GEboorteacte 2: Fientje & Mieleke

Geplaatst op 11 januari 20247 januari 2024 Geplaatst in Eigen creaties, kunstlogs, portrettenGetagd #artblog, #artblogger, #artist, #belgianblogger, #buylocal, #culturelocale, #erfgoed, #fineart, #finearts, #geboorte, #geboorteacte, #gent, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #janverhas, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #kunstblog, #kunstenaar, #lokaal, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #MSK, #mskgent, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #reus, #reuzen, #reuzeninvlaanderen, #schönekunst, #stadgent, #vaneyck, apple, bruegel, De geboorte van Koffie, Emiel Poetou, Eve, Gent, Jan Verhas, kunst, magritte, mariakerke, Max Van Hemel, openluchtexpo, openluchtmuseum, openluchttentoonstelling, pencildrawing, potlood, potloodtekening, renaissance, tuin, venus, wandeling, whynotMariakerke, ZoektochtEen reactie plaatsen

Volgende week wordt niet één maar worden 2 reuzen officieel opgenomen in het Bevolkingsregister der reuzen. Mieleke en Fientje vonden mekaar aan de Gentse Dampoort. Het was liefde op het eerste gezicht.

Fientje had ook wel een ferme boon voor Mieleke maar Mieleke was nog niet ingeschreven in het bevolkingsregister. Omdat Fientje toch al een afspraak had voor zichzelf, zei ze aan Mieleke: “Miel, man, ga maar mee, dan is dat ineens geregeld.”

Wat daar nog mag van komen, ik ben zeer benieuwd 🙂 Ik maakte alvast voor hen een oorkonde, een geboorteacte zo is het helemaal officieel. Doe ze de groeten van Max als ge ze op straat tegen komt.

Rondje Gelderland: een royaal uitje (5)

Geplaatst op 4 september 20234 september 2023 Geplaatst in Geen categorie, U kijkt toch ook?Getagd #apeldoorn, #artblog, #artblogger, #artist, #belgianblogger, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #gelderland, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #janverhas, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #krollermuller, #kunstblog, #kunstenaar, #lokaal, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #MSK, #mskgent, #otterlo, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #schönekunst, #vaneyck, #veluwe, apple, bruegel, De geboorte van Koffie, Emiel Poetou, Eve, Gent, Jan Verhas, kunst, magritte, mariakerke, Max Van Hemel, openluchtexpo, openluchtmuseum, openluchttentoonstelling, pencildrawing, potlood, potloodtekening, renaissance, tuin, venus, wandeling, whynotMariakerke, Zoektocht2 reacties

Onze vakantie zit over de helft maar we hebben toch nog 2 dingen op het programma staan. Paleis Het Loo kende ik niet maar ik had het gezien in de geschiedenis rond de oorlog in 1672, het rampjaar voor Nederland. “Na het redden van Nederland bouwt Willem III zijn eigen Versailles in Apeldoorn”. Dat zeggen ze in de docu…nu ja, Nederlanders zijn nooit echt de meest bescheiden buren geweest maar we gunnen het hen, Vlamingen hebben er nog wat van te leren. En als je daar dan in de buurt bent, dan kan je dat toch niet laten liggen…

In het paleis krijg je het hele verhaal van Willem III en zijn vrouw Mary/Maria II van Engeland. En dat verhaal heeft alles van een goed royalsverhaal: een held, een mooie vrouw, de ware liefde, een onmogelijke afstand, tragische dood,…Je moet het allemaal maar eens lezen of bekijken in de docu.

De wandeling doorheen het paleis

Lees verder →

Rondje Gelderland: als ik weg wil zijn…(4)

Geplaatst op 1 september 20232 september 2023 Geplaatst in Geen categorie, het beste van...allertijden, It's life but not as we know itGetagd #apeldoorn, #artblog, #artblogger, #artist, #belgianblogger, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #gelderland, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #janverhas, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #krollermuller, #kunstblog, #kunstenaar, #lokaal, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #MSK, #mskgent, #otterlo, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #schönekunst, #vaneyck, #veluwe, apple, bruegel, De geboorte van Koffie, Emiel Poetou, Eve, Gent, Jan Verhas, kunst, magritte, mariakerke, Max Van Hemel, openluchtexpo, openluchtmuseum, openluchttentoonstelling, pencildrawing, potlood, potloodtekening, renaissance, tuin, venus, wandeling, whynotMariakerke, Zoektocht3 reacties

Gelderland biedt meer dan natuur en kunst. Er is nog altijd “the Dutch way of life”. Ik zei het ook al in eerdere blogs, er was een tijd waar de Nederlander weg wilde zijn en hij ging naar Vlaanderen. Een tijd waar de Nederlander het benauwd kreeg en België koos als het Goed Doel. Het gras is altijd groener aan de overkant

Vandaag zou ik zeggen dat ik best wel in Nederland zou kunnen aarden. En ja, misschien is voor mij ook het gras daar groener. Ik zou, maar dan om totaal andere redenen, evengoed kunnen aarden in Frankrijk. Los van de “milde recessie” waar Nederlanders momenteel mee te kampen hebben, zijn er toch heel wat pluspunten.

