Le Blagueur kan hoger!

De wedstrijdkoorts is er nog niet maar de temperatuur is wel aan het stijgen…

Ik had het helemaal verkeerd op. Ik dacht er 70 plaatsen op aantal stemmen werden vrijgegeven + 70 via jury. Blijkt echter dat het in het totaal slechts 70 plaatsen zijn: 30 op stemmen, 30 jury, 10 ketnetstemmen. Ik ga er effe van uit dat Ketnetters niet mijn publiek is. Dat maakt natuurlijk dat de zaken er een stuk spannender voor staan dan gedacht… Stem nu op mijn tekening via deze link. Vergeet niet om achteraf je stem te bevestigen via het mailtje dat je krijgt!

De opening van de expo Drijfgoud in Oostende brengt hopelijk nog wat bij. Ik was er zaterdag en zag er toch wel enkele mensen naar de kunstwerken komen kijken. Ik maakte alvast een reportage hieronder.

Lees verder “Le Blagueur kan hoger!”

Le Blagueur nu al in première

Stem nu op mijn tekening via deze link. Vergeet niet om achteraf je stem te bevestigen via het mailtje dat je krijgt!

Sneller dan verwacht werd de tekening van Le Blagueur (mijn eigenste Ensorachtig werk) geselecteerd voor de expo Drijfgoud in Oostende. Ik had me nogal laat ingeschreven omdat de tekening niet klaar was geraakt door de lumbago. Ik heb altijd wel hoop maar gelet op de late inzending had ik er geen geld op ingezet.

De verrassing was daarom des te groter toen ik vorige maandag, in de late namiddag, bericht kreeg dit ik mijn tekening toch mocht binnen brengen.

Klein probleemke: de tekening was nog niet voorzien van een lijst. En ik heb enkel woensdag (2 dagen na bericht) tijd om de tekening binnen te brengen. KAK! Eerste gedachte is om snel een lijst bij IKEA te gaan halen. Dat is geconcentreerde rommel maar nood breekt wet. Het weze gezegd dat IKEA-lijsten niet erg stevig zijn en dat plexi “breekt minder snel”-verkooptruukje is, als ze echt eerlijk zijn, niet naar de klant gericht maar wel naar hun eigen transportvoordeel. Want inderdaad een plastieke plaat breekt bijna nooit maar het reflecteert als een spiegel. Wil je echt van een kunstwerk genieten, dan kies je voor glas en liefst voor een “art glass” (= niet reflecterend glas).

Lees verder “Le Blagueur nu al in première”

Ensor: Steun & win! (07)

De tekening is zo goed als klaar. Er blijven nog wel een aantal ideetjes die ik wil uittesten. Daarom maak ik een afdruk van de tekening en sla aan het schetsen…

De eerste test is een digitale schets/collage: al van bij het begin wil ik het podium- of theatereffect in beeld brengen. Het podiumidee heb ik eerder verticaal geklasseerd. Het idee van de gordijnen nog niet. Ik gooi het in de groep en dat valt in goede aarde, dus doen!

Bedoeling is dat het echte gordijnen worden die op een rail voor de tekening worden gemonteerd. Zodoende kunnen de gordijnen ook in’t echt open en dicht gaan 🙂 Op zoek naar stofjes…

Het zal op het scherm niet opgevallen zijn maar ik had links van de schedel ook nog wijnglas geschetst. Ook dat idee is niet uitgewerkt omdat ik er niet helemaal zeker van was of het zou “werken”. Ik werk het uit op de afdruk maar laat het finaal toch maar los. Een ander idee dat ik ook los laat is het idee om, zoals in het portret met bloemenhoed, roze pluimen op de hoed van Dooie Pol te zetten. Goed geprobeerd maar niet overtuigend…

Wat ik wél nog wil verder uitwerk is het idee (dat al van bij het begin op de tekening stond) om het beeldje boven de ingang van de kerk te vervangen door Manneke Pis . Natuurlijk een verwijzing naar Brussel (jaja, die van Geraardsbergen…hoor ik jullie? 😉 ). Ik vind het tegelijk ook een verwijzing naar de moquerieën die Ensor uithaalde naar kerk en staat. Manneke Pist plast op het graf wat dan weer een sneer is naar de dood, het tijdelijke, vanitas.

