Stagiaire ontdekt “nieuwe” gravure van Pieter Bruegel de Oude bij restauratie van andere Bruegelprent

Dit artikel werd gepubliceerd op de website van de VRT (link hier). Ik neem het over voor mijn archief.

Een stagiaire aan de Koninklijke Bibliotheek van België (KBR) heeft een uitzonderlijke ontdekking gedaan toen ze een Bruegelprent aan het restaureren was: aan de achterkant bevond zich nog een gravure van een andere Bruegel uit de 16e eeuw. De bibliotheek spreekt over een “uitzonderlijke vondst”.

Pieterjan Huyghebaert

za 27 aug 2022 11:44

Stagiaire Margaux Nogues (23) zal zich haar stage aan de KBR op de Kunstberg in Brussel nog lang herinneren. De Franse studente was een gravure van “De Keisnijding” uit 1559 aan het restaureren, toen ze een opmerkelijke ontdekking deed.

De gravure zat volledig vastgelijmd aan een zuur karton. “Zuur karton is niet alleen schadelijk voor de prent, maar maakt het bovendien onmogelijk om de achterkant ervan te restaureren”, meldt de KBR in een persbericht. “De verwijdering van het karton stelt de restaurator in staat om het document te herstellen.”

Het was een zeer belangrijk moment en echt het hoogtepunt van mijn stage

“Ik heb de prent in een bad met warm water geplaatst”, legt Nogues uit aan de Franstalige omroep RTBF. “Het karton kwam zeer gemakkelijk los. Toen ik het er afhaalde, ontdekte ik een ander werk aan de achterkant: een tweede gravure van Bruegel.” Het gaat om een gravure van het werk “Patientia” uit 1557. “Het was een zeer belangrijk moment en echt het hoogtepunt van mijn stage”, zegt Nogues nog.

FOTO – De 16e eeuwse gravure zat verstopt achter dit karton:

KBR

Het gaat voor alle duidelijkheid niet om etsen van Bruegel zelf, maar het zijn gravures in de jaren 1560 uitgevoerd door Pieter van der Heyden naar ontwerpen van Pieter Bruegel de Oude. “Beide gravures werden in Antwerpen gepubliceerd door uitgever Hieronymus Cock”, meldt de KBR. “Recto-verso drukken was niet gebruikelijk in de 16e eeuw: het is heel ongebruikelijk om twee gravures op voor- en achterzijde van een blad aan te treffen.”

De KBR vermoedt dat de ontdekte gravure een proefdruk is die niet voor verspreiding bedoeld was. De bibliotheek had al drie afdrukken van de “Patientia” in haar verzameling, maar het blijft een uitzonderlijke vondst. Het werk toont “de personificatie van het geduld. Zij wordt omgeven door allerlei monsters en fantastische wezens in de stijl van de toen populaire Jheronimus Bosch die het kwaad en de zonde in de wereld voorstellen”.

Om de ontdekking even in een context te plaatsen: recent zijn soortgelijke gravures van Bruegel geveild voor 15.000 à 20.000 euro. Bijzonder aan deze vondst is natuurlijk dat de gravures recto-verso gedrukt zijn, dus wellicht is de vondst meer waard. Doordat de gravures deel uitmaken van de collectie van de KBR worden ze natuurlijk niet te koop aangeboden.

“Ik ga me dit nog lang herinneren”, zegt Nogues nog. “Ik ben nog maar 5 jaar bezig met restauraties.” Ze studeert in Parijs en moet daar in september nog haar thesis verdedigen. Het is niet helemaal duidelijk of deze ontdekking een deel uitmaakt van dat proefschrift, maar het staat hoe dan ook niet slecht op haar cv.

Bekijk via deze link “Patientia” meer in detail.

En hier hetzelfde voor “De Keisnijding“.

Meer weten over mijn Bruegeltekeningen?

(voor)tuinen en gevels voor kunstliefhebbers

Vrienden, (regio) Gentenaars, Mariakerkenaars,

Vorige zomer hield ik samen met fotografe Katleen Van Huffel een openluchttentoonstelling in onze straat.
Omdat corona ons – kunstenaars – nog steeds niet toelaat om binnen te exposeren ben ik op zoek naar Mariakerkenaren, vrienden, Gentenaars die graag een (of meerdere) paneel met tekening of foto in hun voortuin plaatsen.

Heb je geen voortuin of wil je liever iets kleiners?

Er zijn ook leuke kleine drukjes (formaat A5) om ergens op een discretere wijze naast/op de brievenbus, het kastje van Telenet,…te plaatsen.
Doel is om tijdens de maand mei een kunstwandeling door Mariakerke op te zetten. Wie graag een grotere wandeling maakt kan onze wandeling combineren met de kunstwandeling Wondelgem. Daarover later zeker (veel) meer, want het zal de moeite zijn 🙂

Laat maar van je horen.