Lees verder →

Rondje Gelderland: Deventer (3)

Geplaatst op 31 augustus 20232 september 2023 Geplaatst in Geen categorie, het beste van...allertijden, It's life but not as we know itGetagd #apeldoorn, #artblog, #artblogger, #artist, #belgianblogger, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #gelderland, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #janverhas, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #krollermuller, #kunstblog, #kunstenaar, #lokaal, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #MSK, #mskgent, #otterlo, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #schönekunst, #vaneyck, #veluwe, apple, bruegel, De geboorte van Koffie, Emiel Poetou, Eve, Gent, Jan Verhas, kunst, magritte, mariakerke, Max Van Hemel, openluchtexpo, openluchtmuseum, openluchttentoonstelling, pencildrawing, potlood, potloodtekening, renaissance, tuin, venus, wandeling, whynotMariakerke, Zoektocht3 reacties

Ik heb het nogal voor geschiedenis. Je weet wel: geschiedenis…dat stofferig vak waarbij een stijfgestreken leerkracht op de wijze van Maurice De Wilde de meest eenvoudige dingen des levens zo complex mogelijk probeert uit te leggen. Voor wie toch een beetje nostalgie heeft, hieronder een stukje Schooltelevisie van de BRT. En dan heb je geluk…deze is in kleur. Bij ons stond het televisietoestel zo ergens op 2.5m boven de grond in een hoek zodat iedereen de dikke, grijze beeldbuis goed zou kunnen zien…

Een videorecorder bestond toen nog niet, dus werd het toestel al zo’n 10 minuten op voorhand aan gezet en kregen we een aftelklok te zien. Je gelooft het niet maar je ziet het hier. Vandaag hebben we gelukkig een andere aanpak. Gepassioneerde mensen die niet louter de kennis maar ook hun passie overbrengen. Op zijn Lieven Scheire’s bijvoorbeeld. Net zoals in Vlaanderen, is er ook “het verhaal van Nederland“. In tegenstelling tot de VRT gaat men in Nederland het beeld naast de realiteit leggen en hebben ze een heuse podcast gemaakt van het programma. Je gaat daarbij naar een stad/startpunt en zet de podcast, ofte podwalk, aan. Beetje op zijn Googlemaps word je langs een wandeling voorzien van de nodige uitleg en koppelingen met het programma.

Lees verder →

Rondje Gelderland: natuur en dier (2)

Geplaatst op 29 augustus 202330 augustus 2023 Geplaatst in Geen categorie, het beste van...allertijden, It's life but not as we know itGetagd #apeldoorn, #artblog, #artblogger, #artist, #belgianblogger, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #gelderland, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #janverhas, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #krollermuller, #kunstblog, #kunstenaar, #lokaal, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #MSK, #mskgent, #otterlo, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #schönekunst, #vaneyck, #veluwe, apple, bruegel, De geboorte van Koffie, Emiel Poetou, Eve, Gent, Jan Verhas, kunst, magritte, mariakerke, Max Van Hemel, openluchtexpo, openluchtmuseum, openluchttentoonstelling, pencildrawing, potlood, potloodtekening, renaissance, tuin, venus, wandeling, whynotMariakerke, Zoektocht2 reacties

Na het museum en de beeldentuin was er helaas geen energie meer over om nog’s rond te tjollen in de Hoge Veluwe. Omdat, met alle respect, de inkomprijs toch hoog ligt, verschuiven we onze wandeling naar Veluwezoom. Dat is een randgebied van de Veluwe maar moet er niet echt voor onderdoen. Een wildpark waar je vrij kan door wandelen, weliswaar op de paden blijven. Natuur kan je bewonderen of je kan de natuur verstoren. Er is geen tussenweg. Meer over de Hoge Veluwe (hier) of Veluwezoom (hier). Natuurlijk is Nederland fier op hun patrimonium, dus hebben ze ook over het leven op de Veluwe een docuserie. Noot: de film is buiten NL niet te bekijken maar is de samenvatting van de docu.

Geen reis zonder dierentuin. Dat heb je met

Lees verder →

Rondje Gelderland: Kröller-Mullermuseum (1)

Geplaatst op 25 augustus 202330 augustus 2023 Geplaatst in het beste van...allertijden, It's life but not as we know it, kunstlogsGetagd #apeldoorn, #artblog, #artblogger, #artist, #belgianblogger, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #gelderland, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #janverhas, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #krollermuller, #kunstblog, #kunstenaar, #lokaal, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #MSK, #mskgent, #otterlo, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #schönekunst, #vaneyck, #veluwe, apple, bruegel, De geboorte van Koffie, Emiel Poetou, Eve, Gent, Jan Verhas, kunst, magritte, mariakerke, Max Van Hemel, openluchtexpo, openluchtmuseum, openluchttentoonstelling, pencildrawing, potlood, potloodtekening, renaissance, tuin, venus, wandeling, whynotMariakerke, Zoektocht1 reactie

Het oorspronkelijke idee was om de route die het Franse leger volgde toen het Nederland binnenviel te volgen. Het leger, onder leiding van Lodewijk XIV, trok in 1672 Nederland binnen. Samen met de Engelsen en enkele Duitsers (toen nog geen Duitsers maar bon), zouden ze de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden een lesje leren. Handel, koloniën en een erfeniskwestie waren genoeg om de RZVN aan te vallen.

*Lodewijk XIV crosses the Rhine near the Toll house at Lobith, 12 june 1672 .*oil on canvas .*103 × 159 cm .*1672 – 1690 .*

Maar de Fransen hadden een probleem. “Recht naar boven” was niet echt een optie omdat er nog een stuk Spaans Nederland in de weg lag. Daarom maakte het Franse leger een omwegje naar rechts. Zodoende was het opzet te voyageren van rechts naar links over de landkaart. Wil je meer weten over 1672 lees dan Wikipedia of kijk naar de docu.