Lees verder “Ensor: Steun & win! (07)”

Ensor doet de afwas (06)

Stem nu op mijn tekening via deze link. Vergeet niet om achteraf je stem te bevestigen via het mailtje dat je krijgt!

Bij de vorige blog was ik gestopt bij de twijfel rond wat ik als decor zou plaatsen onder de scene met schedel en masker. Het podium was al “verticaal geklasseerd” en het moest dus iets anders worden…

Tijdens mijn onderzoek naar de figuur Ensor en zijn leven in Brussel, kwamen naast landschappen, maskers en grotesken ook stillevens van Ensor op het scherm. Ook in de expo in het KBR zijn stillevens te zien. Dit bracht me op het idee om, binnen het kader van het thema, een decor van een stilleven over te nemen en zodoende dus het geheel voor te stellen als een tafel of kast voor een raam met zicht op de kerk…

De kwestie is nu nog: wat voor decor zet ik onder al dat gedoe? Ik heb lang mijn pijlen gericht op de blauwe draperie die je op de laatste foto hierboven kan zien. Maar op den duur heb je dat schilderij ook wel “gezien”. Er is niet veel uitdagends aan, het zet je niet aan tot nadenken of in vraag stellen: waarom een blauw tafellaken? Goh ja, het is best harmonisch met al het andere blauw in dat schilderij. In Ensor zijn tijd was het ook “hip” om te verwijzen naar chineesblauw (“chinoiserieën”). Maar ik doe niet aan die Chinese dingen, straks wordt het nog iets Ali-express-achtig 😛

De tweede gedachte ging naar het schilderij de oestereetster waar ik de draperie van de tafel zou kunnen overnemen. Enfin, het perspectief is dan wel anders maar ik durf wel te stellen dat ik genoeg maturiteit heb om dat zodanig aan te passen dat je dat niet zou zien mocht ik iets gelijkaardigs gaan doen in mijn tekening.

En dan komt het moment waar je voor de zoveelste keer “Ensor stilleven” in de Google zoekbalk intypt, blijft scrollen (omdat je het wel goed vindt maar niet 200% overtuigd bent) en dan zie je dit: stilleven met rode kool, een banaan en groot talloor op een keukenhanddoek. Da is toch keicool!!!!

Gelet op de bron (wikipedia) durf ik te stellen dat het een Ensor is al is het een Russische versie van de site. Maar de handtekening links onder overtuigt. Ik vind dit schilderij enkel op die site dat maakt het uniek genoeg 🙂 Ik ga er mee aan de slag…

De klankbordgroep wordt aangesproken en reageert (op zijn minst) verrast, niet helemaal duidelijk die stap, Ensor in de keuken, wat heeft dat met dat masker te maken, waarom een keukenhanddoek,… Genoeg verwarring om mij te overtuigen dat dit een juiste zet was! Ik moet nu, gelet op de horizontale lijnen op het voorplan en de lichtinval, ook hier en daar schaduwen opnieuw aanpassen maar dat is niet zo erg. Het loopt allemaal vlotjes. Hopelijk heb ik bij deze ook bij jou ook nog wat merkwaardige gedachten ingeplant want dat is toch de bedoeling. Een beetje uitdaging als je naar mijn tekeningen kijkt hé 😉

Stem nu op mijn tekening via deze link. Vergeet niet om achteraf je stem te bevestigen via het mailtje dat je krijgt!

Ensor in Brussel – deel 3 (05)

De lumbago is al veel beter. De ontsteking is weg, nu nog de spieren helemaal terug “on track” krijgen en we zijn weer de oude. Dus dat zit allemaal wel weer goed. In ieder geval goed genoeg om weer aan de tekentafel te gaan zitten. Door het tekenen te combineren met vinylplaten moet ik toch minstens elke 30 minuten de plaat omdraaien en dan beweeg ik ook meer. Minder kans dat de spieren verkrampen.

Als ik echt eerlijk ben moet ik toegeven, ik was niet van plan om nog een hoofdstuk Ensor en Brussel te schrijven. Maar toen kwam het idee om toch maar eens naar Brussel te trekken en daar de expo’s “Ensor en Brussel” (KBR) en ‘Histoire de ne pas rire. Het surrealisme in België’ (Bozar) te gaan bekijken. Met de Museumpass zijn beide gratis. Alleen ‘James Ensor. Maestro’ hebben we effe links laten liggen: trop is te veel en te veel is trop 😉

Stem nu op mijn tekening via deze link. Vergeet niet om achteraf je stem te bevestigen via het mailtje dat je krijgt!

