Dan heb je toch wel wat gemist…

Geplaatst op 30 mei 202329 mei 2023 Geplaatst in U kijkt toch ook?Getagd #amsterdam, #artblogger, #belgianblogger, #brandweer, #buylocal, #culturelocale, #cultuurplatformwondelgem, #fineart, #finearts, #gent, #hetgeheimvandemeester, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #kasteelvangaasbeek, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #lokaal, #maxvanhemel, #nerdland, #nerdlandbe, #OMGvaneyckwashere, #pearls, #pencildrawing, #pencildrawings, #potlood, #potloodtekening, #potloodtekeningen, #reflections, #retabel, #schönekunst, #stadgent, #sunflowers, #vaneyck, #vangogh, #vincentvangogh, #zonnebloemen, Gaasbeek, Gent, God, kunst, mariakerke, wondelgem1 reactie

Na het Hemelvaartweekend vol kunst zit ook het Pinksterweekend vol kunsttentoonstellingen. In tegenstelling tot de 4-daagse van Hemelvaart had ik dit weekend vrij gehouden (zie eerdere blogs, ik ga er niet opnieuw over beginnen 😉 ) En dus werd de agenda weer lekker vol gepland.

Zondag 28.5 naar Nerdland. Zalig kuieren onder nerdies waarbij een gepaste T-shirt een must is. Wij kozen voor een paar voorstellingen maar gingen vooral voor de spellen en puzzels. De tenten met meer uitleg over archeologie, natuur & bos (met dierenexpo) en alles rond ruimtevaart hebben we niet overgeslaan. Te veel om goed te zijn en in de diepte te kunnen gaan. Daar moeten we ons nog ’s over bezinnen. Dat we volgend jaar gaan, dat staat nu al vast.

Toch is Nerdland geen kunst, wél cultuur en “a way of life” 🙂 Je bent ’t of je bent ’t niet…

Op een mooie Pinksterdag is vader er niet alleen voor het geld maar kruipt hij ook vroeg uit de veren om naar 2 expo’s te gaan. Een lokale in het centrum van Gent in een organisatie van de vrienden van het Cultuurplatform van Wondelgem, een andere al een stuk verder. Danny O., Dieter Verspeelt en Anneke Vincke konden er op de meikermis niet bij zijn. Nogal wiedes, organiseren én tegelijk nog ’s aanwezig zijn op de expo…dat is zeer moeilijk. Dus organiseerden ze zelf iets. Abstract, conceptueel 2D-werk in combinatie met de bronzen beelden van Danny telkens opgebouwd rond een ei.

Daarna terug naar huis om snel te lunchen en terug de baan op richting Gaasbeek. AAAAH zalig thuiskomen. Met de auto door Vlezenbeek zo naar de parking van het kasteel. Het kasteel is nog in finale fase van renovatie. Het gaat pas open op 1 juli, maar de tuin van het kasteel (niet te verwarren met het park/bos) is wel open. Daar had ART VALLEY zijn laatste dag openluchtexpo met Belgische en Nederlandse kunstenaars van hoog niveau geprogrammeerd. Enkele kunstenaars kende ik al (persoonlijk) en dus ging ik ’s kijken naar nieuw of ander werk van de vrienden. Anderzijds kwam ik toch ’s “prospecteren” want een aantal kunstenaars zullen ook te zien zijn op “Kunst in het dorp” te Bellingen. Een grote diversiteit aan beelden superknap opgezet tussen de vele bloemen, struiken en fruitbomen. Perfect!

Deelnemers aan de expo te Gaasbeek hieronder: Ahmet Akay – Mia America (NL) – Jean Pierre Belaen – Martine Bossuyt – Christophe Cayla (FR) – Jan Clement – Patricia Coenraets – Isabelle de Bellefroid – Raphäel De Bois – Kris Demuelenaere – Lebuïn D’Haese – Christien Dutoit – Francis Geeroms – Kaatje Grauls – Nathalie Hendrickx – Patrick Jacquemijns -Dirk Lamote – Joachim Louis – Ina Marcus (NL) – Francis Méan – Morgan (FR) – Stacy Ons – Els Pleysier – Véronique Roland – William Roobrouck – Jeannine Rosseel – Chris Rul – Geert van Acker – Patrick Van Craenenbroeck – Liliane Van der Elst – Jan van Strien (NL) – Marnik Vander Heyden – Veerle Verhoeven – Jenny Verplanke – Jehan Versluys – Maité Wagemans – Martha Waijop (NL) – Bea Willems

In mei legt iedereen een ei

Geplaatst op 11 mei 202310 mei 2023 Geplaatst in cv Van Hemel, Geen categorie, Max in't kortGetagd #amsterdam, #artblogger, #belgianblogger, #brandweer, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #gent, #hetgeheimvandemeester, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #kapiteinwinokio, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #lokaal, #mariakerke, #maxvanhemel, #moederdag, #OMGvaneyckwashere, #pearls, #pencildrawing, #pencildrawings, #potlood, #potloodtekening, #potloodtekeningen, #reflections, #retabel, #schönekunst, #stadgent, #sunflowers, #vaneyck, #vangogh, #vincentvangogh, #zonnebloemen, Gent, God, kunst1 reactie

De dagen van Atelier in Beeld in Wondelgem zijn nog maar net achter de rug en ik werk al aan de volgende expo. Dat is meimaand: druk druk druk. Niet alleen de expo’s maar ook moederdag, moeder-verjaardag en junoir²-verjaardag passeren de revue in mei. Gelukkig zijn er nog wat verlengde weekends om het haalbaar te houden.

Maar al die events vragen toch wel wat planning. Al staan een aantal zaken wel vast in de agenda. Een lekker ontbijt of etentje voor de moeder(s)dag wat altijd een leuk samenzijn is. Want moeders zijn belangrijk. Of althans alle mensen die bemoederen maar – zoals de kapitein het zingt – vooral de mijne. Ik heb zo’n moeder die mij pusht naar “altijd beter”, tegelijk mijn grootste apostel is naast mijn schoonmoeder maar van wie ge zelf nooit hoort dat er iets fout loopt. Dat wordt gedragen in de stilte van de spreuk die misschien ooit in Delfts blauw op het witte bord boven de stoof stond.

Toch ligt een stuk van de dagelijkse focus in mei ook op de expo in Drongen. Het Kunstsalon in De Campagne, mijn thuisbasis, wordt weer een spetterende editie. Hier geen demo’s maar wel veel kunst met enkele namen die je nu al bekend in de oren zouden moeten klinken.

Azeddine Bennemer – Baeke Geert – Bijl Rita – Brygida Niewiadomska – Caluwier Carlos – Camps Peter – Catrie Chris – De Boever Yolande – De Dapper Liliane – De Graeve Sara – De Pourcq Stijn – De Puydt Anne-Marie – De Wolf Martine – Depeyper Magda – Everaerd Annie – Fassin Nadine – Festjens Tine – Lallana Miguel – Lenssens Raf-RAFA – Maes Anne-Marie – Maes Jean-Marie – màri – Meyer Jan M. – Mestdag Chantal – Micon Jacques – Moens Alex & Max – Molema Andra – Noens Gertrude – Putman Vera – Roggeman Marilou – Schilderskwastet – Sergeant Evelien – Sonck Hadewych – Stevesyns Armin – Suttels Sarah – Sweeck Sien – Tollenaere Annie – Van de Velde Mieke – Van Den Berghe Ann – Van Hecke Frank – Van Hecke Nele – Van Hemel Max – Van Huffel Katleen – Van Kerrebroeck Bernadette – Van Ooteghem Jeanine – Van Ooteghem Karin – Vanderstraeten Ar-mand – Vangansbeke Julien – Vangansbeke Nicolas – Verlinden Yves – Vermeiren Mag – Voncke Jacques

En daar moest ik nog iets kleins voor voorbereiden. De #Stadswacht gaat er in première, de megatekening waar ik maanden aan werkte en een groep medewerkers van Stad Gent en aanverwanten toont klaar om de handen uit de mouwen te steken, op stap naar de burger toe. Het werk is gelamineerd maar er hingen nog geen ophangsleuven aan. Die heb er deze ochtend aan gekleefd. Ziet het er slordig uit? Kan zijn maar, om het met andermans woorden te zeggen, het is “een ingenieursoplossing”. En deze werkt! Mijn ervaring met zo van die kleefplaten op de rug van een dibond zijn niet positief. Ze durven al eens te lossen, de beloofde kleefkracht wordt niet gehaald. En dan valt de boel de grond op. Dat risico kan ik niet nemen. Dus de ingenieur (ofte de kwak TEC7) bepaalt hoe het moet HAHAHAHA… Voor mocht je de link hierboven gemist hebben, je kan nu al meer lezen over de #stadswacht via deze link.