Voor ons was het plan om ongeveer diezelfde weg te volgen en zodoende de hele docu-serie in real life te gaan bekijken. Maar we stootten op

Lees verder →

JAN VERHAS: ADAM, EVA & LILITH (08)

Geplaatst op 22 augustus 20232 september 2023 Geplaatst in Eigen creaties, Jan Verhas, kunstlogs, Ripping the classicsGetagd #artblog, #artblogger, #artist, #belgianblogger, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #janverhas, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #kunstblog, #kunstenaar, #lokaal, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #MSK, #mskgent, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #schönekunst, #vaneyck, apple, bruegel, De geboorte van Koffie, Emiel Poetou, Eve, Gent, Jan Verhas, kunst, magritte, mariakerke, Max Van Hemel, openluchtexpo, openluchtmuseum, openluchttentoonstelling, pencildrawing, potlood, potloodtekening, renaissance, tuin, venus, wandeling, whynotMariakerke, ZoektochtEen reactie plaatsen

De tekening komt in haar laatste fase. Alle personages staan er op, de belangrijkste decorelementen staan er bij. Rest nu nog de tafel en de muur op de achtergrond af te werken.

De tafel maakt de vluchtlijnen en trekt je als kijker “in” de tekening. Het is een houten tafel (natuurhout met tekening) waarbij mij, tijdens het tekenen, opvalt dat er heel wat reflectie in de tafel zit. En weet je wat ik daar zo leuk aan vind? Bij het originele werk was dat ook het geval. De reflecties van het speelgoed, de tas en de kinderen in de tafel. Het maakt een beetje een soort wateroppervlak. Aangezien ik niet met olieverf werk, kan ik moeilijk écht die reflectie ten volle brengen. Maar ik heb het (grote) voordeel om de kleuren te kunnen blenden waardoor ze enigszins een optische illusie van reflectie creëren. De muur laat ik los met een aanzet. Net zoals in een eerdere blog beschreven, in de realiteit ziet een oog niet tegelijk de voor en de achtergrond. Een aanzet “does the job”.

Lees verder →

JAN VERHAS: DE RODE SPORTCAR (07)

Geplaatst op 15 augustus 20232 september 2023 Geplaatst in Eigen creaties, Jan Verhas, kunstlogs, Ripping the classicsGetagd #artblog, #artblogger, #artist, #belgianblogger, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #janverhas, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #kunstblog, #kunstenaar, #lokaal, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #MSK, #mskgent, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #schönekunst, #vaneyck, apple, bruegel, De geboorte van Koffie, Emiel Poetou, Eve, Gent, Jan Verhas, kunst, magritte, mariakerke, Max Van Hemel, openluchtexpo, openluchtmuseum, openluchttentoonstelling, pencildrawing, potlood, potloodtekening, renaissance, tuin, venus, wandeling, whynotMariakerke, Zoektocht4 reacties

Ik had het in de vorige blogs al meermaals over Carlos Caluwier. Ik kan mij inbeelden dat een aantal mensen zich al hebben afgevraagd hoe de bezoekers, die mijn tekening in het echt hebben gezien, de link leggen tussen Carlos en de tekening. Op basis van de kinderen is dat een beetje moeilijk. Het zijn natuurlijk de beelden in het midden van de scène die het ‘m doen. Zonder inkleuring vallen ze nauwelijks op maar eens ingekleurd zijn ze duidelijk aanwezig. Christine, mevrouw Caluwier, is zeker ook aanwezig. Haar collectie flessen met rode sportcar staan rechts boven in beeld.

Lees verder →

JAN VERHAS: MAJALIS (06)

Geplaatst op 8 augustus 20232 september 2023 Geplaatst in Eigen creaties, Jan Verhas, kunstlogs, Ripping the classicsGetagd #artblog, #artblogger, #artist, #belgianblogger, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #janverhas, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #kunstblog, #kunstenaar, #lokaal, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #MSK, #mskgent, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #schönekunst, #vaneyck, apple, bruegel, De geboorte van Koffie, Emiel Poetou, Eve, Gent, Jan Verhas, kunst, magritte, mariakerke, Max Van Hemel, openluchtexpo, openluchtmuseum, openluchttentoonstelling, pencildrawing, potlood, potloodtekening, renaissance, tuin, venus, wandeling, whynotMariakerke, ZoektochtEen reactie plaatsen

HAHAHA…ik geniet altijd wel een beetje stiekem wanneer ik mensen op een verkeerd been kan zetten. Tjah…het is het duiveltje dat dan in mijn oor fluistert en zo nog wat extra chili op mijn tong gooit om het misverstand liefst nog een beetje pikanter te maken.

En zo zijn er, onbewust, blijkbaar 2 misverstanden die ik met een demonisch plezier aanbreng:

Jup. De 2 mensen daar zijn de ouders van deze 4 kinderen.
De man in het beeld is Carlos Caluwier

Lees verder →

JAN VERHAS: FAMILIEBAND (05)

Geplaatst op 1 augustus 202325 juli 2023 Geplaatst in Eigen creaties, Jan Verhas, kunstlogs, Ripping the classicsGetagd #artblog, #artblogger, #artist, #belgianblogger, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #janverhas, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #kunstblog, #kunstenaar, #lokaal, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #MSK, #mskgent, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #schönekunst, #vaneyck, apple, bruegel, De geboorte van Koffie, Emiel Poetou, Eve, Gent, Jan Verhas, kunst, magritte, mariakerke, Max Van Hemel, openluchtexpo, openluchtmuseum, openluchttentoonstelling, pencildrawing, potlood, potloodtekening, renaissance, tuin, venus, wandeling, whynotMariakerke, ZoektochtEen reactie plaatsen

Het zijn drukke tijden: projecten volgen mekaar aan sneltempo op en zo ook het exporitme. Tegelijk wordt er verder getekend aan de tekening die ik als vaste titel “De dinokenner” meegeef.

