Villa Empain: Portrait of a lady

Nog tot 4 september loopt de expo “Portrait of a lady” in Villa Empain te Brussel. Omdat dit adres al een tijdje op mijn “to do” staat maakte ik gebruik van de gratis toegang op de 1e woensdag van de maand om de expo, de villa en de tuin te bezoeken.

De tentoonstelling is mijn ideale droom van een expo: oude meesters gemixt met hedendaagse kunst. En dan nog vooral figuratieve kunst waarin de mens centraal staat. Daarenboven geen (wat ik zelf noem) apathische werken die doen alsof de bezoeker niet bestaat of te min is, hé Michaël, maar wél kunst die rechtstreeks in dialoog gaat. Zalig mooie werken die mij aankijken, die vragen “hoe is’t met u?” of “zeg, wa vinde van mijn gat in deze rok?” 😉

Maar serieus; het is een mooie expo rond hoe we vrouw in de kunst percipiëren. Opgedeeld in verschillende benaderingen als portretten, erotische objecten, partners, dagelijks leven,… met interessante – down to earth – uitleg op panelen. Kortom: zeker de moeite waard om langs te gaan.

En ben je er dan toch, neem de tijd om ook ’s rond te kijken naar de architectuur van de villa, de tuin, de uitstraling die ze nu heeft en vroeger had (met sjieke salons om gasten te ontvangen ed). Tegelijk met Portrait of a lady loopt in de kelder nog tot 21/8 de expo rond architect Michel Polak. De naam zegt u niets? Hij is o.a. de architect van Villa Empain maar ook van Résidence Palace en het Plaza Hotel. De expo geeft een interessante inkijk over de architectuur en het leven in het eerste deel van de 20e eeuw. Beetje gelijk Titanic maar dan zonder Leonardo 🙂

Zondag markt in Kluizen

Omdat ik vandaag bezig ben met de voorbereidingen voor de markt van Kluizen (bij Evergem) komende zondag, is er geen Danaë-blog. Een gezellige (grote) gelegenheid om nog ’s de bekende koppen te zien en nog ’s samen de dag vol te lullen. Zoals we dat al meer dan 20 jaar samen doen. Maar ik heb wel nog iets te vertellen na de expo van Drongen.

Het meest vertelde verhaal op de expo is zonder twijfel dat van de Kermis van Hoboken (Bruegel). De tekening die ik maakte naar de nog bestaande tekening van Bruegel. Het hele verloop en alle blogs daarrond vind je HIER.

Van de tekening van Bruegel werd een ets gemaakt en een druk maar die druk was (vermoedelijk) niet zoals Bruegel die zelf wou. Het was dan ook voor Bruegel snel duidelijk dat hij naar zijn vertrouwde drukker/etser terug moest. De tekst op de banier (waar een deel van het mysterie om draait) is helemaal aangepast. Hieronder de tekening van Bruegel, de etsdruk en mijn versie.

De tekst werd door de etser aangepast. Of dat in opdracht van Bruegel is gebeurd is niet duidelijk maar zeker is dat de tekst op de ets niet dezelfde is dan de tekst op de tekening. Ik probeerde zo dicht mogelijk bij de originele tekst te blijven (met als gevolg dat ook deze onleesbaar is gebleven).

Een ander topverhaal was dat van de imkers. De honingdieven waarvan je het hele verhaal HIER kan vinden. Ik verwijs daarbij regelmatig naar de 4e man in de boom. Die lijkt heel erg op de man in de boom in het schilderij “de nestrover”.

Het linkse is beeld is ook weer zo’n typische Bruegel: het verhaal van de splinter en de balk. De man op de voorgrond wijst naar de eierdief die – zo voorspelt zijn pet – niet lang meer in de boom zal hangen. En dat voor een paar eieren. Tegelijk loopt de figuur op de voorgrond in volle vertrouwen recht de afgrond en de beek in. De imkers (de honingdieven) hebben een vergelijkbare figuur rechtsboven. Deze valt weliswaar niet uit de boom. Hij staat op de uitkijk terwijl zijn collega’s de buit veilig stellen. Zullen de dieven het zonder kleerscheuren halen? Of gaan ook zij recht de afgrond in? Het waren moeilijke en harde tijden in de 16e eeuw. In ieder geval is op beide werken de spreuk “dye den nest weet dye weeten, dyen roft dy heeten” van toepassing.

PS: ivm het linkse schilderij wordt wel eens gefluisterd dat Bruegel voor de grote figuur op de voorgrond geïnspireerd werd door Michelangelo.

