2x prijs

Sommige commentaren laat je zomaar voorbij gaan. Wat is kunst en cultuur zonder een publiek die het weet te waarderen? Ik ben nogal (zeer) blij, fier, geflatteerd over dit bericht. Komende  van een madam met wanten, telt het dubbel ❤

Een gelukkig 2018

Met deze blog wil ik geenszins afbreuk doen aan wat er is, wat er was en wat zal komen. De laatste maanden, en zeker sinds Sehnsucht, is me duidelijk geworden dat ik gewoon mijn eigen gang moet gaan (zoals Shaffy). De eerste triptiek was een uitdaging en voor vele liefhebbers een waar kunstwerk. Fijn en groot werk ligt mij het best. En daar wil ik voor 2018 nog een schepje bovenop doen.

Als tegenreactie op wat ik vandaag zie in de hedendaagse Vlaamse kunst (en dan spreek ik over levende kunstenaars) is dat er erg veel in donkere, depressieve sferen wordt gewerkt. Er wordt regelmatig teruggegrepen naar de settings van na de 2e Wereld Oorlog. Het is allemaal wat vaal, flou, afwezig, apathisch, bijna of er telkens net iemand gestorven is. Om het u te visualiseren met een grote naam: neem gerust een Borremans. Ik kan mij inbeelden dat de fan nu al denkt: “wat is daar mis mee?”. Niets! Helemaal niets. Ik wil er alleen de aanleiding van mijn doening mee duiden.

Waar ik het in 2018 wil over hebben is geluk, vrede, liefde, blijdschap, vriendschap,…Niet erover maar wel beelden maken die leuk zijn om naar te kijken. Beelden waar je vrolijk van wordt. Die je in een toffe gemoedstoestand brengen. En dat een beetje als reactie op de kwaliteit die hierboven staat. Dus daarom wens ik u nu al een HEEL GELUKKIG 2018 en dat bij elk beeld dat ik u mag presenteren 🙂