Voor wie mij daar graag wil zien; ik ben op De Campagne op donderdag, zaterdag en zondagnamiddag.

OVER GOD &VAN GOGH: DIAMONDS & PEARLS (08)

Geplaatst op 9 februari 20235 februari 2023 Geplaatst in Eigen creaties, Geen categorie, kunstlogs, Over God & Van Gogh, Ripping the classicsGetagd #amsterdam, #artblogger, #belgianblogger, #brandweer, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #gent, #hetgeheimvandemeester, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #lokaal, #maxvanhemel, #OMGvaneyckwashere, #pearls, #pencildrawing, #pencildrawings, #potlood, #potloodtekening, #potloodtekeningen, #reflections, #retabel, #schönekunst, #stadgent, #sunflowers, #vaneyck, #vangogh, #vincentvangogh, #zonnebloemen, Gent, God, kunst, mariakerke3 reacties

We naderen de zone van het “sluitstuk”, de brioche zoals ons grootmoeder het zou zeggen, van de mantel van God. Als een appeltaart vol brokjes sierraden bevindt deze zich in centraal op de borst. Ook hier de optische illusie van soorten edelstenen, parels “op een bedje van” goud.

En laat dat nu net alweer het genie, de kunst, van Van Eyck tonen. Het goud dat je ziet is helemaal geen goud. In tegenstelling tot wat men al eens in middeleeuwse schilderijen kon zien of bvb een paar eeuwen later, gebruikte Van Eyck geen goud!

Goud (of bladgoud) geeft altijd wel een uitstraling. In de middeleeuwen zag men goud niet alleen als een soort reflectie door de zon maar ook als iets goddelijks. Of nog liever: iets/iemand die graag dichtbij de goderijen zou geraken, vooral na de dood 😉 Klimt zijn benadering is lichtjes anders maar geef toe, het valt wel op en voor Klimt is het duidelijk “een merk”.

Nog effe deze bijkomende duiding die ik pluk van de website van het museum Booijmans van Beuningen:

Veel vroege schilderijen vanaf de Oudheid tot 1500 hebben een gouden achtergrond. Vaak gaat het om religieuze onderwerpen. Deze gouden panelen moeten overkomen als puur goud. Omdat het bladgoud kwetsbaar is moeten de oppervlakken van de panelen glad zijn. Onder de laagjes bladgoud wordt een oranje of roodbruine zachte, vette klei aangebracht om het bladgoud te laten hechten aan het paneel. De kleur van de klei geeft het goud een warme gloed. Als bladgoud direct op een witte ondergrond wordt aangebracht, krijgt het een koude, groene kleur.

Volgens Cennini kunnen er 145 blaadjes bladgoud uit één gouden munt geslagen worden. Hij raadt echter aan om niet meer dan honderd blaadjes uit een munt te slaan, zodat het bladgoud wat dikker is.

Maar dus voor de duidelijkheid: “ceci n’est pas de l’or” dus 😉 Je denkt het alleen maar. Het is een illusie! Van Eyck combineert geel, rood, wit, bruin,…op zo’n wijze dat we het helemaal aanvaarden alsof we goud zien. Door verder te perfectioneren in de toepassing van olieverf en vooral de transluminescente eigenschap uit te buiten, kan je nog meer de uitstraling en de reflectie van echt goud gaan benaderen.

Ik probeer in mijn tekening dit te benaderen. Potloden zijn hiervoor geen ideaal medium. Ik zou eerder de combinatie van was/oliegebonden potloden met aquarelpotloden moeten maken. Daarbij de aquarellen oplossen met water waardoor er een transparante film ontstaat. Niet zeker of het werkt maar het zou wel eens “resultaat” kunnen hebben. Maar eerlijk gezegd, ik wil het risico niet lopen en om proeven te doen heb ik helaas geen tijd. Ik zet het op mijn bucketlist 😉

Het gaat natuurlijk allemaal over licht en kleur. En ik mis binnen de potloden “loodwit” heel hard. Dat mooie stralende wit. OK, het was geen zuiver spul maar het resultaat is toch wel verbluffend (net als loodgeel trouwens).

Merk op dat ik, naast de appeltaart ook een aanzet naar de stelen van de zonnebloemen heb gemaakt 🙂

OVER GOD &VAN GOGH: God is een West-Vlaming (07)

Geplaatst op 2 februari 20232 februari 2023 Geplaatst in Eigen creaties, kunstlogs, Over God & Van Gogh, Ripping the classicsGetagd #amsterdam, #artblogger, #belgianblogger, #brandweer, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #gent, #hetgeheimvandemeester, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #lokaal, #maxvanhemel, #OMGvaneyckwashere, #pearls, #pencildrawing, #pencildrawings, #potlood, #potloodtekening, #potloodtekeningen, #reflections, #retabel, #schönekunst, #stadgent, #sunflowers, #vaneyck, #vangogh, #vincentvangogh, #zonnebloemen, Gent, God, kunst, mariakerkeEen reactie plaatsen

In de naweeën van een soort griepachtige toestand heb ik de laatste week niet getekend. Dat na het KMSKA-avontuur is het al bijna een maand geleden dat ik nog echt bezig was om die God-figuur in de kleuren. Het heeft niet echt belet om mij te verdiepen in de bijbelse figuur, apocriefe evangeliën en andere randverhalen. Ondanks dat ik niet geloof in leven na de dood, vind ik het hele ontstaan van de cultus rond een geloof altijd best boeiend. Wetenschappen die parallellen aantonen, historische vermenging of zelfs het overnemen van het gedachtengoed van een ander om toch maar tot een vergelijk te komen. Allemaal boeiende materie. Het gonst dan in mijn gedachten aan andere parallellen zoals het Vlaams Belang de 1 mei viering aangrijpt als eigen “feestdag”. Er zit wel wat in aan strategie als je maar effe de tijd neemt om de ballon van de agressor te doorprikken.

En terwijl wordt in Gent keihard bespaard en gesnoeid in activiteiten, middelen en personeel. Zolang het “grootse centrum” niet betreft. De invloed van de schaalvergroting wordt alsmaar meer duidelijk. Het landelijke dorpsgevoel van de deelgemeenten verdwijnt…of beter het wordt vernietigd. De deelgemeenten dragen bij aan de grote stad, ze maken nu eenmaal gebruik van de schaalvergroting. Echter een stad is maar groots wanneer ze (internationaal) kan uitstralen. En geef nu toe, welke toerist heeft interesse in de randstad? Je gaat ook niet naar Parijs om een banlieue te bezoeken? De uitstraling van de stad ligt in een historische kern, grote toeristische trekpleisters en de omzet van de horeca.

Mariakerke blijft zeker niet gespaard van deze inkrimpende (of was het toch bekrompen) visie. Het is sowieso al een door waterstromen een opgedeelde deelgemeente waardoor de cohesie onder bewoners onderhouden niet altijd evident is. Het valt tegelijk ook op dat investeringen in andere deelgemeenten als Wondelgem en Drongen veel hoger ligt. Het is hun gegund al ben ik er van overtuigd dat het wel eens een “verdeel en heers“-politiek van het centrale bestuur betreft. De ontbrekende werking van de wijkregisseur spreekt boekdelen. Een nieuwe wijkregisseur probeert nog wat stukken brandend hout uit het vuur te redden maar het zal moeten beginnen bij het heropbouwen van de gemeenschap.

Ach ja…choose your battles, Max. ’t Is dat God het zo gewild heeft. En God in Gent is dat meestal een West-Vlaming LOL Ik geef “SABAWT” intussen wel wat kleur.

Zonder God of Van Gogh

Geplaatst op 26 januari 202322 januari 2023 Geplaatst in cv Van Hemel, Eigen creaties, kunstlogs, Ripping the classicsGetagd #amsterdam, #artblogger, #artist, #belgianartist, #belgianblogger, #brandweer, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #gent, #hetgeheimvandemeester, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #kunstenaar, #lokaal, #maxvanhemel, #OMGvaneyckwashere, #pearls, #pencildrawings, #potlood, #potloodtekening, #potloodtekeningen, #reflections, #retabel, #schönekunst, #stadgent, #sunflowers, #vaneyck, #vangogh, #vincentvangogh, #zonnebloemen, Gent, God, kunst, mariakerke, Max Van Hemel, pencildrawing1 reactie

Deze week geen blog over “God en Van Gogh”. Door de expo in het KMSKA was ik 4 weekenddagen aanwezig in de expozaal. Ik heb daar getekend aan nieuwe ontwerpen. Ja hoor, onderstaande tekeningen zijn “ontwerpen”. Je zal ze dus over een tijd zien in een andere versie. Ik ga nog niet verklappen welke, je mag wel al beginnen raden naar wat de inspiratie is. Allemaal binnen mijn project waarbij ik nieuwe werken maak geïnspireerd op bestaande kunstwerken.