Max Van Hemel
0478 88 79 36
max.vanhemel@gmail.com
www.maxvanhemel.be

KW27: niets aan de hand

Elke woensdag publiceer ik een kunstweetje waarmee je kan uitpakken bij vrienden… (de mailabonnees kregen dit per ongeluk al op 5/4 te zien)

“Juffrouw! Héé juffrouw! Uw handschoen!”

Max Klinger is een dromer, een romanticus. Liefst van al was hij de drakendoder, de Romeo of Cirano.

Max leeft in de tweede helft van de jaren 1800 en is (opnieuw) op zoek naar de liefde van zijn leven. Hij is kunstenaar in de ruime zin van het woord: hij kan super goed tekenen, schilderen en beeldhouwen. Op een winterdag beslist Max om te gaan schaatsen op de ijsbaan en daar vindt hij een handschoen. De handschoen triggert zijn fantasie en Max maakt van de handschoen een symbool doorheen zijn tekeningen. Te pas en te onpas komt de handschoen voor en net als in een stripverhaal beleeft de handschoen allerhande avonturen. Soms met een romantische inslag, dan weer meer binnen een mythologische insteek, soms vanuit andere gevoelens zoals angst of frustratie.

Een beetje zoals Magritte, Bruegel of ik herhaaldelijk gebruik maken van dezelfde voorwerpen, gebruikt Max een lange witte handschoen. Soms is de handschoen vrij nadrukkelijk aanwezig maar het kan wel al eens zijn dat je toch een beetje van dichterbij moet kijken.

Al houdt Max Klinger ook wel van wat meer “harder” werk in de stijl van Félicien Rops. Expliciet en bij momenten best ook wel (suggestief) gewelddadig. Hij heeft zo donkere trekken maar dat had Kate Kollwitz – die hij kende – ook wel. Dat moet je maar ’s opzoeken. Waren deze tekeningen uiting van de maatschappelijke kwelling waar hij en zijn partner Elsa Asenijeff mee te maken hadden?

 

Dus wat onthouden we over Max Klinger?

  • Max Klinger wordt voornamelijk onthouden als de man die de handschoenen een nieuw leven gaf.
  • Max is ook bekend van het grote standbeeld van Ludwig van Beethoven dat ooit in Wenen geëxposeerd werd maar nu in Leipzig te zien is.

 

 

De Curieuze collectie: geselecteerd!

Ik heb het niet voor wedstrijden. In de regel verlopen kunstwedstrijden als volgt:

  1. een oproep wordt in het wild rondgestrooid en per toeval zie je die ergens landen (ik weet niet hoe het zit in andere steden maar in Gent, als je niet in een academie, Nucleo of dergelijke groeperingen zit, ben je een outcast)
  2. dan reageer je, brengt werk binnen voor de selectie
  3. doodgaan van de stress
  4. een paar dagen/weken later mag je het werk terug komen afhalen en ben je geselecteerd/afgewezen en meestal ook zonder uitleg

Ik begrijp dat het onmogelijk is alle werken te becommentariëren. Vooral – kunstenaars kennende – ze gaan dan graag uren in discussie over hoe fout de jury het wel heeft.

Bij De Curieuze Collectie loopt het een beetje anders. De jurering is publiek en direct. Alle aanwezige inschrijvers kunnen de werken van hun collega’s zien en horen de verdediging. Zo kan je voor jezelf al op zijn minst zien wat de anderen indienen, wat ze er bij vertellen en hoe de jury daarop reageert. De jury krijgt ineens ook een gezicht (net als de kunstenaar trouwens). Je ziet wie er rond de tafel zit. Mensen onder mekaar.

De keuzes blijven moeilijk en hard. En ik ben blij dat ik voor deze gerenommeerde wedstrijd geselecteerd werd als laureaat. Ik vind het ook mooi dat er bij het einde van de jurering (nogmaals) herhaald wordt dat een non-selectie geen afbreuk doet aan het werk. De wedstrijd heeft een thema, de samenhang van de aanstaande tentoonstelling is al even belangrijk.

De Toren(s) van Babel worden dus voor het eerst geëxposeerd in de kapel van Campo Sancto in Sint-Amandsberg op 3-4-5 mei 2019. Spannende (eerste) confrontatie met het publiek en meteen ook mijn eerste expo in deze kunstkapel.

Boek II opnieuw te bestellen

“Boek 2: Lilith” is opnieuw te bestellen. Met zo’n 30 tekeningen op mooi fotopapier is dit hét ideale geschenk voor de kunstminnende nonkel. Zoek niet langer naar een uniek en ZEER exclusief geschenk voor de komende dagen. De tweede druk is voorzien van een foto-cover (zie op foto rechts boven).