Het schilderij de eierdief is te zien in het Kunsthistorisch Museum van Wenen en meet 59.3 × 68.4cm. Tiens…dat is nog ’s haalbaar voor een Bruegel 4 te maken 😉

Bekeken en goedgekeurd

Wat een zotte meimaand en begin junimaand was dit? Onder de rubriek “te veel hooi op het vork” was dit al bijna een hele hooikar op het vork. Het was druk en bij momenten wist ik begot niet meer waar mijn kop naartoe was. Nu de expo achter de rug is, is het tijd voor een eerste terugblik…

We hadden 2 lange weekends expo. Ahaaa…het eerste weekend was dat met de vele lekkernijen waarvan Brecht van Coffee.Beez ons wist te voorzien. En die kwamen goed van pas want onder zijn tentje was het gezellig, soms druk, maar zeker droog. Wie voor, na of tijdens onze expo last had van de regen kon er terecht voor een lekker bakkie koffie of de inmiddels legendarische chocomelk.

Maar je kwam natuurlijk niet alleen voor Brecht. Je kwam voor de kunst! En dat blijft een moeilijke in het landgoed De Campagne. Er komt nauwelijks volk langs, dus is er veel – heel veel – inspanning te doen om mensen te laten weten dat er iets te doen is én ervoor te zorgen dat ze ook langs komen. De promocampagne neemt daarom een flinke hap uit het budget. En met de kater rond subsidies waren er deze keer ook geen aperitiefmomenten op zondag geprogrammeerd.

En toch kwamen jullie in grote getale opgezet! Het eerste weekend zat er al meteen boenk op met 332 bezoekers. Het tweede weekend deed het nog beter zodat we finaal afkloppen op 681 bezoekers. Ik heb héél veel zin om iedereen waarvan ik me kan herinneren dat ze geweest zijn hier persoonlijk te bedanken maar ‘k ga er zeker vergeten en dat zou spijtig zijn. Dus bij deze een bloem voor jullie en een dikke merci om (trouw) naar De Campagne te komen.

Er waren ook veel nieuwe gezichten bij. Zelfs weer mensen die nog nooit eerder van mijn expo’s hadden gehoord. En dan zijn we “nog maar” 22 jaar bezig 😛 Ik kan iedereen alleen maar aanporren om zich te abonneren op mijn blogs (via de home pagina, naar onder scrollen en uw mailadres invullen) zodat je altijd op de hoogte blijft.

Na de opkuis blijft de zaal wat verlaten achter. Het is toch een hele andere beleving wanneer ze terug “kaal” wordt en de reftersfeer weer de overhand neemt. Tijd om mijn nacalculatie te maken. De verkoop bleef helaas uit, dus dat wordt weer een put van enkele duizenden euro’s. Om maar te zeggen, alleen al de kinderzoektocht kostte zo’n 405,12euro. De gedachte om inkomgeld te vragen duikt toch weer op.

Enfin. Om het met andermans woorden te zeggen: “het is volbracht” en ik ben een tevreden man. Merci aan iedereen die het project mee heeft gesteund, die er reclame voor heeft gemaakt, die vrienden en/of familie heeft meegebracht, die nog ’s terugkwam,… Aan Kathleen om de volledige permanentieshift van zaal 1 op te nemen, aan Tessa om al dat volk tot in Drongen te krijgen, Carlos voor de taartjes en de babbels. En een hele, hele dikke merci aan de sponsors Barlufin, Tic-tac en Convas! Merci thuisfront voor alle regelingen die moesten worden gedaan.

Of ik er nog een vervolg aan brei, dat blijft spannend, het moet ooit wel eens stoppen. Maar dat zien we later dan wel weer lieve beeldbuiskindertjes 🙂

EXPO 13: van 26.5 tem 6.6 – Drongen

Nog iets meer dan 2 weken slapen en dan mag je helemaal ontwaken in de meest zonnige lentebui ooit. Dan is er de nieuwe ART-tist expo met deze keer de bevallige naam “EXPO 13”. Eenvoudigweg omdat het de 13e expo is van deze biënnale van Drongen. Meer info op www.art-tist.be

Ook deze keer doe ik mee met veel nieuw (corona)werk en ook enkele niet eerder geëxposeerde werken. De expo zal voor mij grotendeels lopen in het kader van kunst tussen 1350 en 1650. Dat is zo wat de kunstperiode startend bij Van Eyck en de Vlaamse Primitieven en eindigend bij Frans Hals in de Gouden eeuw. Maar er zijn ook renaissancebeelden bij. En er is al een knipoog naar mijn expo in 2023!