De 4 gezichten zijn ingekleurd, de compositie wordt meer en meer duidelijk. Bij zo’n familieportretten vind ik het altijd leuk om stiekem gelijkenissen te zoeken. Waarin zijn de gezichten dezelfde en waar verschillen ze. En dan moet je eens goed kijken naar de meisjes…In het echt zijn het nichten maar mocht je dat niet weten…dan zou je toch zweren dat het zussen zijn, niet? Ik maak het u iets gemakkelijker door 1 portret te spiegelen zodat beiden in een zelfde richting kijken. Er zijn wel wat verschillen maar erg groot zijn die niet echt (vind ik toch)…

De jongens kan ik niet echt met mekaar vergelijken, daarvoor is het leeftijdsverschil te groot…

En zo mijmer ik verder terwijl ik de eerste aanzetten geef om de kledij in te kleuren. OMG, had ik dat maar niet gedaan denk ik zo achteraf (al die kotjes!), maar ook in de kledij zijn er treffende gelijkenissen. Let eens op de kleuren 😉 Met een beperkt kleurenpalet kan ik de kledij van de jongeren inkleuren: roze & lichtblauw doen de job. Ja natuurlijk moet ik wat meer kleuren gebruiken, er is nog altijd licht en donker (zie vorige blog). Allicht hebben ze hun kleerkast niet op mekaar afgestemd maar toch zie je dat ze allemaal die familieband hebben. Beetje op zijn Mathilde & Maxima’s maar dan wel véééél beter 😉

Selfiewacht ;)

Geplaatst op 27 juli 202325 juli 2023 Geplaatst in #stadswacht, Eigen creaties, kunstlogs, Ripping the classicsGetagd #artblog, #artblogger, #artist, #belgianblogger, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #janverhas, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #kunstblog, #kunstenaar, #lokaal, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #MSK, #mskgent, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #schönekunst, #vaneyck, apple, bruegel, De geboorte van Koffie, Emiel Poetou, Eve, Gent, Jan Verhas, kunst, magritte, mariakerke, Max Van Hemel, openluchtexpo, openluchtmuseum, openluchttentoonstelling, pencildrawing, potlood, potloodtekening, renaissance, tuin, venus, wandeling, whynotMariakerke, Zoektocht2 reacties

Laten we er een sport van maken: Zie je de #stadswacht ergens opduiken, maak dan een selfie van jou, je gezelschap en de #stadswacht op de achtergrond. Ik plaats alle selfies onder de pagina van de tekening (zie deze link) en dan wordt de #stadswacht een écht kunstwerk van ons allemaal!

Hier alvast al de selfies van de voorbije weken. Wie er geen heeft genomen, geen zorgen, er komen zeker nog wel expo’s met de #stadswacht. Of je mag altijd ’s langs komen in Mariakerke.

#stadswacht wordt een tekening van een gemeenschap :) — Elke & broer

JAN VERHAS: kleur en perspectief (04)

Geplaatst op 25 juli 202312 juli 2023 Geplaatst in Geen categorie, Jan Verhas, kunstlogs, Ripping the classicsGetagd #artblog, #artblogger, #artist, #belgianblogger, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #janverhas, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #kunstblog, #kunstenaar, #lokaal, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #MSK, #mskgent, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #schönekunst, #vaneyck, apple, bruegel, De geboorte van Koffie, Emiel Poetou, Eve, Gent, Jan Verhas, kunst, magritte, mariakerke, Max Van Hemel, openluchtexpo, openluchtmuseum, openluchttentoonstelling, pencildrawing, potlood, potloodtekening, renaissance, tuin, venus, wandeling, whynotMariakerke, ZoektochtEen reactie plaatsen

Nu de schets op papier staat kan er gekleurd worden. Dat hoeft dan niet meer persé op een ezel. Een ezel gebruik ik voornamelijk om (letterlijk) te tekenen. Dat is nodig omdat tekeningen van grotere formaten niet te overzien zijn. Het zou wel eens kunnen dat verhoudingen niet meer kloppen wanneer je een tekening “plat” op een tafel gaat tekenen. Immers door het perspectief van grote tekeningen en de kleine foto waar je van vertrekt, ga je dat bij het schetsen overcompenseren. Daardoor krijg je een tekening met dikkopjes of langbeentjes 😉

Staand tekenen is behoorlijk lastig en na enkele uren zelfs pijnlijk (zie eerdere blogs, bvb die van de #stadswacht). Laat staan dat, wanneer mogelijk, ik een staande tekening zou gaan inkleuren. Omdat er in deze tekening heel wat rood/roze en lichtblauw zit, zet hier en daar enkele accenten uit. Niet alleen tijdens het schetsen maar ook tijdens het inkleuren is het nodig “het perspectief” te bewaken. Een volledige tekening inkleuren loopt over meerdere sessies en, ondanks dat ik altijd met kunstlicht werk, het oog kan soms kleine verschillen niet altijd detecteren. Dit is trouwens één van de redenen waarom met Vermeer verdenkt van het gebruik van optische middelen.