Het boek wordt verkocht aan kostprijs: 52euro voor een formaat ongeveer gelijk aan A4 (liggend). Het kan ook gedrukt worden op groter (A3) of kleiner (A5) formaat. Bestellen kan via max.vanhemel@gmail.com Een speciale editie is verkrijgbaar voor 125euro en is gesigneerd + voorzien van een originele tekening op formaat van het boek! (asbak en potloden zijn niet inbegrepen in de prijs 😉 )

Het boek van Eva, de eerste tekening

Eindelijk is hij er (en mag ik ook ’s “eindelijk” zeggen, ik weet best wel dat jullie er ook hebben moeten op wachten maar beeld u even in dat het eindresultaat al maanden in uw hoofd rondtjold maar ge geen tijd hebt om het eruit te trekken…Lang leven Harry Potter’s hersenpan)!

De eerste van een hopelijk lange reeks aan tekeningen binnen het vervolgverhaal op “Het boek van Lilith” dat ik bij de expo in het landgoed De Campagne voorstelde.

boek van Eva01

Het beeld stelt dame Justitia voor op een onbewaakt moment waarbij ze haar blinddoek afgezet heeft en zich overgeeft aan een goed boek. Want naast haar taak als blinde en gevoelloze rechter is ze ook een een vrouw vol verlangens. Een vrouw die zich binnen haar rechterlijke macht niet mag laten verleiden door persoonlijke emoties en dat compenseert wanneer ze uit haar rol valt. De vraag die men zich binnen dit beeld kan stellen is wat ze nu precies zal gaan doen. Het is duidelijk dat iets haar aandacht heeft afgeleid en haar lichaamstaal verraadt enige sensuele verleiding. Of is Justitia ook buiten haar rol een dominant karakter en geeft ze richtlijnen aan een derde?

De tekening geeft een eerste blik naar waar dit project u zal leiden: dualiteiten. Het leven bestaat uit voortdurend keuzes maken. Eens alle keuzes zijn gemaakt rest enkel nog de keuze tussen leven en dood…

De tekening is nog niet helemaal klaar, maar ge krijgt toch al een goed beeld he 😉

meisjes en jongens in het UFO-gebouw

Vorige week stapte ik het UFO-gebouw binnen om er lukraak wat foto’s te nemen. Het is een speciaal gebouw, enorm dominant in de straat en ik zou er voor geen geld de overbuur willen van zijn maar goed, het staat er en we zullen het, zoals vele andere Gentse gebouwen, wel slijten zeker? Hier en daar komen immers stemmen op dat de grond “op” is en dat we de hoogte in moeten. Of dat op deze manier moet, is nog maar de vraag. Enfin bon, ik vind het wel een mooi gebouw, alleen zit ’t een beetje genepen.

Dus ik daar binnen…

Was er een leuke en interessante expo over het rollenpatroon van jongens en meisjes door de laatste eeuwen heen. Rijk geïllustreerd met foto’s, tekeningen, teksten,… Een niet alledaags beeld maar het is goed om te zien van waar we komen en waar we vandaag staan. Gelijke rechten en kansen, dat moet zeker wel kunnen al vind ik dat men soms daar te veel de cliché-toer op gaat en de vrouwen als “slachtoffers” bekijkt, de mannen als “overwinnaars” als het op de succesvolle carrière neerkomt. Zo hoorde ik vanochtend nog in het nieuws dat er slechts 31 vrouwelijke burgemeesters op 308 gemeenten werden verkozen. Tjah, is dat niet wat vijgen na pasen? En als dat niet zo is, is dat dan niet democratie? Laten we eerlijk zijn, de regel waarbij op een partijlijst alternerend man/vrouw moet staan is toch niet echt democratisch en streeft ook niet naar kwaliteit. Met zo’n regel is het al voorhand duidelijk dat een seksistisch patroon wordt gehanteerd om te bepalen wie de plak zwaait. Dat klinkt in mijn oren als “terug naar het Daanstijdperk”.

Anderzijds wordt binnen de expo gretig gezwierd met beelden van de onhandige, radeloze vaderfiguur die niet weet om te gaan met zijn kinderen. Wat op zich ook best grappig en confronterend kan zijn. En ja hoor, als man denkt ge dan soms “maar da kan ik wel zenne!” en steekt ge uw borst (ja dames, helaas, ik heb er maar één) vooruit en blinkt efkes als een ster aan de hemel.

Maar terug naar de expo dus. Interessant! Maar ge moet u wel reppen want ze loopt maar tot 30.11.2012.

Deze slideshow vereist JavaScript.