Bij deze blogs zit je dus in de VIP-stoel, “the golden circle”, op de eerste rij om mee in mijn atelier te kijken naar wat er leeft en wat er groeit. Waar en wanneer er geëxposeerd zal worden is nog niet zeker. Ik heb me voorgenomen om in 2023 in te zetten op productie maar dan weer zijn er die aanstekelijke vrienden die me ook inspireren en aanzetten om toch ergens nog aan een expo deel te nemen. De eerste in rij is waarschijnlijk het Kunstsalon te Drongen. Ook een expo te Deinze (met tekendemo’s) staat op het programma. En er worden toch weer zaadjes gepland om mee te doen aan Kunst in het Dorp (Bellingen). Ben je trouwens zelf kunstenaar en wil je exposeren; stel je dan zeker kandidaat-deelnemer voor Kunst in het Dorp via de website.

Dit 4e portret maakte ik ook in het KMSKA maar is geen deel van het project. Soms tekent ne mens al eens iemand gewoon uit sympathie 🙂

OVER GOD &VAN GOGH: de glazen bol (06)

Geplaatst op 19 januari 202319 januari 2023 Geplaatst in Eigen creaties, Geen categorie, kunstlogs, Over God & Van Gogh, Ripping the classicsGetagd #amsterdam, #artblogger, #belgianblogger, #brandweer, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #gent, #hetgeheimvandemeester, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #lokaal, #maxvanhemel, #OMGvaneyckwashere, #pearls, #pencildrawings, #potlood, #potloodtekening, #potloodtekeningen, #reflections, #retabel, #schönekunst, #stadgent, #sunflowers, #vaneyck, #vangogh, #vincentvangogh, #zonnebloemen, Gent, God, kunst, mariakerke, Max Van Hemel, pencildrawing5 reacties

Over Van Eyck weten we niet veel maar er is wel al veel geschreven over zijn/hun kunnen. Eén van die dikke kloefers van boeken is de catalogus van de expo “Van Eyck – Een optische revolutie“. Heb je de expo gemist of had je net een ticket in de coronaperiode dan heb je toch wel wat gemist. Maar anderzijds is het een goede reden om eens naar Gent, Brugge of Antwerpen af te zakken. De werken (het totaal aan werken dan) is zo wat verspreid over de hele wereld maar dit is toch al iets dichter bij huis 😉 Kijk hier naar een paar clips over de voorbije expo.

In die expo/catalogus leer je al snel dat Van Eyck niet de uitvinder was van de olieverf. Dat was iemand anders. Wat Jan Van Eyck zeker wel op zijn naam mag zetten is het verder uitdiepen van licht- en kleurinvloeden door reflectie. Niet dat hij de enige was die er mee bezig was maar vanuit onze tijd gezien was hij zeker een ambassadeur van de toepassing.

In de tekening van God zijn vele parels te zien. Allen hebben een invloed van licht/donker, van de richting van de lichtinval en van de kleuren die hen omgeven. Maar vergis je niet, het zijn niet alles parels wat de klok slaat. In de onderstaande reeks zie je enkel parels. Licht komende van rechtsboven (vanuit ons perspectief gezien). Telkens een sikkel aan donkergroene reflectie. Echter in het beeld rechts (een detail net onder de SABAWT-tekst) zie je een mengeling van parels met duidelijk erg doorzichtige glazen bollen. Die vallen op het eerste zicht en in de overdaad aan versieringen niet op maar ze zijn er wel en maken degelijk een verschil.

De inkleuring van de glazen parels ten opzichte van de echte is helemaal anders. De reflectie van het licht is anders maar ook de kleur. De glazen parels laten het daglicht door en hebben daardoor een meer gele sikkel door het zonlicht. De echte parels hebben eerder een zacht, gebroken witte/licht groene sikkel.

Net zoals in mijn foto van glasparels boven is Van Eyck gekend voor het correct weergeven van de lichtinval in functie van waar het schilderij finaal zou komen te hangen. Het summum van die praktijk vinden we terug in “het portret van het echtpaar Arnolfini” alwaar Van Eyck zichzelf schildert in de reflectie van de spiegel op de achtergrond. Dezelfde reflecties vinden we terug in het schilderij “Madonna met kannunik Van der Paele” of in het paneel van de musicerende engelen (onderdeel van het retabel van het Lam Gods). Hieronder enkele details van de reflecties.

En hieronder de tussentijdse vorderingen. Ik word haast knettergek van het inkleuren van al die bolletjes 😉 Weet je aan wat die centrale juwelenplaat mij soms doet denken? Klik dan hier…

KMSKA: Nationale Expo – Laatste weekend!

Geplaatst op 17 januari 202316 januari 2023 Geplaatst in 't is feest, 't is feest, cv Van Hemel, U kijkt toch ook?Getagd #amsterdam, #artblogger, #belgianblogger, #brandweer, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #gent, #hetgeheimvandemeester, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #klassieker, #klimt, #KMSKA, #kooplokaal, #lokaal, #maxvanhemel, #OMGvaneyckwashere, #pencildrawing, #pencildrawings, #potlood, #potloodtekening, #potloodtekeningen, #retabel, #schönekunst, #stadgent, #sunflowers, #vaneyck, #vangogh, #vincentvangogh, #visitantwerp, #zonnebloemen, Gent, God, kunst, mariakerke2 reacties

Terwijl we naar het laatste weekend van de Nationale Expo in het KMSKA toe gaan, wil ik je bij deze toch nog enkele goede redenen geven om naar dat museum af te zakken. Niet alleen krijg je er deze unieke expo bovenop, je kan er uren genieten van oude en recentere meesters. Ik ben er zaterdag om u te verblijden met een woordje uitleg als je dat wil.

Ik deed dit weekend nog ’s een stukje de ronde en geef je hieronder een andere blik op de collectie. Met enkele details die je misschien niet direct ziet (of maak er ineens een eigen persoonlijke zoektocht van om deze te vinden 😉 ) Al meteen een eigen kwisvraag (voor wie mij al lang volgt kan het geen probleem zijn): welk schilderij uit deze reeks heb ik ooit ’s nagetekend?

O ja, voor de kinderen is er ook een zoektocht doorheen het museum en hier en daar nog een leuke attractie.

Nog ’s pro memorie: de inkom is “gratis” voor houders van een museumpass. Heb je geen museumpass dan koop je die best al op voorhand want ter plekke kan je geen museumpass kopen.

Over God &Van Gogh: GodΩe (05)

Geplaatst op 12 januari 20238 januari 2023 Geplaatst in kunstlogs, Over God & Van Gogh, Ripping the classicsGetagd #amsterdam, #artblogger, #belgianblogger, #brandweer, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #gent, #hetgeheimvandemeester, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #lokaal, #maxvanhemel, #OMGvaneyckwashere, #pencildrawings, #potlood, #potloodtekening, #potloodtekeningen, #retabel, #schönekunst, #stadgent, #sunflowers, #vaneyck, #vangogh, #vincentvangogh, #zonnebloemen, Gent, God, kunst, mariakerke, Max Van Hemel, pencildrawing3 reacties

Voor wie de blogs via de website volgt heb ik een aparte, rechtstreekse link naar deze reeks in het menu geplaatst. Je ziet ‘m links op het scherm onderaan het keuzemenu 🙂

Bij de vorige blog had ik het over de kwestie of deze figuur nu dan wel God is, dan wel Jezus. Ik ben tegelijk ook bezig met het tekenen van de geborduurde band over de borst van…jah…van wie hé 😉 De mystieke figuur. Maar misschien kan ik met de woorden van John Lennon het hele probleem oplossen: “God is a concept” en dan zijn we er meteen uit. ~~Hij~~ Het is een DJ!

Terug focus op de tekening/het schilderij. Er staat eigenlijk veel tekst op de kledij maar de meeste tekst valt buiten het beeld dat ik teken. Onderaan het rode kleed valt bijna een hele gazet te lezen. Op de borst staat echter een rare tekst. Op het eerste zicht lijkt het SABAWT te zijn.

Quid dixis? SABAWT? Dat vroeg toch wel wat opzoekingswerk. In het dikke naslagwerk “Van Eyck een optische illusie” vind ik dat Van Eyck naar “sabaΩt” verwijst. Dat is toch al helemaal iets anders van Sabawt. Hoe zet je een “omega” om tot een “w”? Enfin…verder zoeken is de boodschap. Na veel vijven en zessen bots ik op “Sabaoth” wat dan toch wel iets dichter bij de “ohm” ligt dan een “w”. Maar misschien had ik daarvoor Grieks of langer Latijn moeten studeren. Al durf ik toe te geven dat de jaren Latijn en “studeren” beter niet in 1 zin worden gebruikt. Pater Theo draait zich allicht nog ’s om in zijn graf.