De tekening gaat dus weer goed vooruit. Eindelijk. Ik voel nog geen echte competitiedrang of campagnedrang maar de tekening moet wel klaar zijn want ik wil alweer aan iets nieuws beginnen. In de laatste update kon je typische Ensor-items herkennen: de schedel, de hoge hoed, een masker, het Ensorkerkje en iets van een zeelandschap. Natuurlijk door dieper en dieper in de Ensor-historie te duiken, kom ik nieuwe verhalen (zie vorige blogs) en nieuwe Ensor-elementen tegen…

Lees verder “Ensor in Brussel – deel 3 (05)”

Ensor in Brussel – deel 2 (04)

De lumbago gaat gezellig verder en de osteopaat zweet zich te pletter op mijn versteende spieren. Maar pillen doen hun werk: de ene om de ontsteking weg te nemen, de andere om de pijn onder controle te krijgen. Dus hieronder nog wat nieuws over Ensor, Brussel en mijn tekening (over stappen die ik al had gezet voor de lumbago er goed door kwam).

Op de vraag in welk land wil je wonen, antwoordde Ensor: “Luilekkerland, het land van Spotternij, het vrolijke land van de Marollen.” Als dat geen statement is 😉

Heb je al gestemd voor deze tekening?

Neen? Doe het dan nu via deze link. Vergeet niet om achteraf je stem te bevestigen via het mailtje dat je krijgt!

Ensor studeerde in Brussel maar hoe deed hij het daar? Ik denk dat de halve wereld wel al weet dat figuren als Vincent Van Gogh het nooit lang vol hebben gehouden op academies.

Lees verder “Ensor in Brussel – deel 2 (04)”

Ensor in Brussel (03)

Bij de vorige blog kaartte ik het verblijf van Ensor in Brussel aan. Daarover hieronder en later meer.

Wegens een lumbago en bijhorende (zenuwschietende) pijnen was het mij niet mogelijk om verder te werken aan de tekening. Maar gelukkig – zoals altijd – zit ik altijd een beetje voor op het bloggen en kan ik toch nog nieuwe stappen voorstellen.

De kerk had de metronoom vervangen; het aspect tijd is daarmee minder expliciet geworden (daar waar ik Ensor van verdenk te strijden tegen de tijd) maar dan weer is de verwijzing naar Ensor zelf meer aanwezig. Het masker krijgt, naast Pol met de hoed, meer vorm. Ik vind trouwens de buishoed behoorlijk goed geslaagd om te vertrekken van een bolhoed 🙂

De setting mixt een stilleven met kerk en zeezicht. Althans zo zit het momenteel in mijn hoofd. Het groen in het midden van de tekening is wat je aan de buitenkant van het kerkhof te zien krijgt.

Lees verder “Ensor in Brussel (03)”

Go for Ensor! (02)

Het resultaat en jullie commentaren waren meer dan duidelijk: 94% van jullie vindt dat ik niet mag twijfelen en moet deelnemen aan de Nationale Expo 2024. Dat is enorm hartverwarmend. Tegelijk open ik hierbij de campagne om deze Ensor-tekening in het KBR te Brussel te krijgen. En daarvoor heb ik jullie steun ook weer meer dan nodig. Ik herhaal graag dat er geen eurocent mee te verdienen valt, enkel roem en glorie (allez, voor efkes dan 😉 )

MAAR het engagement om mij te steunen wordt gewaardeerd. Daarom – indien ik geselecteerd word – voorzie ik 1 op de 10 mensen die én stemmen én mijn oproep om te stemmen delen op hun sociale media (facebook, instagram,…) per loting van een mooie handgesigneerde afdruk van het werk. En je bent al niet meer de eerste op de lijst 🙂

Stem nu & deel!!

via https://nationaleexpo.museumpas.be/project/40063 Je kan op meerdere werken stemmen. Je kan echter maar 1x per mailadres op elk werk stemmen. Wat een moeilijke formulering is om te zeggen dat je 1x op 100 kunstwerken kan stemmen maar niet 100 keer op 1 werk kan stemmen. Om fraude te vermijden moet je wel registreren (stemde je vorige keer ook al, dan kan je dezelfde registratie gebruiken). Ik kan je gerust stellen, ze spammen je niet.

