier te zien over zijn werk en over het totaalresultaat. Achter zijn gat schreeuwde ik een grote “Yahooooo” (zonder reclame te maken voor de zoekrobot) in de auto op weg naar huis.

De verwachtingen mogen dus gerust hoog zijn, het resultaat is indrukwekkend! (al zeg ik het zelf, in alle bescheidenheid)

 

Fly like an eagle…

Flyeren…kaartjes bij de mensen in de bus steken en terwijl een babbelke doen over wat er te zien is. Mocht ik er mijnen boterham mee verdienen, het ware ook nog eens de job van mijn leven. Voor de eerste flyerdag van Sehnsucht II was het alweer een leuke ervaring (voor mijn poep wat minder maar voor de geest des te meer).

Topreacties:

“Aaah jaaa..Tessa Kerre..dat is wel een bekende hé!”

“Karapetyan, dat is een waar virtuoos”

“En wie zijt gij?”

🙂

Inclusief lijst

Eindelijk is het volbracht. Deze ochtend nog de laatste afwerkingen gemaakt aan Hel, het laatste paneel waar ik voor deze triptiek aan werkte en dan naar de inlijster. Met een papieren model geplakt op een stuk van een kartonnen doos hoe het er finaal moet uitzien, legde ik uit waar welk deel moet komen en gaf nog een paar instructies naar af te knippen randjes etc etc.

Ik ben blij dat ze eindelijk en op tijd klaar is. Uiteindelijk heb ik nu evenveel tekenwerk dan 12 appelvrouwtjes maar dan inclusief volledig ingetekende achtergronden én dat op minder dan 2 jaar.

Alle aandacht kan nu naar de expo Sehnsucht gaan. De “big boom” waar de volledige triptiek voor het eerst te zien is. En er is nog heel wat te doen op promovlak en organisatievlak, maar we hebben alles onder controle. Dat is al iets toch? 😉

Maar terwijl ik aan het tekenen ben sluipt die ontembare tijger weer in mijn hoofd. Hij draait rondjes en rondjes en stelt steeds dezelfde vragen. Dus gaf ik deze antwoorden: “neen, ik ga volgend jaar geen grote expo’s doen in Vlaanderen.” “Ja, ik ga nog wel tekenen – art is the drug for me – maar ’t zal iets achter de schermen zijn, we zien nog wel waar we eindigen”. Dus…als ik mijn woord kan houden, dan is Sehnsucht ook wel de laatste grote expo tot 2019. Wie zegt ook alweer dat ik de planner ben van de twee?

 

Sehnsucht Intimate – Drongen

Hier is ze! De officiële affiche van Sehnsucht II – Drongen. Noteer de data al maar in uw agenda én (zeker niet te vergeten) reserveer uw plaats(en) voor de concerten op 29/10 en 5/11. Alle info op Kunzthuiz.be

(zie ook hier: https://maxvanhemel.wordpress.com/2017/07/28/sehnsucht-drongen/)

expo Sehnsucht – Hasselt

Gisterenavond opende de eerste van (minstens) 2 tentoonstellingen met Sehnsucht als centraal thema. De expo loopt op de abdijsite Herkenrode te Hasselt. Een oase van rust en toch vlot bereikbaar via de snelwegen.

Sehnsucht is (voor mij) het verzamelwoord voor “wat aangenaam ongemakkelijk is” maar allicht vult iedereen het op een eigen manier in. Sehnsucht is immers niet te vatten. De omschrijving houdt een magisch, mysterieus evenwicht tussen goed en kwaad, tussen hemels en dan weer iets demonisch…

Meer moet ik er niet over zeggen, ik laat de beelden van de openingsreceptie voor zich spreken. Ik kan jullie alleen maar aanbevelen om vandaag of morgen nog binnen te springen. Er is een lift in het gebouw, handig voor wie minder mobiel is.

Piëta 14

We zijn er bijna. De piëta is klaar! Althans qua tekeningen. Gisteren heb ik de laatste tekeningen in het behang afgewerkt en dus zijn bij deze de laatste tekeningen gemaakt. Ik heb nog een to do-lijstje gemaakt om zeker niet te vergeten wat ik nog moet doen. Bijvoorbeeld het rokje van het meisje inkleuren, of het behang zelf nog ’s opfrissen (door het vele wrijven is het wat mat geworden) en zo hier en daar nog wat accentlijnen zetten etc. Dus toch nog een dagje of 2 werk en dan hup naar de inlijster.