Sabaoth dus. De naam Sabaoth komt in het Oude Testament voor als verwijzing naar een leger. In het eerste boek van Samuël wordt de naam gebruikt als een naam van God . In gnostische teksten zou de naam duidelijk moeten worden weergegeven als “over alle krachten (van chaos)”. Voila. Dat weten we dan ook weer. Tjah…dat brengt ons toch wel iets dichter bij God dan bij Jezus. Al kan met het opschrift ook verwezen worden naar de ridders op het paneel links onder.

Wil je er toch nog meer over te weten komen, dan kan je best deze Wikipediapagina lezen. Ik kleur gezapig verder aan de groene stola rond de nek en probeer de vele pareltjes zo helder mogelijk te maken (voor wie nu pas inspringt: de drager is een grijs karton, wit moet dus worden gemaakt, het is niet het wit van het blad).

Over God &Van Gogh: God of Jezus? (04)

Geplaatst op 5 januari 20234 januari 2023 Geplaatst in Geen categorie, kunstlogs, Over God & Van Gogh, Ripping the classicsGetagd #amsterdam, #artblogger, #belgianblogger, #brandweer, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #gent, #hetgeheimvandemeester, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #lokaal, #maxvanhemel, #OMGvaneyckwashere, #pencildrawings, #potloodtekening, #potloodtekeningen, #retabel, #schönekunst, #stadgent, #sunflowers, #vaneyck, #vangogh, #vincentvangogh, #zonnebloemen, Gent, God, kunst, mariakerke, Max Van Hemel, pencildrawing, potloodEen reactie plaatsen

Deze week kreeg ik in een reactie op Facebook de terechte opmerking van Dany Hendrickx of ik nu dan wel God of Jezus aan het tekenen ben. Dany is bekend stadsgids in Gent. Onder andere reïncarneert hij tijdens de Gentse Feesten Lieven Bauwens of Edward Anseele. Dany brengt nog vele Gentse figuren tot leven en zodoende kent hij de Gentse geschiedenis op zijn duimpje.

Toevallig was ik vorige week nog in mijn archieven gedoken en ergens gekneld tussen 2 dikke boeken zat nog het boekje van Alfons Lieven Dierick “Het Lam Gods” verborgen. Ik kocht het boekje ook al in mijn illusie het verdwenen paneel ooit terug te vinden. Het boekje geeft op zich wel een snel en goed overzicht waarom je – als je in Gent bent – zeker ’s naar dat retabel moet gaan kijken. Het is gelijk Manneke Pis, het Atomium of Historium bezoeken maar dan beter 😉 Het boekje heeft het ook over de kwestie die Dany aankaart…

De godsfiguur boven de aanbidding van het Lam stelt de kunst-historici voor een moeilijke vraag: is ze een voorstelling van Christus in majesteit, of een afbeelding van de Vader? Voor de eerste opvatting pleiten ongetwijfeld de gelijkenis met de “Deësis“-compositie en het wijzend gebaar van Sint-Jan dat, vooral in deze retabel, de zinvolle begeleiding kan zijn van zijn uitspraak: ziedaar het Lam Gods. De herhalingsmotieven op het rugtapijt van de troon – druiventrossen en wijnranken, een pelikaan die zijn jongen voedt – vormen duidelijke symbolen: de naam Jezus Christus staat er trouwens bij vermeld. Opmerkenswaardig is nog dat de kruisvaarders op het linker zijpaneel, volgens een origineel onderschrift*, strijders voor Christus genoemd.

* het volledige opschrift is pas na de restauratie volledig zichtbaar geworden

Voor de Vader-hypothes argumenteert men met de teksten op de mantel en in de bogen van de troonhemel, met iconografisch belangrijke details zoals het schoeisel aan de voeten en vooral met de vertoning door de rederijkers, vijfentwintig jaar na de inhuldiging van het veelluik, waarbij de centrale figuur onbetwistbaar als de Vader werd voorgesteld.

Uit het voorgaande moeten we wellicht besluiten dat zowel de inspirator als de schilder iconografische elementen voor beide personen heeft samengebracht.

God verschijnt ons in een dieprood, hogepriesterlijk gewaad. Hij draagt een tiara met drie gouden banden die rijkelijk met amethist, topaas en saffier zijn opgesmukt. Ook de scepter van rotskristal is een werkstuk van juwelierskunst, zowel als de agraaf op de mantel. De vlammende rode kleur is door Van Eyck in het centrum van zijn schilderij geplaatst, tussen het blauw van de Madonna en het groen bij Sint-Jan. Toch zijn de drie hoofdkleuren op elk van die panelen aanwezig: het groen in de tiaraslippen en het diepblauw in het rugtapijt. De strakke frontale houding waarin God is voorgesteld, wordt verzacht door de lichtval uit de rechtsliggende venster: het licht geeft ronding en ruimte aan de tiara, aan de warme mantelplooien en aan de harde edelstenen.

OVER GOD & VAN GOGH: SCHETS(03)

Geplaatst op 29 december 20224 januari 2023 Geplaatst in Eigen creaties, Geen categorie, kunstlogs, Over God & Van Gogh, Ripping the classicsGetagd #amsterdam, #artblogger, #belgianblogger, #brandweer, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #gent, #hetgeheimvandemeester, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #lokaal, #maxvanhemel, #OMGvaneyckwashere, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #retabel, #schönekunst, #stadgent, #sunflowers, #vaneyck, #vangogh, #vincentvangogh, #zonnebloemen, Gent, God, kunst, mariakerke, Max Van Hemel, pencildrawing, potlood, potloodtekening, whynotMariakerke, ZoektochtEen reactie plaatsen

De schets voor de tekening “Over God & Van Gogh”, ofte een optische illusie op het punt waar Van Eyck en Van Gogh mekaar spiritueel hadden kunnen ontmoeten is in de maak.

Van Gogh is zonder twijfel de man die voor altijd zal verbonden blijven met de zonnebloemen. Opvallend is dat die zonnebloemen feitelijk maar voor een korte periode in zijn carrière te zien zijn. Van Gogh schilderde jaren aan een stuk mensen. Mensen in hun dagelijkse doen (denk maar bvb aan de aardappeleters). Het is pas nadat hij Nederland, Vlaanderen, Wallonië en Noord-Frankrijk achter zich liet dat hij ergens in de Provence aan die zonnebloemen begon.

Vermoedelijk gefascineerd door het zonlicht, de felle kleuren die we in het zuiden herkennen en dat in contrast met de donkerste nachten, toen nog zonder al te veel lichtvervuiling. Het moet hem wel aangesproken hebben.

Van Gogh maakte de zonnebloemen in Arles, in Zuid-Frankrijk, in 1888 en 1889. In totaal schilderde hij vijf grote doeken van zonnebloemen in een vaas, met drie tinten geel ‘en anders niets’. Zo liet hij zien dat het mogelijk was een voorstelling te maken met veel varianten van één kleur zonder aan zeggingskracht in te boeten.

Voor Van Gogh hadden zijn schilderijen van zonnebloemen speciale betekenis. Ze drukten ‘dankbaarheid’ uit, schreef hij. De eerste twee hing hij in de kamer van zijn vriend Paul Gauguin, de schilder die een tijdje bij hem kwam wonen in het Gele Huis. Gauguin was onder de indruk van de zonnebloemen, die volgens hem ‘helemaal Vincent’ waren. Van Gogh had tijdens het verblijf van zijn vriend al een nieuwe versie geschilderd en later vroeg Gauguin er een cadeau. Daar voelde Van Gogh niet veel voor. Wel maakte hij nog twee vrije herhalingen, waarvan er één in het Van Gogh Museum hangt. (bron)

Opvallend is dat Vincent geen gedroogde zonnebloemen schilderde, iets wat ik bij deze tekening wél zal doen. Al schilder ik niet, maar goed, dat is geen nieuws 😉

De schets toont het portret van God met daarop 2 gedroogde zonnebloemen als centraal beeld. Hieronder de evolutie van de schets. Tussen start en einde schets 15uur werken…

Over God & Van Gogh: Jan Van Eyck (02)

Geplaatst op 22 december 202219 december 2022 Geplaatst in Eigen creaties, Geen categorie, kunstlogs, Over God & Van Gogh, Ripping the classicsGetagd #amsterdam, #artblogger, #belgianblogger, #brandweer, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #gent, #hetgeheimvandemeester, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #lokaal, #maxvanhemel, #OMGvaneyckwashere, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #retabel, #schönekunst, #stadgent, #sunflowers, #vaneyck, #vangogh, #vincentvangogh, #zonnebloemen, Gent, God, kunst, mariakerke, Max Van Hemel, pencildrawing, potlood, potloodtekening, whynotMariakerke, Zoektocht1 reactie

Er zijn monumenten en er zijn Monumenten. Die waar je bij een verbouwing niet enkel de gevel laat staan maar het ten strengste verboden is de hele constructie af te breken. Ook al dacht men daar in het verleden anders over, vandaag dragen we zorg voor ons patrimonium en de schilderijen van Jan Van Eyck maken daar zeker deel van uit.