Ik zou “de Max” niet zijn mochten er bij deze beelden niet telkens stoere of interessante of spannende verhalen bij zitten. En waarom niet een cumul van alles 😉 Het wordt een niet te missen editie waaraan niet alleen de kunstliefhebber maar tegelijk de innerlijke mens/fijnproever of de jeugd plezier zal beleven.

EXPO 13 gaat door van 26.5 tem 6.6 telkens van 10u-18u op do-vr-za-zon (weekend 1) en za-zo-ma(weekend 2). volg ART-tist via Facebook of website

KIDSTOER: kinderen kunnen een Lego-zoektocht maken. Ben jij een goede speurneus, dan mag je achteraf uit de grabbelton kiezen.

SPECIAL 1: op zondag vertellen kunstenaars uitgebreid over hun werken. Een exclusieve kijk achter de schermen & vele weetjes.

SPECIAL 2: Op zaterdag 28 en zondag 29 mei voorziet Coffee.Beez een “lekkerbekkenfestival”. Niet te missen voor wie graag geniet van speciale koffies, exclusieve theesoorten of een grote “toef” slagroom en m&m’s een must vindt op de chocolademelk. Of een exclusief MAK-bier? Dat kan ook altijd. Altijd wel iets voor alle leeftijden.

kunstenaars
Mag Vermeiren – Keramiek & brons – weblink – speeddate
Max Van Hemel – Tekeningen – weblink – speeddate
Carlos Caluwier – Keramiek, brons & PLA – weblink
Gillian Temmerman – Creatieve schrootverwerking – weblink
Hannah Hoebeke – Sculpturen – weblink
Tamara De Prest – Schilderijen & mixed media – weblink
Katleen Van Huffel – Fotografie – weblink
Sofie Jansegers – Schilderijen – weblink
Tessa Kerre – Pastels – weblink

Double Max & friends

In het weekend van 23 & 24 oktober exposeer ik samen met vrienden Katleen, Rudi en Frank in het gezellige galerijtje “ART142” te Desselgem. Galerij klinkt als een duur woord maar trek het u niet aan, iedereen is welkom (ook om te kijken en te babbelen). Ik zal er een tekendemo geven & uitleg aan eenieder die een vraag mag hebben.

Tegelijk is er, een beetje verder op, ART89 met een grote beeldentuin. Daarin (natuurlijk) beelden maar ook vele mooie platen. Bij de tuin staat het atelier van Frank en daar presenteren de deelnemers van ART142 ook nog meer van hun werken als teaser voor de expo op ART142. Ik toon er het gelegenheidswerk waarvan hieronder alvast al de schets (ok, hij is een beetje licht maar ’t is dan ook nog maar de schets hé).

Noteer dus maar alvast dat weekend en vergeet tegelijk niet te stemmen voor mijn treinbegeleider!

KID’21: say hello, wave goodbye

De editie van Kunst in het Dorp 2021 heeft gisteren de deuren gesloten. Het was een succes! Het was groter, grootser, beter, steviger dan alle vorige edities. De lat werd al voor de start hoog gelegd en het publiek wist dat duidelijk te waarderen. Meer dan 1500 bezoekers over 2 weekends. Nocturnes gaven de kunstwerken een andere invalshoek dan overdag. Dat maakte dat sommige liefhebbers zelfs 2 keer langs kwamen.

Ik laat vandaag mijn stem even rusten. Het verhaal van Thomas van Bellingen moet ik wel 200 keer verteld hebben. Ik kon het niet bijhouden. En daarnaast kon ik mij ook niet houden om zo nu en dan ook nog ’s het verhaal rond Lilith te vertellen (nav. het naburig werk van Annick Haesendonckx). Was er dan toch even een moment zonder verhaal (wie durfde het belletje niet laten gaan? 😉 ), dan vulden gezellige babbels met Carlos Caluwier en zijn madam of/en met Janneke en Johan de stilte. En dan waren ook nog babbels met Charlotte, Jan, de kapitein, Isabella en zo vele anderen. Wat een sfeer, wat een toffe bende!

Tussendoor heb ik toch nog snel wat foto’s genomen. Veel zijn het er niet (geen tijd, the show goes on 🙂 ) maar ’t is toch al dat hé 🙂 Na een paar dagen rust kan ik me volop concentreren op de volgende expo te Desselgem in galerij Art142 op 23 en 24 oktober, binnen de organisatie Buren bij Kunstenaars. Zie ik je daar terug?

Het perspectief ♀

Mensen (organisaties) die mijn blogs niet volgen herken je meteen…Dit plukte ik vandaag van Instagram.