In tegenstelling het “absoluut gehoor” waarbij een muzikant meteen hoort welke noot er aangeslaan wordt, kan het oog/brein niet het absolute onderscheid maken tussen kleurgradaties. We zien ze wel maar we zijn er ons niet van bewust en dus worden ze ook niet weergegeven in het eindresultaat. TENZIJ…je met een foto werkt. Dan zie je ze wel omdat een foto zich niet aanpast naargelang de hoek waar je naar kijkt.

Ik illustreer dit effe met bovenstaande galerij. Bij elke foto staat het focuspunt gemarkeerd met een X. Je ziet dat daardoor een ander focuspunt verloren gaat. Dat is logisch. Net als ons oog, kan een lens zich niet scherpstellen over meerdere punten die op grote afstand van mekaar liggen. In tegenstelling tot een foto waar we die “flou artistique” soms best aantrekkelijk vinden, kan ons oog dan weer niet “uit focus kijken”. Het past zich automatisch aan naar het onderwerp waar we naar kijken. Op dit baseert men zich meestal wanneer het gaat over Vermeer en zijn gebruik van optica. Voor de meesten is het duidelijk dat de lichtstipjes, waar Vermeer zo voor gekend staat, het “uit focus” zijn van zones in zijn beeld/lens van zijn camera obscura.

Echter nog veel meer dan de focus kan je in de bovenstaande fotoreeks het kleurverschil tussen de linkse en de rechtse foto opmerken. Wanneer het fototoestel naar het zwarte vlak van de zonnewering kijkt, dan probeert het dit zwarte vlak bijkomend te verlichten. Dit heeft als resultaat dat de achtergrond overbelicht geraakt. Omgekeerd krijg je een vergelijkbaar effect wanneer we op lichte partijen gaan focussen, dan wordt het zwarte vlak wel heel donker, alsook de schaduwpartij op de voorgrond donkerder wordt. Het is vooral dat laatste dat we met het blote oog niet gemakkelijk onderscheiden en enkel met optische hulp volledig kunnen zien.

Met deze uitleg kom ik terug op de tekening: het is dus best handig om vanaf foto te werken maar tegelijk zou het kunnen dat mijn zicht op kleuren een klein beetje verandert doorheen de tijd en moet ik er dus op letten dat de kleuren over het geheel uniform blijven. Nelle, het meisje links op de tekening, is mijn referentie. Nelle is zelf tekenaar en dus is zij de geknipte persoon om mijn kleurenpalet op af te stemmen 🙂

Na Nelle volgt haar stoere broer Jorre, de dinokenner die centraal in beeld komt. Jorre is de meest opvallende figuur in deze tekening (of was dat in het echte leven ook al zo? 😉 ) Alle vluchtlijnen wijzen in zijn richting. Strikt genomen wijzen de vluchtlijnen niet naar Jorre zelf maar lopen ze iets boven de beelden van Carlos (centraal) maar laten we nu, voor het gemak effe aannemen dat de vluchtlijnen richting Jorre lopen.

Kunstwandeling Herne 5 &6 augustus

Geplaatst op 20 juli 202316 augustus 2023 Geplaatst in cv Van Hemel, kunstlogsGetagd #artblog, #artblogger, #artist, #belgianblogger, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #herne, #hernekunsttelt, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #janverhas, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #kunstblog, #kunstenaar, #lokaal, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #MSK, #mskgent, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #schönekunst, #vaneyck, #vlaamsbrabant, apple, bruegel, De geboorte van Koffie, Emiel Poetou, Eve, Gent, Jan Verhas, kunst, kunstroute, kunstwandeling, magritte, mariakerke, Max Van Hemel, openluchtexpo, openluchtmuseum, openluchttentoonstelling, pencildrawing, potlood, potloodtekening, renaissance, tuin, venus, wandeling, whynotMariakerke, Zoektocht2 reacties

Terwijl de expo in het Gentse stadhuis nog loopt, kan ik al een volgende aankondigen. Het gaat hard deze dagen. Nauwelijks tijd om even uit te blazen en met nog wat stijve spieren van de kunstzomer, ben ik alweer op pad. Deze keer in het gezellige Brabantse Herne. Een kunstwandeling in organisatie van Hernekunst’telt van zo’n 5 a 6km, die je ook wel met de fiets kan doen, leidt je langs 8 locaties met in totaal 16 kunstenaars.

Van gewoonte toon ik er niet alleen mijn werk maar ben ik aan het werk ter plekke. Wie zich nog mijn tekenwerk rond “De lachende cavalier” herinnert, weet dat ik vorige keer bij Mia aan de Boesmolen stond. Deze keer sta ik bij Coron; een prachtige schuur die toch wel een beetje doet denken aan de Bruegelse feestschilderijen. Kom zeker ’s langs!-, wandelen is goed voor uw gezondheid en kunst nog veel meer 😉 Meer info op www.hernekunsttelt.be

PS: 1 locatie is helaas weggevallen, dus 7 locaties ipv 8 maar wel nog steeds 16 kunstenaars 🙂