Ondanks dat ik altijd stel dat mijn kopies altijd kunstwerken betreffen die NIET in je top 10 staan van jouw meest favoriete werken, ondanks dat ik stel dat er monumenten zijn waar ge naar kijkt maar niet aankomt, ondanks dat ga ik mij (nog eens) wagen aan een Van Eyck. Een stukje maar en dat binnen het geheel van een totaal nieuw werk.

Vele jaren geleden (moet minstens zo’n 25 jaar geleden zijn) maakte ik een 1/1 kopie van de grisaille van Johannes de Doper. Ik was toen helemaal in de ban van de diefstal van dit paneel. Het toen uitgebrachte boek van Karel Mortier bracht me bij momenten bijna in trance. Al goed dat er andere amateurdetectives waren die elk hun spoor verder gingen onderzoeken en uiteindelijk nergens uitkwamen.

Ik was toen zeker nog niet zo getraind in kijken en tekenen als vandaag. De technieken van destijds waren ook die van vandaag niet. Vandaag is Google je beste vriend en krijg je mega-hoge resolutiebeelden te zien. Destijds moest ik het doen met een flauwe afdruk en een kaartje. Dan gaan wel heel veel details verloren. Ik ben er ook zeker van dat – mocht ik die kopie vandaag maken – ze nu veel lichtvaster zou zijn dan de versie van toen. Dat is ervaring hé…helaas…of net niet 😉

Ik maakte een tijdje terug nog een eigen versie van een bestaand schilderij van Van Eyck. In mijn nieuwe stijl: geen kopie maar een aantal geplukte elementen en een aantal nieuwe. Zo werd mijne maat Kris Van der Stiggel model voor deze nieuwe versie. Lees hier het hele verloop van dat avontuur.

In de nieuwe versie waag ik me aan een detail van het retabel van het Lam Gods aangezien ik toch het echte niet volledig kan/mag namaken op ware grootte 😉

Ik ben ook niet van plan het portret van God op ware grootte te maken. Neen, ik ga het combineren met iets van Van Gogh en zodoende wil ik een cross-over maken tussen extreem realisme en stevig expressionisme. #rippingtheclassics pur sang!

Als Gentenaar is een basiskennis rond dat retabel een must. Daarom zal ik zo nu en dan wel eens een weetje over het retabel of over de Van Eycks lanceren. Hier al eentje om op te warmen:

De Gentse schepen Joos Vijd en zijn vrouw Elisabeth Borluut geven de opdracht aan Jan en Hubert om Het Lam Gods te schilderen. Ze laten een extra kapel bouwen in de Sint-Baafskathedraal, speciaal voor het werk. De kapel wordt de Vijdkapel gedoopt. Wat je waarschijnlijk niet weet, is dat vooral Jan Van Eyck Het Lam Gods schildert. Hubert Van Eyck geeft de aanzet voor het schilderij, maar niemand weet exact wat zijn bijdrage is. Hij sterft namelijk in de beginfase van het meesterwerk. Jan maakt Het Lam Gods af in 1432.

Over God & Van Gogh: Vincent (01)

Geplaatst op 8 december 20227 december 2022 Geplaatst in Eigen creaties, kunstlogs, Over God & Van Gogh, Ripping the classicsGetagd #amsterdam, #artblogger, #belgianblogger, #brandweer, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #gent, #hetgeheimvandemeester, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #lokaal, #maxvanhemel, #OMGvaneyckwashere, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #retabel, #schönekunst, #stadgent, #sunflowers, #vaneyck, #vangogh, #vincentvangogh, #zonnebloemen, Gent, God, kunst, mariakerke, Max Van Hemel, pencildrawing, potlood, potloodtekening, whynotMariakerke, Zoektocht1 reactie

De laatste weken heb ik verder nagedacht welke richting ik uit moet/wil met de 3e triptiek. Na lang nadenken, twijfelen, meten, opnieuw meten en beseffen dat het toch wel erg veel tijd vraag om een centraal paneel te maken van dat formaat, heb ik beslist om de #stadswacht NIET als buitenpaneel voor de volgende triptiek te houden.

Het formaat per paneel (ongeveer 120cmx190cm) zou ik 4x moeten vullen en dat is me te veel. Vooral in tijd is dat te veel. Het legt andere ideeën en projecten te lang stil om goed te blijven. Vandaag twijfel ik of ik toch terug zou grijpen naar het originele idee om de 3e triptiek evengroot te maken dan de eerste, de triptiek van de dood. Die meet gesloten “slechts” 140x100cm en dus open 280cmx100cm. Dat is op zich al geen kleintje voor een tekening. Meer nieuws over deze twijfelaar volgt dus 😉

Intussen werk ik aan een nieuw project(je). Je zou het mijn tekenstijl misschien niet geven maar ik ben, naast de renaissance en de Vlaams-Belgische klassiekers, ook wel geboeid door werken van mijnheer Vincent Van Gogh. Oooh, ik herinner me nog goed toen we met het humaniora op reis gingen naar Amsterdam en het Van Gogh-museum bezochten. Ik kon echt niet begrijpen dat zo’n kliederaar een eigen museum kon krijgen. De dorpsgek. Zonde van de verf. Dat moeten zowat mijn gedachten van toen geweest zijn. “Het lijkt er zelfs niet eens op. Kijk nu naar die bloemen, dat perspectief van die stoel of die portretten. Wie ziet daar toch iets in?”, vroeg ik me af. Mezelf kennende zal ik dat ook niet onder stoelen of banken hebben gestoken en allicht was ik veel liever naar het Rijksmuseum gegaan.

Met de jaren – eigenlijk bijna gelijk het leren waarderen van wijn – heb ik Vincent door een andere bril leren bekijken. Als een mens. Als iemand die het anders zag, emotie en vooral getormenteerde gedachten in zijn schilderijen kwijt wou. Symbolen zocht voor de woorden die hij misschien niet kon vinden. Ik onthou me van verdere diagnoses die specialisten misschien wel willen maken. Het is niet aan mij. Samen de studies rond Rembrandt en Rubens ben ik “het sculpteren met verf” leren waarderen. Dat je aan de hand van de dikte van de verflaag ook een bijkomende sfeer, een laag expressie boven op een beeld kan leggen. Tot zelfs de humor in sommige werken gaan zien.

Alweer brengt reizen de mens tot ruimere inzichten: plaatsen waar Vincent is geweest als het Place du Forum (Arles) of zonnige steden als Saint-Rémy-de-Provence, Saint Paul of Parijs geven een beter inzicht in het leven en de maatschappij. Tijden en ontwikkelingen gaan heel snel in de 2e helft van de 19e eeuw en misschien was Vincent niet meer dan op zoek naar rust en traagheid. Een beetje zoals we dat nu al eens ervaren bij een burn-out.

Dit dus om te zeggen dat mijn nieuwe werk mede geïnspireerd is door Van Gogh. Het zal eerder een (duidelijke) referentie zijn. Maar veel meer in mijn stijl dan in zijn stijl. Dus niet iets zoals mijn portret van een treinbegeleider (geïnspireerd op het portret van Joseph Roulin)

About Moco (Amsterdam)

Geplaatst op 6 december 20227 december 2022 Geplaatst in Geen categorieGetagd #amsterdam, #artblogger, #belgianblogger, #brandweer, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #fransbannickcocq, #gent, #hetgeheimvandemeester, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #johannesvermeer, #johntravolta, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #lokaal, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #moco, #musketiers, #NPO, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #saterdaynightfver, #schönekunst, #stadgent, #stadhuis, #stadswacht, #streetart, #vermeer, amsteldam, Amsterdam, apple, beeldenstorm, De geboorte van Koffie, Emiel Poetou, Eve, Gent, kunst, mariakerke, Max Van Hemel, nachtwacht, openluchtexpo, openluchtmuseum, openluchttentoonstelling, pencildrawing, potlood, potloodtekening, rembrandt, rembrandt van rijn, renaissance, tuin, wandeling, whynotMariakerke, ZoektochtEen reactie plaatsen

December: de maand van donkerte, speelgoed en nachtelijke familie- & vriendenfeestjes. Daarom scoort december eigenlijk niet zo goed bij mij. Niet dat ik geen familie of vrienden wil zien, het gaat ‘m om die donkerte waar ik niet mee omkan. Korte dagen, weinig zonlicht,…grrr…En moe dat ik daar van loop…

En het parallelle probleem is: die (creatieve) gedachten in mijn kop staan dus niet stil. Kon ik die parkeren, dan had ik allicht meer rust 😉 Nu voelt het continu of ik in een soort hybernatieve toestand zit: ik wil vanalles doen maar ik krijg het niet in de praktijk omgezet. Enfin, mijn hoofd zit dus weer vol projecten: een expo (neen, geen grote expo, een kleintje), tekenprojecten,…zelfs ideeën tot samenwerking met kunstenaarsvrienden flitsen door het hoofd. Het is me wat. Tijd dat het lente wordt…Nog euh…hoeveel dagen? Ah ja, maar ’t moet zelfs eerst nog winter worden.