Lees verder “Go for Ensor! (02)”

Stop ou Ensore?*

In de blogs rond Khnopff kwam Ensor hier en daar al eens ten tonele. Nu blijkt dat De Nationale Expo Ensor als centraal thema kiest.

Le blagueur ofte de grappenmaker, de blagge, de criticus, de cartoonist of toch carnavalist tot in de kist? Wordt dit mijn inzending voor de Nationale expo 2024?

Voor wie nieuw is hier: De Nationale Expo is een wedstrijd over heel België waarmee je een plek op de expo in een gerenommeerd museum kan winnen. Geen geldprijzen, enkel voor het plaatsje op de schouw 😉 “For king and country” dus. Ik nam al deel aan de vorige 2 edities en was telkens bij de prijsbeesten. Dit had als resultaat dat ik mijn ingezonden werk geëxposeerd zag in Het Stripmuseum te Brussel en het KMSK-Antwerpen.

Dit jaar gaat de expo door in het KBR te Brussel. De vraag is echter, wat denken jullie…

Ik begin toch maar al iets te schetsen…(zie boven)

Wie voor optie 3 kiest, maakt inderdaad kans op een hand gesigneerde print van het werk, indien ik geselecteerd word. Ik voorzie 1/10 van de stemmers/delers van deze exclusieve print. Hiervoor mail je mij op info@maxvanhemel.be een schermafdruk van jouw stem + deelding op de socials. Dus doe mee met het promoteam en laat van je horen 🙂

stemmen kan ook via deze QR-code

*Stop ou Encore is een populair programma op RTL-radio. Ik luisterde als jonge kerel graag naar, altijd spannend of er nog meer liedjes van dezelfde zanger/groep zouden volgen of niet. Bij Joe doen ze iets gelijkaardigs met hun battle maar daar blijft het bij 1 plaat.

*”…encore” hoor je op het einde van “Les Playboys” van Jacques Dutronc. Vind ik nog steeds een grappig momentje op de plaat.

PORTRET VAN LIZA: DE INVLOED VAN LES XX (03)

Khnopff mogen we, ondanks de indruk ik die misschien bij de vorige blogs naliet, als persoon toch niet zomaar op zij schuiven. Hij is een belangrijke figuur in de Belgische kunst. Maar ook een apart en eigenzinnig persoon. Zijn slagzin “On n’a que soi” zegt het eigenlijk allemaal.

Khnopff maakte deel uit van Les XX. Zoals ik al zei in de vorige blog, een avant-garde kunstenaarsgroep waaruit finaal heel wat bekende namen zijn gekomen. Ze werken binnen het kader van het symbolisme maar al snel verschilden hun visies naar verdere ontwikkeling van wat dat precies zou moeten zijn. De het symbolisme uitmondt in een aantal nieuwe strekkingen als kubisme of surrealisme is duidelijk (toch zeker als je de chronologie van de strekkingen wat kent), er zijn al duidelijk kenmerken van te zien in de eerste expo’s van Les XX.

Lees verder “PORTRET VAN LIZA: DE INVLOED VAN LES XX (03)”

PORTRET VAN LIZA: THE DOORS (02)

Ik zou in de blogs rond mijn portret van Liza verder kunnen hebben over Khnopff. Dat kan. Het is een intrigerend persoon die vooral op zichzelf leefde. “On n’a que soi”, was niet voor niets zijn levensmotto.

Ik zou het over “Les XX” kunnen hebben waar Khnopff deel van uitmaakte en ineens ook die andere verstokte vrijgezel: Ensor deel van uitmaakte.

Misschien later 😉 Maar nu nog eerst even wat “spielereien”. Want wie in het symbolisme duikt en begint te lezen over het mystieke van deuren (zie vorige blog), komt al snel op andere interessante terreinen 🙂 Ik pik er 3 uit die je zeker zou moeten kennen…Een beetje een symbolisch-wiskundige blog dus. Tussendoor krijg je van mij de vorderingen in de tekening te zien.

Lees verder “PORTRET VAN LIZA: THE DOORS (02)”

OVER GOD &VAN GOGH: EPILOOG (14)

VRT deed de moeite om ook eens een nieuwsbericht op te volgen na dat de sensatie ervan is weggeëbd. Omdat het mooi past in de blogreeks en ik al eerder in een deel verwees naar de restauratie van de panelen van het retabel van het Lam Gods, plaats ik hieronder het artikel van de VRT.