Barbara Hepworth werd geboren in 1903. Élisabeth Vigée-Le Brun is geboren in 1755 (KW48). En niet te vergeten: Sofonisba Anguissola (1532) (blogartikel). En nog andere die nog op mijn lijstje staan: Judith Leyster (1609) *met stip*, Maria van Oosterwijck (1630), Thérèse Schwartze (1851), Henriëtte Ronner-Knip (1821). Ai ai ai toch…zoveel voorgangers van Barbara (er zijn er meer maar dit zijn zo wat de eerste waar ik kan aan denken). Ik zie onder mijn volgers zelfs jeugdtalenten opduiken, met de gepaste kansen schoppen ze het nog.

Al is het ook geen geheim dat in sommige gevallen mijnheer de kunstenaar feitelijk mevrouw de kunstenaar moest zijn. En dat zelfs nog in de 20e eeuw!

Maar wel goed dat ik niet alleen sta in de beweging meer vrouwen om de deelnemerslijsten bij expo’s te krijgen 🙂

Kunst in het dorp: laatste weekend

Dit weekend laatste kans om het prachtige evenement “Kunst in het Dorp” te Bellingen te bezoeken. MAAR ook de allerlaatste kans om “de triptiek van het leven” in het echt en volle glorie te bewonderen. Wie de triptiek op Expo Magie niet heeft gezien krijgt hier de ultieme (her)kans(ing). Na dit weekend zal de triptiek niet meer publiek worden getoond.

Naast het beeld van de triptiek wordt ook het verhaal van Thomas van Cantimpré mee in de kast gestopt.

De performance en triptiek zijn dit weekend nog te zien:

vrijdag 18-22u, zaterdag 18-22u, zondag 14-19u aan de Kareelstraat 21, Bellingen.

Na corona kan de beeldende kunst uw steun zeer goed gebruiken. Deel dit bericht en/of kom ’s langs. Deze expo is vrij te bezoeken, er is geen enkele aankoopplicht.

Opiniestuk: Culture, not culture

Opvallend bericht vandaag in de media (Radio2, VRT,…)

Terwijl er een massa aan tentoonstellingsruimten in Gent niet meer wordt toegewezen aan (kleinere) organisatoren, blijken de musea tijdens de paasvakantie (logischerwijs en bij gebrek aan mooi weer) overbevraagd. Tegelijk loopt nog steeds het nieuws dat men in Brussel de kunst van de 19e eeuw boven de Vlaamse meesters stelt.

Ik vraag me af wat de beweegreden is achter het feit dat grote musea mogen open gaan en de kleinere – doch erg ruime – tentoonstellingszalen onder dezelfde voorwaarden dan de musea NIET mogen open gaan. Waarom mag een museum openen?

  • ze houden rekening met het aantal bezoekers per m² en verluchten de ruimte
  • ze voorzien regelmatig ontsmettingsgels
  • er wordt bezocht op reservatie zodat dat aantal bezoekers per m² onder controle is
  • de reservatie = traceerbaarheid
  • verluchten loopt via de aircosystemen (het is niet dat men in een museum de venster even open zet)
  • mensen kruisen mekaar niet via een éénrichtingsparcours (mag ik vanuit ervaring hierbij toch kuchen?)
  • bezoekers dragen een mondmasker, sommigen onder de neus en mogen het afzetten als G4S niet kijkt of wanneer ze iets willen zeggen aan mekaar.

Wat kan je doen in een tijdelijke tentoonstellingsruimte?

  • je houdt rekening met het aantal bezoekers per m² en verlucht de ruimte
  • je voorziet regelmatig ontsmettingsgels
  • je zorgt ervoor dat er wordt bezocht op reservatie zodat dat aantal bezoekers per m² onder controle is
  • de reservatie = traceerbaarheid
  • verluchten loopt via meerdere open vensters, dan is er zeker voldoende luchtverversing
  • je zorgt ervoor dat mensen mekaar niet kruisen via een éénrichtingsparcours
  • omdat je je eigen werk/expo toch in het oog houdt, zie je dat iedereen altijd een mondmasker correct draagt en dat de afstand onder bubbels gerespecteerd blijft
  • de expozaal heeft 2 deuren die wat uit mekaar liggen? Prima: er is geen kruispunt

Ik zie het verschil niet. In tegendeel: ik zie een miniatuur bloei van de lokale cultuursector (die meer is dan cafés en podia), mensen die eens op een andere manier buiten mogen, veel meer controle op de coronamaatregelen dan bij de klassieke musea (die het ook niet slecht doen, laat me daar toch wel héél duidelijk in zijn).

Gents beleid? Waar blijven jullie? Achter? Hoe lang nog?