Om de verrassing nog wat te bewaren plaats ik nog geen foto’s van de huidige toestand van de piëta. Wees gerust, ze volgen nog 😉 Ter compensatie plaats ik de foto’s van de laatste “toestand” van Baldr. Ook daar heb ik gisteren aan gewerkt…maar dan in Brasschaat. Gisteren dag 4 (of laat ons zeggen halve dag 4 want ik moet toch nog een uurtje op en een uurtje terug), een extra dag want de tekening was na 3 sessies duidelijk nog niet klaar. Maar het ging erg vlotjes. De kopse tekeningen van de boog en het linkse deel van de nis zijn getekend en ingekleurd. Ik denk dat ik aan Baldr toch nog 2 sessies zal tekenen maar eerst moet de piëta af…Hieronder Baldr-foto’s bij het begin en het einde van de sessie van gisteren 🙂

Piëta 13

voor het eerst krijg ik zicht op de eindstreep. Dit weekend nog lang verder gewerkt aan de decors van piëta en uiteindelijk afgesloten met alles ingekleurd en ook alle tekenwerk klaar. Het beeld is nu eigenlijk ook “af”. Wat er nu nog bij komt is het barokke motief in het behang en nog wat accenten die door het overwrijven van de tekening wat vager zijn geworden.

Voor mijn laatste weekend heb ik me geamuseerd om nog wat frivoliteiten in het beeld te brengen: een appel, een ninja, een farao,…Ze zitten niet in de originele stoel maar wel in de mijne 🙂 Het blijft toch wel gek dat je met een punt van amper een tiende van een millimeter zo’n 14000cm² zit te kleuren. Ne mens zou voor minder in’t klooster gaan wonen…

Het idee van een puzzle blijft ook al in mijn gedachten omdat je dan idd al die kleine tekeningetjes ook te zien krijgt. Ik moet ’s kijken welke formaten van puzzle mogelijk zijn.

En toen was er ook nog die competitie om met het kleinste potlood te tekenen. Ik weet niet of opoe het nog haalt maar hier stop ik ermee 🙂

Piëta 6

Uren 20-23…Het ergste wat mij kon overkomen is dan vandaag eindelijk gebeurd…

Vandaag heb ik voornamelijk gewerkt aan de lambrisering. Zoals in mijn studententijd teken ik de lambrisering volledig uit met 2 grote Rotring-tekendriehoeken. De ene schuivende over de andere verplaatsen de driehoeken zich over de tekening vanaf een aantal referentiepunten. Zo weet ik zeker dat de lijnen wel degelijk parallel of haaks zijn. Het is een beetje raar en terug oefenen want bij de minste verschuiving (bvb omdat de driehoek aan mijn vinger plakt) moet het hele traject opnieuw worden gedaan. Al een geluk dat na een tijdje er zo veel lijnen op staan, dat de afstanden tussen de referenties kleiner wordt. De linker kant van de centrale stoel staat er nu zo goed als op. Alleen de bovenkant van de lambrisering in de tekeningen die in de vakken moet komen moet ik nog uittekenen. Maar na 2uren met de driehoeken schuiven had ik er wel genoeg van en ben wat beginnen kleuren aan de centrale stoel. Het onderste deel van de bank is gedaan, behalve…de vakken met houtsnedewerk. Ik moet die namelijk ook nog tekenen en de prints waarop ik momenteel werk zijn te klein om goed te kunnen zien wat er precies op die houtsneden staat. Ik hoop maar dat mijn foto’s scherp genoeg zijn om het uiteindelijk op scherm nog te kunnen zien…

Maar dus vandaag is er iets gebeurd waar ik liever niet van droomde…Bij het verschuiven van één van de twee driehoeken is die uit mijn hand gevallen en natuurlijk Murphy-gewijs met zijn punt recht in de tekening gedoken. Bal in ’t centrum van de tekening…Er is dus geen optie om de put eruit te knippen of iets anders. Ik weet niet wat ik nu moet doen. In een soort van geloof ben ik vandaag gewoon blijven verder tekenen alsof er niets aan de hand was…een beetje negeren en wachten welke raad morgen kan brengen denk ik zo…

Bij deze blog geen foto’s. De structuurtekeningen van de lambrisering zijn nu ook weer niet zoooo interessant. Volgende keer weer nieuw beeld, of misschien net niet meer…We zien wel 🙂