Maar hey…is Max nu een prefecte lamzak geworden? Neejeuuuu…(wat had je gedacht)! Waar heb ik het nog niet over gehad bijvoorbeeld? Mijn bezoekje aan het MOCO Museum Amsterdam. En hangt daar een sappig verhaal aan? You bet ya!

Ik was dus met mijne maat Brecht – ge weet wel…diene van Coffee.beez – op trip in Amsterdam. Euh…oei…ah ja, g’hebt gelijk…”op trip” en “Amsterdam” in één zin schrijven kan je op het verkeerde been zetten. “Op stap” dus. En omdat Brecht meer verstand heeft van koffie en honing dan van kunst, neem ik voor één keer de leiding. Dus wijle naar het Van Gogh-museum. Daar loopt de tentoonstelling “Golden Boy” met werken van Gustav Klimt. Wij met de taxi van ’t station naar het museum.

Amaai die taxi’s rijden voor zot in Amsterdam! #norules da’s duidelijk. Komen we aan voor ’t Van Gogh-museum…Staat het daar vol flikken. De taxichauffeur zijn gulden valt en zegt iets als “ah ja, ’t is just. De premier van Italië is op bezoek en de koning is naar ’t museum getrokken met hem. Het museum is gesloten.”. Tjah…daar stonden we dus. Voor de deur van het museum zonder de mogelijkheid om binnen te gaan. De taxichauffeur liet nog een gulden vallen (en dat voor nen Hollander, echtig) en raadde ons aan om naar het aanpalende Moco-museum binnen te stappen. Of het onze dada zou zijn, dat zouden we nog wel eens zien…

Met een beetje sjans (euh..sorry, geluk in ’t Vlaams) toch kaartjes kunnen boeken voor het gepaste tijdslot en naar binnen. Geen vestiaire, rugzakken op de buik dragen aub en alles in Engelse spoken.

Als je Klimt verwacht is Moco wel effe wennen maar na een paar werken ben ik mee in de sfeer: streetart en popart. Nice. Enkele stevige stukken gezien en ook originele werken o.a. Banksy, Haring of Warhol. Toffe werken die ik nog niet eerder had gezien. Het was “een accidentje” maar ’t was toch de moeite. Moco kan je doen op een uur of wat langer als ge alles wilt zien.

PS: in NL is “betalen met de kaart” gelijk aan “pinnen maar wist je dat “contactloos betalen” gelijk is aan “tikken”?

STADSWACHT (22): EINDE

Geplaatst op 31 oktober 202230 oktober 2022 Geplaatst in #stadswacht, Eigen creaties, kunstlogs, Ripping the classicsGetagd #artblogger, #belgianblogger, #brandweer, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #fransbannickcocq, #gent, #hetgeheimvandemeester, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #johannesvermeer, #johntravolta, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #lokaal, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #musketiers, #NPO, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #saterdaynightfver, #schönekunst, #stadgent, #stadhuis, #stadswacht, #vermeer, amsteldam, Amsterdam, apple, beeldenstorm, De geboorte van Koffie, Emiel Poetou, Eve, Gent, kunst, mariakerke, Max Van Hemel, nachtwacht, openluchtexpo, openluchtmuseum, openluchttentoonstelling, pencildrawing, potlood, potloodtekening, rembrandt, rembrandt van rijn, renaissance, tuin, wandeling, whynotMariakerke, Zoektocht5 reacties

Voor je begint te lezen: heb je al gestemd? Ja –> lees dan in alle rust verder.

Neen? –> wil dan eerst stemmen voor mijn tekening. Ik steek er veel moeite in (in de tekeningen en de blogs), het is een kleine retour die je geen cent kost maar wel van grote betekenis is voor mij (als motivator om verder te doen). Klik hier https://nationaleexpo.museumpas.be/project/36907

Dit is dus de laatste blog van de #stadswacht. Nét binnen de termijn van “eind oktober klaar” heb ik ‘m vandaag (30/10/2022) afgewerkt. Tussen de vorige blog en deze zitten ongeveer 15uren werk aan domweg inkleuren van de achtergrond. Gelukkig was die al helemaal uitgetekend en ging het “snel”.

Voor de zekerheid was ik vorige zaterdag nog naar Lucas Arts geweest om wat extra potloden voor de achtergrondkleur. Een tussentijds trouwfeest kwam goed van pas om nog ’s naar de gevels van het Gentse stadhuis te kijken voor ik er aan begon. Ik heb de gevel niet helemaal correct weergegeven, eerder een suggestie ervan (zie eerdere blog). Dat is met opzet gedaan om de focus op de voorgrond te houden.

Gewapend met potloden, lat, tekendriehoek en de tablet kan ik er helemaal tegenaan. Ik vergroot de tafel in de lengte door er de strijkplank achter te zetten. Dat is verdekke nog handig zo’n strijkplank. Die kunt ge perfect op de hoogte van de tafel zetten. Super gemakkelijk. De potloden vliegen er door alsof ze van boter zijn. Continu bijscherpen en aan die prijs (ongeveer 3,5euro/stuk) zie je veel centjes in de asbak verdwijnen. Wanneer mijn punt afbreekt, werk ik met de punt alleen tot zolang het mogelijk is…

Maar finaal geraken we er. Met zwarte middenvinger (of kakabruin hé Brecht) en vervloekt veel geduld ben ik er geraakt. Hij is af en ik kan hem bij deze officieel voorstellen: de #STADSWACHT. In lage resolutie hieronder, wil je’m graag in detail bekijken: KLIK HIER voor de hoge resolutiefoto.

Bedankt voor het volgen van deze reeks gedurende 4 maanden. Ik neem nu even een break en dan zien we wel wat er voor nieuws op papier verschijnt 🙂 Hopelijk tot in het KMSKA.

En de living…die staat weer klaar voor ander verhaal 🙂

STADSWACHT (21): BIJNA MAAR

Geplaatst op 27 oktober 202226 oktober 2022 Geplaatst in #stadswacht, Eigen creaties, kunstlogs, Ripping the classicsGetagd #artblogger, #belgianblogger, #brandweer, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #fransbannickcocq, #gent, #hetgeheimvandemeester, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #johannesvermeer, #johntravolta, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #lokaal, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #musketiers, #NPO, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #saterdaynightfver, #schönekunst, #stadgent, #stadhuis, #stadswacht, #vermeer, amsteldam, Amsterdam, apple, beeldenstorm, De geboorte van Koffie, Emiel Poetou, Eve, Gent, kunst, mariakerke, Max Van Hemel, nachtwacht, openluchtexpo, openluchtmuseum, openluchttentoonstelling, pencildrawing, potlood, potloodtekening, rembrandt, rembrandt van rijn, renaissance, tuin, wandeling, whynotMariakerke, Zoektocht1 reactie

nog niet heeelemaaaaal…wij zijn er bijjjjjjjjjjnaaaaa…

Vandaag nog ’s flink doorgewerkt en na een volle dag tekenen en inkleuren is de balustrade van het stadshuis klaar. Om het contrast te verhogen heb ik de gaten ingekleurd met donker bruin. Dat klopt niet helemaal maar ‘k vind het goed zo. Artistieke vrijheid noemen ze dat 😉

Ik vind het effect wel interessant. Ik had eerlijk gezegd niet gedacht dat de frontfiguren zo hard naar voor zouden springen door dat kleine muurtje in te bouwen. Maar voila, ikke blij. De volgende keer werk ik verder aan de muren en de deuren en dan zal de tekening zo goed als klaar zijn. (eindelijk)