Hoe staat het met de restauratie van Het Lam Gods, na alle commotie?

In mei vorig jaar begonnen zeven restaurateurs van het Koninklijk Instituut voor het Kunstpatrimonium (KIK) aan de derde en laatste fase van de restauratie van het Lam Gods, een restauratie die eind vorig jaar plots werd bekritiseerd. VRT NWS volgt ook deze laatste fase op de voet en toont de recente vorderingen. Onlangs kregen de restaurateurs de toestemming om opnieuw oude overschilderingen te verwijderen die de originele verflagen van Jan en Hubert Van Eyck bedekken.

Steven Van Campenhout – di 23 jan 2024 11:50

In de maand december kwam de restauratie van het Lam Gods in een zware storm terecht. Er werd beweerd dat de restaurateurs onherstelbare schade zouden toebrengen aan het kunstwerk van de gebroeders Van Eyck en dat de werken meteen moesten worden stilgelegd. 

Het lam gods

Lees verder “OVER GOD &VAN GOGH: EPILOOG (14)”

Portret van Liza: Khnopffen und ritzen

Een kleine gimmik om mee te starten waar Khnopffisten hopelijk geen bezwaar tegen hebben. Het is een binnenkopper 😉

We reizen van de late middeleeuwen, de tijd van Van Eyck, naar de tijd van Van Gogh en blijven daar nog een beetje hangen. Al jaren – ja hoor, soms duurt het jaren voor ik tevreden ben ik over wat ik precies wil bereiken – wil ik “een portret voor een deur” maken. Ik vind deuren fascinerend. Niet het technische ervan, en dan nog, een niet goed afgestelde deur kan behoorlijk irritant zijn. Maar wel “het fenomeen deur”. Er wordt in vele kunstwerken, films en toneelstukken gespeeld met het fenomeen. Soms om praktische redenen, een acteur maakt zich klaar om op te komen, soms om het verhaal te versterken. Klopgeestenfilms zijn er goed in.

Lees verder “Portret van Liza: Khnopffen und ritzen”

OVER GOD & VAN GOGH: KLAAR (13)

Is 13 een goed nummer in de reeks om te eindigen? Brengt het geluk of toch net niet? Laten we het lot eens uitdagen…

Een belangrijke beslissing wijzigt de koers van de tekening drastisch. Niet zozeer voor jou, als kijker, maar wel voor mij, als ontwerper. Het idee van het creëren van een trompe l’oeil, een optische illusie, is in casu dat je (op zijn minst) het gevoel krijgt dat je kijkt naar een blad papier waarop een boekje ligt en daarop 2 gedroogde zonnebloemen. Het finale idee was, waar vroeger al eens een gordijn in scène werd gezet, het geheel door een getekende houten bak te omgeven waardoor je ineens ook de illusie krijgt dat er al een soort lijst rond de tekening is…

Maar dat was buiten de dame des huizes gerekend. Zij komt ook ’s kijken naar hoever het staat met het tekenwerk en stelt, na uitleg, de vraag of ik de tekening ook plan in te lijsten. Ik zeg enigszins verbolgen: “ja, natuurlijk. Daarvoor heb ik er veel te lang aan gewerkt en is het werk op zich veel te fragiel.” En dan komt hét…dé geschiedeniswijzende woorden: “en waarom tekent ge er dan eerst een lijst op?”. Tjah…heeft ze een punt? Eigenlijk wel. Dus verander ik het concept van de tekening helemaal. Het is niet langer een tekening van een boekje met daarop 2 zonnebloemen, het wordt een tekening van een papier met een boekje én daarop nog ’s 2 zonnebloemen. In totaal 4 lagen ipv 3: grondlaag, papier, boekje en zonnebloemen. Nu is de kwestie nog van hoe dat te fixen.

Daarom maak ik een nieuwe scène. Ik neem mijn scherpselasbak, een vel papier en om de optische diepte nog wat te versterken zal ik slechts de bovenste hoeken daarvan vastzetten met duimspijkers. Onderaan doe ik alsof die duimspijkers er ooit waren maar dan weer losgekomen zijn of verwijderd en het blad wordt op zijn plaats gehouden door een stuk maskeertape. Om het licht en de schaduwen te kunnen monitoren speelt de asbak een belangrijke rol.

