Nu te zien: Eugeen Van Mieghem – Museum De Reede

Op aanraden van collega blogger Patricia naar het museum De Reede te Antwerpen geweest. De foto’s na het bezoek van Patricia waren zo boeiend dat ik deze expo niet kon laten liggen.

Eerlijk gezegd, ik kende het museum helemaal niet. Wat weer bewijst dat nationale zenders veel meer inspanning moeten doen om (ook) de eigen culturele activiteiten sexy te maken. Inspiratie kunnen ze daar zeker vinden bij NPO. Maar goed, ik blog niet om te janken over de VRT, ik blog over een keitoffe expo.

Museum De Reede exposeert werk van Eugeen Van Mieghem, Francisco Goya, Felicien Rops en Edvard Munch. Wie graag tekeningen ziet of zelf graag tekent zal hier absoluut aan zijn trekken komen. Dit museum (van “normaal” formaat) toont een hele collectie aan werken. Sommige komen bekend over maar andere zijn totaal nieuw, zelfs vernieuwend.

Door de voornamelijk zwart-witte tekeningen krijgt de expo een heel apart sfeertje. Dit in de mix met thema’s als erotiek, prostitutie, angst, oorlog, ziekte en dood klinkt het ineens erg zwaar beladen. Maar die indruk had ik tijdens het bezoek helemaal niet. Dat het geen feel-good-expo is, dat is dan ook weer duidelijk maar ’t is niet dat ge’r depressief buiten komt. Ik vond het eerder regelmatig hoopgevende beelden. De tekeningen stralen allemaal heel veel kracht uit, dynamiek. Enfin, ik had mijn fototoestel mee en heb bijna de hele expo vastgelegd omdat ik er maar niet genoeg kon van krijgen.

En mijn jongste spruit die heeft zich bezig gehouden met de bundel opdrachten voor kinderen. Kleurprenten, zoekopdrachten,…en basisuitleg over de kunstenaars, het zit er allemaal in.

De expo Eugeen Van Mieghem loopt nog tot 16.01.2023. Gratis voor Museumpassers. Je kan ook in het pand naast het museum extra werken uit de vaste collectie gaan bekijken. Het museum ligt vlakbij het KMSKA, Museum Mayer van den Bergh, het Rubenshuis,…allez, genoeg om zeker uw dag te vullen.

Volgende keer meer: expo “meer weer”

Doe-expo “Meer weer”…Ze was aan mij helemaal voorbij gegaan. Isabel stuurde mij een bericht en dat zou ze eigenlijk wel eens meer moeten doen 😉 Een leuke (échte) doe-expo voor kids (vanaf lees-leeftijd tot…goh ja…ergens 77 en daar voorbij). Samen met Frank Deboosere ga je op stap door natuurfenomenen die allemaal met het weer te maken hebben.

Vele weetjes maken de expo boeiend maar daarom nog niet leuk 😉 En dat leuke dat vinden we

Corona 2: Lokale cultuur virtueel failliet :'(

Corona maakt het de cultuursector niet gemakkelijk. Die van de podia kennen hun weg in de media en perskoppen. Die van de beeldende kunsten zijn al om te beginnen niet georganiseerd (ze beschouwen mekaar clichématig voor mekaar als pestleiders die mekaars broodwinning afpakken) maar hebben daarnaast meestal niet zo’n medianetwerk klaar staan om hun stem te laten horen.

Indoor expo’s zijn al maanden verboden, behalve dan voor de musea die er zelf massa’s subsidies tegenaan gooien. Kunstmarkten zijn, net zoals alle markten, lang geweerd en de maatregelen die vandaag gelden voor de organisatie van markten creëren – laat ons eerlijk zijn – niet de sfeer die een mens zoekt op een kunstmarkt. Maar het moet, het is voor uw en mijn gezondheid. We willen geen zieken, we willen zeker geen doden.

Cultuursubsidies zijn enkel voorzien voor de grote dozen en happy few die het zich kunnen permitteren om geen andere job (hoe vraagt u dat ook weer: “en wat doe je voor werk?”) aan te nemen of buitenlanders. Tenzij je al leeft van een uitkering waardoor je niet hoeft te “werken”. Enfin, de politiek heeft er dus geen bal van begrepen. Zelfs de Gentse schepen van cultuur vond het niet nodig om te reageren, laat staan antwoorden op mijn vragen naar initiatieven. Het programma 2019-2020 voor de kunsthal spreekt voor zich. Vergis u niet, “Post Collective” is een “Gents” collectief met kunstenaars uit Buryatia, Australië, Griekenland, Syrië, Irak, Iran en Polen…niet echt “Gents” of lokaal te noemen. Maar de Gentenaar spendeert er wel zijn/haar belastinggeld aan.

Ik deed nog een poging met een opluchtexpo in de straat maar ook daar, behalve de toevallige passant, weinig succes. En mijn straat ziet er dan ook weer niet het ideale decor uit om de tekeningen tot hun recht te laten komen. Resultaat: mijn laatste investeringen in panelen leveren geen verkoop of opdrachten op en dat brengt er mij toe dat de zaken niet draaien. De bankrekening windt er geen doekjes om: Max is virtueel failliet! Als er voor eind van de maand geen perspectief komt, dan schroeven we dit voor een hele tijd terug naar niveau “seniorenhobby”. Dat is dan spijtig voor de jarenlange investeringen in het tekenwerk, de kwaliteit en de expo’s, de gezelligheid, de blogs, maar wat niet kan, kan niet.