STADSWACHT (20): STOFZUIGEN

Geplaatst op 24 oktober 202223 oktober 2022 Geplaatst in #stadswacht, Eigen creaties, Geen categorie, kunstlogs, Ripping the classicsGetagd #artblogger, #belgianblogger, #brandweer, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #fransbannickcocq, #gent, #hetgeheimvandemeester, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #johannesvermeer, #johntravolta, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #lokaal, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #musketiers, #NPO, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #saterdaynightfver, #schönekunst, #stadgent, #stadhuis, #stadswacht, #vermeer, amsteldam, Amsterdam, apple, beeldenstorm, De geboorte van Koffie, Emiel Poetou, Eve, Gent, kunst, mariakerke, Max Van Hemel, nachtwacht, openluchtexpo, openluchtmuseum, openluchttentoonstelling, pencildrawing, potlood, potloodtekening, rembrandt, rembrandt van rijn, renaissance, tuin, wandeling, whynotMariakerke, ZoektochtEen reactie plaatsen

Tijdens het weekend van Buren Bij Kunstenaars heb ik alle personen nog kunnen afwerken. Ik kon dus zondagavond beginnen aan de achtergrond en liet zelfs Dieter een stukje van de balustrade mee inkleuren 😉 De balustrade was nog even om de resttijd van die laatste zondag te vullen. Het is meer de bedoeling om aan de vloer verder te werken…

Terug thuis.

Op deze zondag 23/10/2022 (dag waarop ik blog is niet altijd de dag van publicatie 😉 ) probeer ik eens iets nieuws. Ik ga mijn pastelkrijt van mijn tekening stofzuigen! Daarbij moet ik wel voorzichtig zijn om geen krassen in het papier te maken. Alsof ik er mij écht zorgen zou moeten over maken…Zo’n pastelkrijtstaaf is redelijk hard en durft wel al eens in het papier krassen achterlaten. En soms vind ik dat ergerlijk maar nu, bij het inkleuren van de vloer, vind ik dat best OK. Een vloer zonder krassen zou geen echte vloer zijn hé 🙂

En dus (zoals je al een beetje kan zien op de stofzuigfoto) is de vloer hiermee klaar. De foto’s zijn slecht gemaakt maar ’t moest rap gaan 😛 Feestje van Tessa laat niet op zich wachten 😉 Ik ben best tevreden met de vloer. De figuren “staan” nu echt. Volgende stap is de balustrade afwerken. Die maak ik helemaal in potlood en is naar het model van het Gentse stadhuis. De deuren, de muur en de vloer zijn ook getekend naar reëel voorbeeld maar dat kon je al zien in blog 14 van deze reeks.

STADSWACHT (19): 7 MENSEN VERDER

Geplaatst op 21 oktober 202220 oktober 2022 Geplaatst in #stadswacht, Eigen creaties, kunstlogs, Ripping the classicsGetagd #artblogger, #belgianblogger, #brandweer, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #fransbannickcocq, #gent, #hetgeheimvandemeester, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #johannesvermeer, #johntravolta, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #lokaal, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #musketiers, #NPO, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #saterdaynightfver, #schönekunst, #stadgent, #stadhuis, #stadswacht, #vermeer, amsteldam, Amsterdam, apple, beeldenstorm, De geboorte van Koffie, Emiel Poetou, Eve, Gent, kunst, mariakerke, Max Van Hemel, nachtwacht, openluchtexpo, openluchtmuseum, openluchttentoonstelling, pencildrawing, potlood, potloodtekening, rembrandt, rembrandt van rijn, renaissance, tuin, wandeling, whynotMariakerke, ZoektochtEen reactie plaatsen

Wat minder bloggen = meer tijd om te tekenen. Dus een tweede updateblog deze week met nieuw inkleurwerk 🙂 Wie geen zin heeft om de vorderingen zelf uit te zoeken, kijk onder de fotoreeks 😉

Wat meteen zal opvallen is dat de 3e brandweerman is ingekleurd. Deze maakt zich klaar om de brand te blussen. De figuren tussen de 2 brandweerlui zijn ook ingekleurd: op het voorplan onze mascotte voor de kinderen in het onderwijs, daarachter de anonieme jongen. Op het achterplan: 2 dames van de onthaal van de technische dienst en de schoorsteenveger is ingekleurd en bijgekleurd. De directeur van de dienst (die de Gentse vlag een duwtje geeft) was al bij de vorige blog ingekleurd maar ik was vergeten erover te vertellen.

Oef! Rest nog de broek van de brandweerman, zijn jonge hulp linksvoor in beeld en de 2 architecten op het achterplan.

STADSWACHT (18): SAFETY FIRST

Geplaatst op 18 oktober 202217 oktober 2022 Geplaatst in #stadswacht, Eigen creaties, kunstlogs, Ripping the classicsGetagd #artblogger, #belgianblogger, #brandweer, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #fransbannickcocq, #gent, #hetgeheimvandemeester, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #johannesvermeer, #johntravolta, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #lokaal, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #musketiers, #NPO, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #saterdaynightfver, #schönekunst, #stadgent, #stadhuis, #stadswacht, #vermeer, amsteldam, Amsterdam, apple, beeldenstorm, De geboorte van Koffie, Emiel Poetou, Eve, Gent, kunst, mariakerke, Max Van Hemel, nachtwacht, openluchtexpo, openluchtmuseum, openluchttentoonstelling, pencildrawing, potlood, potloodtekening, rembrandt, rembrandt van rijn, renaissance, tuin, wandeling, whynotMariakerke, Zoektocht1 reactie

Mahowseh! Na een weekend Buren Bij Kunstenaars (ten huize Carlos Caluwier) ben ik erg tevreden. Niet alleen blij dat ik goed heb kunnen doorwerken maar tegelijk ook van de vele mensen die ik heb ontmoet en de verhalen die ik heb kunnen vertellen. Ik vind het altijd wel tof om mensen een eerste blik te gunnen en ze daarna mee te nemen op een wandeling doorheen het beeld. Ik denk dat het dat is wat de bezoekers ook naar Carlos trekt. Voor wie niet langs geweest is: het was een succes. We (= Carlos, Bieke en ikzelf) zijn enthousiast over de opkomst en jullie interesse in onze kunsten. Zalig. We zien jullie met veel plezier terug op een volgend evenement. Abonneer je maar alvast op mijn blog om op de hoogte te blijven. Abonneren is supereenvoudig: op de hoofdpagina (onder de knop “blogs”) scroll je tot het invulvak voor je mailadres, klikken op “VOLG” en klaar 🙂

Maar natuurlijk blog ik vooral om het over de #stadswacht te hebben. De brandweervrouw die bij de vorige blog nog in opbouw stond, die is inmiddels helemaal afgewerkt 🙂

Ik ben hier erg tevreden over het resultaat. Echt eerlijk vind ik de kleuren bij deze veel “voller” dan bij de andere brandweervrouw (een beetje rechtser op het geheel). Ik heb alvast het kleurenpalet apart gehouden.

Ah! Misschien was het niet meteen opgevallen maar ook onze “Bannick Cocq” heeft een broek gekregen. Het was geen zicht zo enkel een bovenstuk zonder verdere afwerking. Ergens moet ik afgeleid geweest zijn want ik werk van rechts naar links. Jup, Koen, dat klopt, deze keer van rechts naar links omdat ik (ook) met pastelkrijt werk en dat ik in die richting NIET met mijn hand op een reeds ingekleurd stuk lig. Tjah, voor de broek ga ik dus extra moeten opletten dat ik mijn hand niet neerleg op het papier…

Om mijn gedachten ’s te verzetten werk ik tegelijk ook de helm af van onze “militair” van dienst én de broek van collega E. links van de brandweervrouw.

Even terugkomend op de Nachtwacht van Rembrandt… Ik stel – in mijn vertellingen – deze schutterscompagnie altijd voor als een equivalant van de hedendaagse politie. Er zijn gewapende inspecteurs maar er zijn ook burgers die bij de politie werken. Samen zorgen ze ervoor dat een stad of een gemeente veilig blijft. Behalve een bedreiging van buitenaf (een mogelijke inval van de Barbaren op Amsterdam bijvoorbeeld), vroeg ik me af hoe onveilig de steden waren in die jaren. Ik ging op onderzoek.

