De wedstrijdkoorts is er nog niet maar de temperatuur is wel aan het stijgen…
Ik had het helemaal verkeerd op. Ik dacht er 70 plaatsen op aantal stemmen werden vrijgegeven + 70 via jury. Blijkt echter dat het in het totaal slechts 70 plaatsen zijn: 30 op stemmen, 30 jury, 10 ketnetstemmen. Ik ga er effe van uit dat Ketnetters niet mijn publiek is. Dat maakt natuurlijk dat de zaken er een stuk spannender voor staan dan gedacht… Stem nu op mijn tekening via deze link. Vergeet niet om achteraf je stem te bevestigen via het mailtje dat je krijgt!
De opening van de expo Drijfgoud in Oostende brengt hopelijk nog wat bij. Ik was er zaterdag en zag er toch wel enkele mensen naar de kunstwerken komen kijken. Ik maakte alvast een reportage hieronder.
Sneller dan verwacht werd de tekening van Le Blagueur (mijn eigenste Ensorachtig werk) geselecteerd voor de expo Drijfgoud in Oostende. Ik had me nogal laat ingeschreven omdat de tekening niet klaar was geraakt door de lumbago. Ik heb altijd wel hoop maar gelet op de late inzending had ik er geen geld op ingezet.
De verrassing was daarom des te groter toen ik vorige maandag, in de late namiddag, bericht kreeg dit ik mijn tekening toch mocht binnen brengen.
Klein probleemke: de tekening was nog niet voorzien van een lijst. En ik heb enkel woensdag (2 dagen na bericht) tijd om de tekening binnen te brengen. KAK! Eerste gedachte is om snel een lijst bij IKEA te gaan halen. Dat is geconcentreerde rommel maar nood breekt wet. Het weze gezegd dat IKEA-lijsten niet erg stevig zijn en dat plexi “breekt minder snel”-verkooptruukje is, als ze echt eerlijk zijn, niet naar de klant gericht maar wel naar hun eigen transportvoordeel. Want inderdaad een plastieke plaat breekt bijna nooit maar het reflecteert als een spiegel. Wil je echt van een kunstwerk genieten, dan kies je voor glas en liefst voor een “art glass” (= niet reflecterend glas).
De tekening is zo goed als klaar. Er blijven nog wel een aantal ideetjes die ik wil uittesten. Daarom maak ik een afdruk van de tekening en sla aan het schetsen…
De eerste test is een digitale schets/collage: al van bij het begin wil ik het podium- of theatereffect in beeld brengen. Het podiumidee heb ik eerder verticaal geklasseerd. Het idee van de gordijnen nog niet. Ik gooi het in de groep en dat valt in goede aarde, dus doen!
Bedoeling is dat het echte gordijnen worden die op een rail voor de tekening worden gemonteerd. Zodoende kunnen de gordijnen ook in’t echt open en dicht gaan 🙂 Op zoek naar stofjes…
Het zal op het scherm niet opgevallen zijn maar ik had links van de schedel ook nog wijnglas geschetst. Ook dat idee is niet uitgewerkt omdat ik er niet helemaal zeker van was of het zou “werken”. Ik werk het uit op de afdruk maar laat het finaal toch maar los. Een ander idee dat ik ook los laat is het idee om, zoals in het portret met bloemenhoed, roze pluimen op de hoed van Dooie Pol te zetten. Goed geprobeerd maar niet overtuigend…
Wat ik wél nog wil verder uitwerk is het idee (dat al van bij het begin op de tekening stond) om het beeldje boven de ingang van de kerk te vervangen door Manneke Pis . Natuurlijk een verwijzing naar Brussel (jaja, die van Geraardsbergen…hoor ik jullie? 😉 ). Ik vind het tegelijk ook een verwijzing naar de moquerieën die Ensor uithaalde naar kerk en staat. Manneke Pist plast op het graf wat dan weer een sneer is naar de dood, het tijdelijke, vanitas.
Bij de vorige blog was ik gestopt bij de twijfel rond wat ik als decor zou plaatsen onder de scene met schedel en masker. Het podium was al “verticaal geklasseerd” en het moest dus iets anders worden…
Tijdens mijn onderzoek naar de figuur Ensor en zijn leven in Brussel, kwamen naast landschappen, maskers en grotesken ook stillevens van Ensor op het scherm. Ook in de expo in het KBR zijn stillevens te zien. Dit bracht me op het idee om, binnen het kader van het thema, een decor van een stilleven over te nemen en zodoende dus het geheel voor te stellen als een tafel of kast voor een raam met zicht op de kerk…
De kwestie is nu nog: wat voor decor zet ik onder al dat gedoe? Ik heb lang mijn pijlen gericht op de blauwe draperie die je op de laatste foto hierboven kan zien. Maar op den duur heb je dat schilderij ook wel “gezien”. Er is niet veel uitdagends aan, het zet je niet aan tot nadenken of in vraag stellen: waarom een blauw tafellaken? Goh ja, het is best harmonisch met al het andere blauw in dat schilderij. In Ensor zijn tijd was het ook “hip” om te verwijzen naar chineesblauw (“chinoiserieën”). Maar ik doe niet aan die Chinese dingen, straks wordt het nog iets Ali-express-achtig 😛
De tweede gedachte ging naar het schilderij de oestereetster waar ik de draperie van de tafel zou kunnen overnemen. Enfin, het perspectief is dan wel anders maar ik durf wel te stellen dat ik genoeg maturiteit heb om dat zodanig aan te passen dat je dat niet zou zien mocht ik iets gelijkaardigs gaan doen in mijn tekening.