-Start : immokantoor Albert (centrum 4) : CHRISTIANE- ANNELIESE
-Hof Ten Driesch (Corron) Rendries 2 : LILIANE – CARLA – MAX
-Mia Stevens (Boesmolenstraat) : NOOR – BIRGIT
-Boesmolentuin (boesmolenstraat) : LUC
-Luc De Smet (Aerenbeekstraat 29) : CONNY – SUZANNE
-Cornet (Aerenbeekstraat) : AGNES – SIGRID
-Notariaat (Heldenplein 10) : PATRICK – JAN
-Sint-Felix (Lindestraat) : DANNY – FRANCOISE

Foto’s van de vorige editie hieronder (met dank aan Katzz)

Max tekent geboorteacte van Gentse reus Eli

Geplaatst op 17 juli 202316 juli 2023 Geplaatst in Eigen creatiesGetagd #artblog, #artblogger, #artist, #belgianblogger, #buylocal, #culturelocale, #erfgoed, #fineart, #finearts, #geboorte, #geboorteacte, #gent, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #janverhas, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #kunstblog, #kunstenaar, #lokaal, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #MSK, #mskgent, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #reus, #reuzen, #reuzeninvlaanderen, #schönekunst, #stadgent, #vaneyck, apple, bruegel, De geboorte van Koffie, Emiel Poetou, Eve, Gent, Jan Verhas, kunst, magritte, mariakerke, Max Van Hemel, openluchtexpo, openluchtmuseum, openluchttentoonstelling, pencildrawing, potlood, potloodtekening, renaissance, tuin, venus, wandeling, whynotMariakerke, Zoektocht4 reacties

Reuzen zijn gekend in het Vlaamse landschap en lopen graag mee in stoeten. De reuzen promoten het Vlaams erfgoed en al dikwijls lijken ze op bekende mensen uit de omgeving waar ze geboren zijn.

Het leven van een reus vertoont veel gelijkenissen met dat van een mens: ze worden gedoopt, ingeschreven in het bevolkingsregister, trouwen en krijgen kinderen.
Kom tijdens de Gentse Feesten kennis maken met de Gentse Reuzen in de Sint-Niklaaskerk, Korenmarkt te Gent. De tentoonstelling is open elke dag van 12-18u.

Voor de reus ELI die dit jaar is geboren, heb ik de geboorteakte – een “oorkonde” in het officieel – getekend. En ben bijzonder fier dat ik dus mag deel uitmaken van dit stuk erfgoed. Na jaren op de Puppetbuskers te hebben rondgehangen (zie de honderden reportages) is het niet meer dan een overstap naar deze uit de kluiten gewassen poppen. Ik ben absoluut vereerd. Het was alweer werken met het vergrootglas. Making of vind je onder de foto…

Meer weten over de Gentse Feesten, klik hier, meer weten over Reuzen in Vlaanderen, klik hier.

SOLO-EXPO: #Stadswacht in STADHUIS GENT!!

Geplaatst op 13 juli 202311 juli 2023 Geplaatst in #stadswacht, cv Van Hemel, kunstlogs, Ripping the classicsGetagd #artblog, #artblogger, #artist, #belgianblogger, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #gentsefeesten, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #janverhas, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #kunstblog, #kunstenaar, #lokaal, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #MSK, #mskgent, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #schönekunst, #stadgent, #stadhuis, #tentoonstelling, #vaneyck, apple, bruegel, De geboorte van Koffie, Emiel Poetou, Eve, Gent, Jan Verhas, kunst, magritte, mariakerke, Max Van Hemel, openluchtexpo, openluchtmuseum, openluchttentoonstelling, pencildrawing, potlood, potloodtekening, renaissance, tuin, venus, wandeling, whynotMariakerke, Zoektocht6 reacties

Woooohiii…megaopwindend! Deze week belde de directeur protocol van het Gentse stadhuis mij met de vraag of ik het zie zitten om mijn #stadswacht tijdens de Gentse feesten daar te parkeren.

Geen seconde over getwijfeld: de #stadswacht gaat naar het stadhuis.

Weliswaar pas vanaf maandag 17/7 want tot 16/7 te zien in Huis De Leeuw (Zulte). Maar zondagavond bouwen we af en maandagochtend, bij het krieken van de dag, stel ik op in de Pacificatiezaal. Waarom die zaal de Pacificatiezaal heet, wel ook dat had te maken met die 80 jarige oorlog tegen de Spanjaarden. Lees er hier meer over.

O ja, een leuk wistjedatje dat je aan je gevolg kan meegeven: Op de vloer van de Pacificatiezaal vind je een soort doolhof. Dat is een grappige noot van de architect…NOT! Er was een tijd dat er recht werd gesproken in het Gentse stadhuis. Klassieke gevolgen daarvan waren bvb publieke spot, de schandpaal (zie de beugels achter het galgenhuisje), handen afkappen, tong uitrukkingen,…en nog zo van die creatieve leuke martelingen (bezoek daarvoor het Gravensteen). Maar een andere straf was verplicht naar Compostella bij wijze van boetedoening. Te voet…

Dat was handig: stel dat het om een échte crimineel ging, dan was je er wel mooi vanaf. De kans dat je in de tijd van de publieke terechtstellingen, buiten de bescherming van de stad, losjes naar Compostella en terug zou komen was nogal klein. Opgeruimd dus.

Maar dat was niet altijd zo handig. Stel dat iemand die belangrijk was voor de stad toch iets ernstig had mispeutert en die zou naar Compostella moeten wandelen…dan was je die handige persoon wel kwijt. Dus had men het idee dat een rondje doolhof in de Pacificatiezaal ook wel kon gelijkstaan een een wandeling naar Compostella. Had je’t redelijk bont gemaakt, dan kon het zijn dat je dat doolhof op de knieën moest afleggen maar van één ding was je zeker: je zou het er alleszins levend vanaf brengen.