Ook het lieveheersbeestje ontkwam niet aan een lichttest (dit vnl. om de lichtinval op de parels beter te kunnen inschatten).

Lees verder “OVER GOD & VAN GOGH: KLAAR (13)”

OVER GOD &VAN GOGH: REFLECTIE (12)

De tekening heb ik op zijn zachtst gezegd ferm onderschat. Hoeveel keer heb ik al niet gehoord dat ik kleiner moet werken maar als ik dat dan doe, dan heeft dat op zich nauwelijks impact op de tekentijd. Het ligt niet (altijd) aan het formaat maar eerder wel aan het detail, de finesse waarmee ik een werk wil afleveren. Het gaat tegelijk ook telkens om de uitdaging van de tekening. Ik kan me niet inbeelden dat ik tevreden zou zijn met snel geklieder of een werk zonder inhoud, zonder uitdaging.

Vorig jaar stond ik nog op het punt om gelijkgezinden te verzamelen onder de noemer “slow-art movement” maar aangezien die beweging of iets gelijkaardigs al bestaat, laat ik dat liever aan iemand anders over 🙂 Ik zou het leuk vinden om deel uit te maken van een groep kunstenaars die detailfreaks zijn, kunstnerds, zij die niet alleen een werk maken maar ook met passie de research die erachter zit erbij nemen en delen. En vooral: het zijn geen concurrenten van mekaar, geen ego’s, wel teamplayers.

De tekening Over God & Van Gogh vordert weinig over de maanden maart tot oktober 2023. Het exposeizoen is losgebroken en ik heb ook nieuwe ideeën en projecten opgezet. Zoals altijd heb ik iets vanbinnen wat mij belet om “oud werk” nog te exposeren. Nieuwe dingen verrassen en boeien. De Lilith 2.0-tekeningen zorgen voor een langdurige break in de G&VG-tekening. Het aantal parels blijven tekenen wordt vermoeiend, saai. Ik probeer de aandacht te houden door dieper en dieper in de studie van de parels en de juwelen te gaan.

Lees verder “OVER GOD &VAN GOGH: REFLECTIE (12)”

2023 –> 2024

voor we januari helemaal verlaten wil ik toch nog effe terugkijken naar 2023. Het was een dynamisch en bewogen jaar. Ik kreeg vele opportuniteiten en het was moeilijk kiezen om het evenwicht tussen loyauteit en uitdaging te bewaren. Zoals altijd probeer ik er het maximum uit te halen, de opportuniteiten te grijpen. De expo in het KMSKA, de zomermaanden met expo’s in Zulte, het Gentse stadhuis, Herne, Bellingen en de meerdere persartikels waren pareltjes waar ik nog van geniet. De drukte had dan ineens ook zijn weerbots eens de herfst gestart. Een diepe energieput 😉 Maar dan kwamen er mooie, oppeppende berichten van vrienden binnen en gaat alweer wat beter. Hoe meer warmte, hoe meer energie.

Maar ik bezocht heel wat expo’s en musea in 2023, dat kan je telkens in de blogs lezen. Ik vind reizen (of het nu een korte rit met de fiets is of het is een lange rit naar het buitenland) altijd belangrijk naar mijn persoonlijke ontwikkeling. Er is geen moment dat je niets nieuws ontdekt of dat de gedachten aan het denken gaan en parallellen zoeken met de alledaagse manier van werken.

En dat hebben sommigen helaas ook mogen ondervinden. Sorry daarvoor. Ik heb me inderdaad soms wel geërgerd aan gebrek aan kwaliteit in de brede zin van het woord. Die van de drukker weten het intussen ook wel.

Maar het belangrijkste van al is het tekenen en het tekenwerk. Daar kruip ik even in mijn eigen wereld, in mijn eigen verhalen, in mijn passie en bewondering. Het is de volle focus op dat éne, de trance en het weg zijn in tijd en ruimte. Er werden, ondanks de drukte, toch nog heel wat tekeningen afgeleverd. En het waren ook dit jaar geen kleintjes…Het wordt er in 2024 niet beter op. De nieuwe triptiek, het 3e deel in de triptiekenreeks, staat in de steigers én…én…én ik vier 25 jaar Max op de planken. De osteopate zal weer veel werk hebben 🙂

GEboorteacte 2: Fientje & Mieleke

Volgende week wordt niet één maar worden 2 reuzen officieel opgenomen in het Bevolkingsregister der reuzen. Mieleke en Fientje vonden mekaar aan de Gentse Dampoort. Het was liefde op het eerste gezicht.