En dan komt het moment waar je voor de zoveelste keer “Ensor stilleven” in de Google zoekbalk intypt, blijft scrollen (omdat je het wel goed vindt maar niet 200% overtuigd bent) en dan zie je dit: stilleven met rode kool, een banaan en groot talloor op een keukenhanddoek. Da is toch keicool!!!!
Gelet op de bron (wikipedia) durf ik te stellen dat het een Ensor is al is het een Russische versie van de site. Maar de handtekening links onder overtuigt. Ik vind dit schilderij enkel op die site dat maakt het uniek genoeg 🙂 Ik ga er mee aan de slag…
De klankbordgroep wordt aangesproken en reageert (op zijn minst) verrast, niet helemaal duidelijk die stap, Ensor in de keuken, wat heeft dat met dat masker te maken, waarom een keukenhanddoek,… Genoeg verwarring om mij te overtuigen dat dit een juiste zet was! Ik moet nu, gelet op de horizontale lijnen op het voorplan en de lichtinval, ook hier en daar schaduwen opnieuw aanpassen maar dat is niet zo erg. Het loopt allemaal vlotjes. Hopelijk heb ik bij deze ook bij jou ook nog wat merkwaardige gedachten ingeplant want dat is toch de bedoeling. Een beetje uitdaging als je naar mijn tekeningen kijkt hé 😉
De lumbago is al veel beter. De ontsteking is weg, nu nog de spieren helemaal terug “on track” krijgen en we zijn weer de oude. Dus dat zit allemaal wel weer goed. In ieder geval goed genoeg om weer aan de tekentafel te gaan zitten. Door het tekenen te combineren met vinylplaten moet ik toch minstens elke 30 minuten de plaat omdraaien en dan beweeg ik ook meer. Minder kans dat de spieren verkrampen.
De tekening gaat dus weer goed vooruit. Eindelijk. Ik voel nog geen echte competitiedrang of campagnedrang maar de tekening moet wel klaar zijn want ik wil alweer aan iets nieuws beginnen. In de laatste update kon je typische Ensor-items herkennen: de schedel, de hoge hoed, een masker, het Ensorkerkje en iets van een zeelandschap. Natuurlijk door dieper en dieper in de Ensor-historie te duiken, kom ik nieuwe verhalen (zie vorige blogs) en nieuwe Ensor-elementen tegen…
De lumbago gaat gezellig verder en de osteopaat zweet zich te pletter op mijn versteende spieren. Maar pillen doen hun werk: de ene om de ontsteking weg te nemen, de andere om de pijn onder controle te krijgen. Dus hieronder nog wat nieuws over Ensor, Brussel en mijn tekening (over stappen die ik al had gezet voor de lumbago er goed door kwam).
Op de vraag in welk land wil je wonen, antwoordde Ensor: “Luilekkerland, het land van Spotternij, het vrolijke land van de Marollen.” Als dat geen statement is 😉
Ensor studeerde in Brussel maar hoe deed hij het daar? Ik denk dat de halve wereld wel al weet dat figuren als Vincent Van Gogh het nooit lang vol hebben gehouden op academies.
Bij de vorige blog kaartte ik het verblijf van Ensor in Brussel aan. Daarover hieronder en later meer.
Wegens een lumbago en bijhorende (zenuwschietende) pijnen was het mij niet mogelijk om verder te werken aan de tekening. Maar gelukkig – zoals altijd – zit ik altijd een beetje voor op het bloggen en kan ik toch nog nieuwe stappen voorstellen.
De kerk had de metronoom vervangen; het aspect tijd is daarmee minder expliciet geworden (daar waar ik Ensor van verdenk te strijden tegen de tijd) maar dan weer is de verwijzing naar Ensor zelf meer aanwezig. Het masker krijgt, naast Pol met de hoed, meer vorm. Ik vind trouwens de buishoed behoorlijk goed geslaagd om te vertrekken van een bolhoed 🙂
De setting mixt een stilleven met kerk en zeezicht. Althans zo zit het momenteel in mijn hoofd. Het groen in het midden van de tekening is wat je aan de buitenkant van het kerkhof te zien krijgt.
Het resultaat en jullie commentaren waren meer dan duidelijk: 94% van jullie vindt dat ik niet mag twijfelen en moet deelnemen aan de Nationale Expo 2024. Dat is enorm hartverwarmend. Tegelijk open ik hierbij de campagne om deze Ensor-tekening in het KBR te Brussel te krijgen. En daarvoor heb ik jullie steun ook weer meer dan nodig. Ik herhaal graag dat er geen eurocent mee te verdienen valt, enkel roem en glorie (allez, voor efkes dan 😉 )
MAAR het engagement om mij te steunen wordt gewaardeerd. Daarom – indien ik geselecteerd word – voorzie ik 1 op de 10 mensen die én stemmen én mijn oproep om te stemmen delen op hun sociale media (facebook, instagram,…) per loting van een mooie handgesigneerde afdruk van het werk. En je bent al niet meer de eerste op de lijst 🙂
via https://nationaleexpo.museumpas.be/project/40063 Je kan op meerdere werken stemmen. Je kan echter maar 1x per mailadres op elk werk stemmen. Wat een moeilijke formulering is om te zeggen dat je 1x op 100 kunstwerken kan stemmen maar niet 100 keer op 1 werk kan stemmen. Om fraude te vermijden moet je wel registreren (stemde je vorige keer ook al, dan kan je dezelfde registratie gebruiken). Ik kan je gerust stellen, ze spammen je niet.
Max Van Hemel 