Weet je trouwens al waarom de Driepikkelstraat zo heet? En lees ook mijn blog volgende week, dan vertel ik nog iets speciaals over deze dagen van Gentse Feesten.

Tijdens de Gentse feesten is het Gentse stadhuis ELKE DAG open en vrij te bezichtigen. Er zijn ook gegidste wandelingen. Meer info hier of hier.

Jan Verhas: knippen en plakken (03)

Geplaatst op 11 juli 20239 juli 2023 Geplaatst in Eigen creaties, Jan Verhas, kunstlogs, Ripping the classicsGetagd #artblog, #artblogger, #artist, #belgianblogger, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #janverhas, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #kunstblog, #kunstenaar, #lokaal, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #MSK, #mskgent, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #schönekunst, #vaneyck, apple, bruegel, De geboorte van Koffie, Emiel Poetou, Eve, Gent, Jan Verhas, kunst, magritte, mariakerke, Max Van Hemel, openluchtexpo, openluchtmuseum, openluchttentoonstelling, pencildrawing, potlood, potloodtekening, renaissance, tuin, venus, wandeling, whynotMariakerke, Zoektocht1 reactie

Met de vorige groepsfoto ben ik al ver. Ik mag er toch op rekenen dat ook jullie de gelijkenissen en verbinding met het oorspronkelijke werk hebben kunnen zien. Per sessie maak ik altijd meerdere foto’s want het is er altijd wel eentje die een andere richting uitkijkt en even knippert met de (gesloten) ogen en dat willen we liever niet.

Van al die foto’s wordt dan een knip en plak beeld gemaakt waarmee ik aan de slag ga. Soms worden personen een beetje verschoven of ondergaat het decor een “make-over”.

Hieronder zie je een grof verloop van de herschikkingen en de lagen foto’s die ik aanbreng om de compositie van het beeld te verbeteren. Het lijkt op zich vrij eenvoudig, het duurt ook maar een paar klikken om de foto’s te bekijken, maar het opbouwen van zo’n collage neemt al snel een paar uren in beslag.

Wat heb je dan zo allemaal al zien veranderen? Meest opvallende zijn allicht de gezichten van de kinderen op de voorgrond. Ook de jongen links is aangepast. Hij buigt iets meer naar voor en schuift een beetje dichter naar het midden van het beeld. Daardoor schuift zijn vader ook wat meer naar rechts. Het kunstwerk op de kast moest in mee in beeld komen. Dus de kast moet worden verlaagd tot een niveau waarbij het kunstwerk mee in beeld staat op een aanvaardbare wijze. Alleen dit heeft 4 versies.

En als al dit “gekleefd” is, dan bekijken we nog eens of de perspectieven, de vluchtlijnen, de reflecties,…allemaal nog kloppen en we kunnen er aan beginnen. Anderhalve maand later staat de schets eindelijk op papier. We zijn zo’n 3 maanden nadat het idee om dit werk te “rippen” tot stand kwam…

Jan Verhas: de modellen (02)

Geplaatst op 4 juli 202315 juni 2023 Geplaatst in Jan Verhas, kunstlogs, Ripping the classicsGetagd #artblog, #artblogger, #artist, #belgianblogger, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #janverhas, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #kunstblog, #kunstenaar, #lokaal, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #MSK, #mskgent, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #schönekunst, #vaneyck, apple, bruegel, De geboorte van Koffie, Emiel Poetou, Eve, Gent, Jan Verhas, kunst, magritte, mariakerke, Max Van Hemel, openluchtexpo, openluchtmuseum, openluchttentoonstelling, pencildrawing, potlood, potloodtekening, renaissance, tuin, venus, wandeling, whynotMariakerke, Zoektocht1 reactie

Jan Verhas wordt bekend als “genreschilder” en dus ook zijn realistische (groeps)portretten van een welgesteld publiek. Maar laten we daar toch even op inzoomen. Vooral op de tijdsgeest van toen. Verhas leeft tussen 1834 en 1896. Met zijn grote realistische schilderijen wint hij prijzen in het Parijse salon (1881) en op de Wereldtentoonstelling (1889). En dat is een zeer boeiend gegeven want in de levensjaren van Verhas zien we nog andere (veel) bekende(re) kunstenaars opduiken. Maar het zijn kunstenaars van een totaal ander allooi…

Vincent Van Gogh (hij weer 😉 ) is een tijdgenoot van Verhas maar maakt totaal andere werken. Nu ja, misschien is Van Gogh in die tijd niet echt dé referentie. Dus neem ik maar het clubje van Dégas, Monet, Manet, Renoir, Cézanne, Gaugin of Rodin. De kunst van de impressionisten en de expressionisten boomt hard in Parijs en dat moet iemand als Verhas toch niet koud gelaten hebben. Zou hij dit soort kunst mooi gevonden hebben? Eerder “easy peasy” als in “take the money and run”? Of misschien iets als een “sign of the times”, een gril, iets van voorbijgaande aard? Als je vertegenwoordiger bent van de realistische beweging in Beglië, dan moet je die nieuwe trend toch wel met argusogen volgen denk ik dan zo…Je reputatie zou er wel eens kunnen van afhangen.