Fientje had ook wel een ferme boon voor Mieleke maar Mieleke was nog niet ingeschreven in het bevolkingsregister. Omdat Fientje toch al een afspraak had voor zichzelf, zei ze aan Mieleke: “Miel, man, ga maar mee, dan is dat ineens geregeld.”

Wat daar nog mag van komen, ik ben zeer benieuwd 🙂 Ik maakte alvast voor hen een oorkonde, een geboorteacte zo is het helemaal officieel. Doe ze de groeten van Max als ge ze op straat tegen komt.

Waarom schilderde Brueghel de kindermoord van Bethlehem in Brabant?

Koning Herodes was op zoek naar Jezus en liet alle jonge kinderen in Bethlehem vermoorden. Pieter Brueghel de Oude schilderde de brute kindermoord niet in Bethlehem, maar in Brabant! Hij gebruikte de Bijbelse episode als politieke boodschap tegen Spanje!

De kindermoord van Bethlehem is een veelvoorkomend thema binnen de schilderkunst. Pieter Breughel de Oudere waagde zich aan een versie van de kindermoord rond 1565. Hij plaatste het tafereel niet in het warme heilige land, maar schilderde een winterlandschap in Nederland of België, destijds nog onder Spaans bewind. Het lijkt wel Brabant!

Lees verder “Waarom schilderde Brueghel de kindermoord van Bethlehem in Brabant?”

OVER GOD &VAN GOGH: GEKIBBEL IN GENT (11)

Dat was nog eens een mooie titel voor een nieuw Jommekesboek of Nerostrip. Want gekibbel was er zeker de laatste weken. Ik moest niet op zoek naar nieuwe weetjes rond Van Eyck of Van Gogh. Het werd me letterlijk in de schoot geworpen in alle nieuwsoverzichten:

De linkse zijnde de versie voor de recente restauratie en de rechtse de versie na de restauratie. Voor de digitale of stadsmens die niet meer weet hoe een échte schapenkop er uit ziet zet ik hiernaast nog ’s een foto…

En dan start de discussie: heeft Van Eyck, die zo minutieus de moeite doet om alles zo natuurgetrouw na te schilderen, zo’n vermenselijkte schapenkop geschilderd?

Toen ik, lang voor nog maar sprake was van enige restauratie, met gids(en) naar het kunstwerk ging kijken in de Sint-Baafskathedraal werd mij altijd gezegd dat het schaap met 4 oren (het linkse, voor de restauratie dus), een opzettelijke fout was. Volgens de gids van toen stond “perfectie” in de tijd van Van Eyck gelijk aan “u meten met God” en dat was godslasterlijk. Om zeker te zijn niet op de brandstapel te belanden, maakte Van Eyck enkele zeer opvallende opzettelijke fouten zodat het schilderij duidelijk “imperfect” zou zijn en dus absoluut niet goddelijk. Blijkt allemaal larie. Wat gidsen zo nu en dan al niet eens zeggen om de sleur te breken…

Lees verder “OVER GOD &VAN GOGH: GEKIBBEL IN GENT (11)”

Nu te zien: Bruegel, de familiereünie

Nog tot en met 7 januari 2024 is in het Noordbrabantsmuseum de expo “Bruegel, de familiereünie” te zien. Een interessant en behoorlijk volledig overzicht van de stamboom Bruegel..Brueghel (zoals je’t zelf wil) waar niet alleen Pieter Bruegel de Oude (stel je voor dat je je zo bij leven zouden noemen), maar ook zijn hele stamboom aandacht krijgt.

Kan je daarbij dan het hele oeuvre van Pieter Bruegel de Oude tonen? Nope. Dat lukt niet. Het is dus geen remake van de onovertroffen Bruegel-expo in Wenen. Toch is de expo zeker de moeite waard. Een Bruegelfan mag dit zeker niet missen! Onder de foto’s lees je al zeker waarom…

Lees verder “Nu te zien: Bruegel, de familiereünie”