De gouden eeuw klinkt erg glamoureus. In tijden van overvloed is er helemaal geen nood aan crimineel gedrag. Waarom zou je? Er is immers overvloed! Maar dat is niet altijd en overal zo. Vele gezinnen leven in armoede. Mensen werken voor een schamel loon, 6 dagen op 7 en soms moeten de kinderen boven de 6 jaar ook al aan het werk. Klinkt een beetje Daens-achtig als je’t mij vraagt. Kinderen die werken, gaan niet naar school, ergo: er zijn weinig groeikansen om uit de miserie te geraken. Een vicieuze cirkel. Bedelaars waren ongewenste personen. Ze werden meestal opgepakt en aan het werk gezet in het rasphuis. Maar goed, bedelen maakt van je nog geen crimineel…

Ik bots op dit interessante artikel over het nachtleven van vroeger en quoteer “Historia”:

In de nacht wordt gemoord

In Castilië in Spanje werd twee derde van alle moorden ’s nachts gepleegd, zo bleek uit een 17e-eeuws onderzoek. De situatie was nog erger in de Noord-Franse stad Douai, waar drie op de vier moorden tussen de eerste en de tweede slaap werden gepleegd.

De nacht behoorde toe aan misdadigers, dus waagden weinigen zich buiten. De straten in Europa waren ’s nachts zo onveilig dat een Italiaans gezegde luidde: ‘Wie ’s nachts naar buiten gaat, solliciteert naar een pak slaag.’

De Engelse reiziger Fynes Moryson noteerde rond 1600 dat ‘het in alle delen van Italië onveilig is om ’s nachts over straat te lopen’.

Een bezoeker van Valencia beweerde in 1603: ‘Zodra de avond valt, kun je niet naar buiten zonder schild en harnas.’

In Moskou werden ’s nachts zo vaak moorden gepleegd dat de stad zelfs een speciale plek had waar de doden werden neergelegd. Hier konden bezorgde familieleden bij dageraad gaan kijken of hun dierbare was omgekomen.

Sommige steden probeerden met wisselend succes de nachtelijke straten veilig te maken met gewapende bewakers. In de Noord-Franse plaats Saint-Malo vonden de bewoners een andere manier om de mensen ’s nachts veilig te houden, aldus een reiziger begin 17e eeuw:

‘Als de nacht valt, luidt een bel om iedereen buiten de stadsmuren te waarschuwen dat ze naar binnen moeten gaan. De stadspoorten worden gesloten en acht of tien koppels hongerige mastiffs worden losgelaten in de straten. De ongelukkige dronkaards die er nog liggen worden de volgende ochtend gevonden, net als Izebel in Jizre’el.’ Een verwijzing naar het Bijbelverhaal over Izebel die om het leven werd gebracht en door honden werd opgegeten.

Dat lijken me dus best onveilige tijden en goede redenen om een nachtwacht op pad te sturen. Het volledige artikel over het nachtelijke leven van vroeger lees je via deze link 🙂

Buren bij Kunstenaars: volgend weekend!

Geplaatst op 8 oktober 20228 oktober 2022 Geplaatst in 't is feest, 't is feest, cv Van Hemel, U kijkt toch ook?Getagd #artblogger, #belgianblogger, #biekecaluwier, #brandweer, #burenbijkunstenaars, #buylocal, #carloscaluwier, #culturelocale, #fineart, #finearts, #fransbannickcocq, #gent, #hetgeheimvandemeester, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #johannesvermeer, #johntravolta, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #lokaal, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #musketiers, #NPO, #openatelier, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #saterdaynightfver, #schönekunst, #stadgent, #stadhuis, #stadswacht, #vermeer, amsteldam, Amsterdam, apple, BBK, beeldenstorm, De geboorte van Koffie, Emiel Poetou, Eve, Gent, kunst, mariakerke, Max Van Hemel, nachtwacht, openluchtexpo, openluchtmuseum, openluchttentoonstelling, pencildrawing, potlood, potloodtekening, rembrandt, rembrandt van rijn, renaissance, tuin, wandeling, whynotMariakerke, ZoektochtEen reactie plaatsen

Vriend-kunstenaar Carlos Caluwier stuurde gisteren onderstaand bericht de wereld in. Van mijn kant wil ik graag ook mijn collegae-kunstenaars in beeld brengen. Er zijn namelijk redenen genoeg om naar Zwevegem af te zakken en naar Max zijn verhalen te komen luisteren maar er zijn minstens evenveel goede redenen om naar Carlos en Bieke hun werken te komen kijken.

*^{Zwevegem = 15 minuten van Kortrijk, 35 minuten van Gent. Een leuk zondagnamiddagverzetje.}*

Net als ik vertelt Carlos honderduit over zijn CCCorpus. Een figuur waar jaren aan gewerkt is om tot een homo-universalis te komen. Carlos evolueerde, evolueert en experimenteert met klassieke en nieuwste technieken om zijn verhaal meer kracht bij te zetten. Tegelijk evolueert zijn CCCorpus continu naar een menselijk figuur dat je altijd aanspreekt, wie je ook bent, waar je ook bent en hoe je je ook voelt.

Dag iedereen

Het is weer zover! We zetten onze deuren terug open voor Buren Bij Kunstenaars!

Dit jaar wordt het een bijzondere editie. We zijn deze keer met drie kunstenaars onder één dak. Onze gastkunstenaar en goede vriend Max Van Hemel is dit jaar van de partij. Max staat gekend voor zijn potloodtekeningen vergezeld van een boeiend verhaal. Een belevenis op zich. Ook voor Bieke wordt het een soort primeur. Bieke brengt haar eerste collectie zilver mee. Dit jaar wordt dus een mix van zilveroorringen en sieraden met glas.

Verder ben je natuurlijk van harte welkom in mijn atelier om achter de schermen van de CCCorpus te kijken en in de woonkamer de collectie te bekijken.

De voorbije jaren zijn ook wat bijzonder geweest… Zo hebben we wat gezelligheid en bijpraten in te halen! Daarom hebben we besloten om een extra dag onze deuren open te zetten.

Dus wees ook van harte welkom op vrijdag voor kunst te kijken, bij te praten en een drankje!

Een overzicht van de openingsuren kan je vinden in de flyer!

Tot dan!

Bieke, Max en Carlos

Carlos Caluwier

watermolenstraat 3
8550 zwevegem

beeldend kunstenaar
www.caluwier.net
carlos@caluwier.net
056757038
0476738225

STADSWACHT (17): …VAN VERLANGEN

Geplaatst op 6 oktober 20225 oktober 2022 Geplaatst in #stadswacht, Eigen creaties, kunstlogs, Ripping the classicsGetagd #artblogger, #belgianblogger, #brandweer, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #fransbannickcocq, #gent, #hetgeheimvandemeester, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #johannesvermeer, #johntravolta, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #lokaal, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #musketiers, #NPO, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #saterdaynightfver, #schönekunst, #stadgent, #stadhuis, #stadswacht, #vermeer, amsteldam, Amsterdam, apple, beeldenstorm, De geboorte van Koffie, Emiel Poetou, Eve, Gent, kunst, mariakerke, Max Van Hemel, nachtwacht, openluchtexpo, openluchtmuseum, openluchttentoonstelling, pencildrawing, potlood, potloodtekening, rembrandt, rembrandt van rijn, renaissance, tuin, wandeling, whynotMariakerke, Zoektocht1 reactie

We schuiven gestaag op en zodoende kan ik aan de 2e brandweervrouw in de tekening beginnen. Zij neemt op mijn beeld de rol op van de 2e schutter die zijn wapen afvuurt. De brandweervrouw heeft een blustoestel in de aanslag, klaar om die (kleine) brand aan te pakken.

In plaats van uitleg te geven over schieten en hoe dat moet, wil ik toch wel effe kort de gevaren van een huisbrand onder de aandacht brengen. Wat ik nog altijd het meest handige blusmiddel in huis vind, is een branddeken of blusdeken. Veel meer dan een klassieke blusser kan je met een beetje handigheid een brandje blussen met een deken. Ik denk dan spontaan aan de friteuse die vuur vat. Met een poederblusser (of andere) moet je toch al wat techniek kennen (als je al het juiste toestel vast hebt). Een blusdeken heb snel bij de hand en is ook – in paniek – gemakkelijk over het vuur gelegd. Een blustoestel zoals de brandweervrouw op de tekening in handen heeft, is al een ferm groot om in huis te hebben. Zelfs die van de auto’s zijn veel kleiner.

Maar hanteer vooral als gouden regel: als het brand ga dan zo snel mogelijk naar buiten (thuis, op het werk, in de supermarkt, whatever). Bel 112, meld je naam en adres en zeg meteen waar het om gaat. Zijn er nog mensen of dieren binnen, zeg dat dan ook direct. Meer info over brand en Brandweer kan je lezen op de website https://brandweerzonecentrum.be/

Terug naar de tekening, want daar draait het toch allemaal om 😉 Voorlopige tussenstand zie je hieronder. Tiens…het valt mij nu pas op dat ik de legerhelm ben vergeten inkleuren. Mah seg! Te noteren op mijn TO DO-lijstje 🙂