Al een paar weken denk ik na over deze tekening. Ik had mij geëngageerd om een exacte kopie 1/1 te tekenen van een gestemde Brueghel. Ik had zelf graag de Dulle Griet getekend maar daar waren toen 2 praktische bezwaren: (1) ik had geen papier op het formaat van het schilderij en (2) het schilderij was in restauratie en dus niet te bezichtigen.
De toren hield mij en jullie meer dan een jaar bezig. In het begin, aan de haven, met vooral de focus op de details maar navenant werd het verhaal boeiender omdat ik zowel de constructie als de gebruikte technieken kon bespreken en vergelijken met de Weense toren en de hedendaagse technieken.
Nu ik helemaal bovenaan zit lijkt het verhaal uitverteld. Ik zou nog wat verder kunnen tekenen en bloggen over het landschap. De typische kernmerken. De kleuren die ik gebruik. Maar het zal niet meer zo boeiend zijn als wat is geweest. Dus wordt dit de laatste torenblog. Het verhaal is verteld. Zeer optioneel kom ik later nog wel ’s op terug maar nu moet ik echt dringend aan de triptiek van het leven gaan werken om ze klaar te krijgen tegen de expo van november 2019.
De toren is klaar. Hij is helemaal getekend. De toren deed me in vele boeken zoeken naar details, verhalen en reizen naar Rotterdam en Wenen. Maar we hebben het gehaald. “WE” want zonder de vele aanmoedigende opmerkingen en duimen was ik misschien al eerder gestopt. Wat weet ik te vertellen over die laatste verdiepingen? Wel, het perspectief van de mannetjes is van groot belang. Door de mannetjes nog kleiner te maken dan op de onderliggende verdiepingen krijgt de toren een dominanter effect. Ik sprak ook al eerder over de houten constructies die de rondbogen ondersteunen. Tot nu zagen we hoofdzakelijk 1, in het beste geval 2 ondersteunen voor/achter mekaar. Om de bovenverdiep meer diepte te geven, om meer te tonen dat er gangen achter de gangen liggen, schildert Brueghel er soms 4 tot 5 achter mekaar. Die gangen en doorsteken kent iedereen die het Colosseum te Rome heeft bezocht.
Ik heb ook een eerste aanzet gegeven naar de wolken die de toren overschaduwen en niet veel goeds voorspellen.
Nog 2 wist-je-dat-jes over de toren…Breughelschilderijen worden getypeerd (zeg gerust “gesigneerd”) door de aanwezigheid van een galg, een ekster en de “kakkende mens”. Over die “kakkende mens” had ik al in een eerdere blog.
De galg die staat meestal buiten de stad. De bengelende lijken zijn meestal niet voorzien van een aangename geur. In deze havenstad is de galg geplaatst op het kleine eiland rechts boven de haven (zie detailfoto). Alweer een meesterlijke zet! (wacht het wordt dadelijk nog meer duidelijk)
Ook de ekster is aanwezig. Links onder bij de steenhouwers zit ze op een tak (zie detailfoto). Verbind je de ekster en de galg met een lijn, dan kom je heel wat punten tegen waar ik in het verleden heb op gefocust en die alleen maar de verdoemenis van deze toren accentueren. De galg vormt dan op zich weer een mooi contrast met het eiland in de zon…
En mocht u ooit de schiftingsvraag krijgen hoeveel boten er in de haven liggen, ik heb ze geturfd. Ik tekende 83 schepen en bootjes in deze haven!
covers van bekende werken
Als laatste beeld/detail zie ik mannen helemaal bovenaan de toren met mij mee juichen. YES! We hebben het gehaald! Of waren ze aan het zwaaien naar hun moeder “kijk mama, ik ben op het schilderij geweest”? In het detail zie je ook de vele houten stellingen in een rond het gebouw opduiken.
Uitzonderlijk maar uit dankbaarheid voor ALLE mensen die deze blogs volgden en later nog lezen, laat ik hieronder nog een hoge resolutie-foto van de tekening. Ga gerust zelf op ontdekking door het beeld door te klikken op de foto. Je zal meer op de tekening zien dan op het schilderij omwille van het verhoogde contrast. Wil je de tekening graag “in het echt” zien, stuur mij gerust een mail en kom ’s langs. Altijd welkom!
Het cultuurplatform Wondelgem bestaat 52 jaar en dat laten we niet zomaar voorbij gaan. Er was al een kick-off tentoonstelling met de meikermis, er was al een ontmoeting onder inwoners van Wondelgem met huisnummer 52, er was een wedstrijd rond het thema “52” en vanaf deze maand is er elke maand een huiskamerconcert + kunst ergens op een leuke locatie in Wondelgem.
Max Van Hemel 