Na mijn gesprek met Carlos en zijn vrouw Christine prikken we een datum met de kinderen en de kleinkinderen om onze eigen versie van “de meesterschilder” in scène te zetten. We pikken vooral in op het warme nest, het gezinsgebeuren, verbondenheid en samenzijn. Maar er moeten wel 6 figuren in plaats van 5 op het beeld. Om dit even te visualiseren maak ik met de computer snel een knip-plakwerk van het originele werk met 6 personen. Om ’s te zien wat het geeft…

Ik geef toe, het is een beetje simplistisch en zoals gezegd snel knip-plakwerk maar het geeft wel een indruk en het toont meteen dat het met 6 figuren zeker ook zal werken.

We spreken met z’n allen af een paar weken later en het loopt op zich allemaal vrij vlot en losjes. Ieder neemt een plek in en we beginnen te poseren. Hier en daar is er wat twijfel maar dat is normaal. We zetten de benjamin in het midden zoals in het schilderij van Verhas. De oudere kinderen hebben elk hun favoriete speelgoed of bezigheid meegebracht en zodoende klikt het meteen met het originele werk. Het is duidelijk dat dit een kunstenaarsnest is 🙂

Jan Verhas: wie zegt ge? (01)

Geplaatst op 27 juni 202315 juni 2023 Geplaatst in Jan Verhas, kunstlogs, Ripping the classicsGetagd #artblog, #artblogger, #artist, #belgianblogger, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #janverhas, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #kunstblog, #kunstenaar, #lokaal, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #MSK, #mskgent, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #schönekunst, #vaneyck, apple, bruegel, De geboorte van Koffie, Emiel Poetou, Eve, Gent, Jan Verhas, kunst, magritte, mariakerke, Max Van Hemel, openluchtexpo, openluchtmuseum, openluchttentoonstelling, pencildrawing, potlood, potloodtekening, renaissance, tuin, venus, wandeling, whynotMariakerke, Zoektocht3 reacties

We zijn er bijna: de zomervakantie! Omdat de tekening “Over God en Van Gogh” voorlopig niet vooruit kan wegens andere projecten, begin ik nu al maar aan de zomertekening 2023. Elke week krijg je, tot het einde van de tekening, een verslagje van de vorderingen.

Als Gentenaar is het gemakkelijk om eens snel het MSK (Museum voor Schone Kunsten) binnen te wippen. Vroeger enkel op zondagvoormiddag (want dan is de toegang gratis voor Gentenaars) maar sinds ik mijn Museumpas heb, maakt het mij weinig uit. Ik spring binnen al was het maar voor 5 minuten of 1 werk.

Al jaren heb ik zo enkele favorietjes:
* de kruisdraging door Jeroen Bosch (of net niet)
* de Spanjaard door Henri Evenepoel (omdat het helemaal geen Spanjaard is)
* Portret van Marguerite van Mons door Théo Van Rysselberghe (het heeft iets mysterieus)
* zich op de Meersstraat door Xavier De Cock (ik heb in die straat gewoond, als was er toen niets van te zien) –> bekijk de Meersstraat van vandaag
* de Venusberg van Egide Rombaux (wie hier koud bij blijft is geen mens)
* Het Sint-Catharinaklooster in de Sinaaï (Egypte) door Adolf von Meckel (dat is toch zo’n megamachtig en ook wel surrealistisch-realistisch schilderij, niet?)
* zo hier en daar wel een Minne of een Ensor ofzoiets
* de biddende vrouw door Theophile Lybaert
* de Meesterschilder door Jan Verhas
en nog zoveel meer beelden en schilderijen want je ziet ze nooit allemaal in één bezoek. Een groot deel blijft bewaard in het archief. Helaas…

En ze hebben ook nog geen Van Hemel in de collectie…

Maar dus één van die favorietjes is dat gezinsportret door Jan Verhas. Ludiekweg “de meesterschilder” genoemd.

Jan Verhas schilderde zo wat vanalles door mekaar maar werd er bekend voor zijn portretten van kinderen van de Belgische bourgeoisie, in een academisch gevormde stijl gemengd met een natuurlijk gevoel. Veel werken, behalve de digitale en de paar die ik hier en daar al eens heb gezien, ken ik niet. Maar het werk hierboven hangt in het MSK te zien.

Elke keer ik er langs ga blijf ik even staan en geniet van de dynamiek, het samenspel, de vluchtlijnen, de reflecties in de tafel,…Hoe je ook je best doet, je blik keert altijd terug naar die kleine sloeber in het midden van het beeld.

Dus besloot ik om er mijn eigen (geripte) versie van te maken. Al moest ik dan wel op zoek naar een gezin van 5…150 jaar geleden was dat misschien nog gemakkelijk te vinden maar vandaag…kinderen dat kost geld. “Elk kind kost een huis” zegt men wel eens. Het zal niet veel schelen. En zodoende kon de zoektocht beginnen. Tot ik op één van de momenten waar ik samen met Carlos Caluwier zit te vertellen over projecten en het godsgeschenk uit de lucht valt: een portret van de kinderen in combinatie met de kleinkinderen. De trein is vertrokken…

Slag bij Nieuwpoort

Geplaatst op 23 juni 202323 juni 2023 Geplaatst in bruegel 2, Geen categorie, kunstlogs, U kijkt toch ook?Getagd #80jarigeoorlog, #artblog, #artblogger, #artist, #belgianblogger, #bruegel, #buylocal, #culturelocale, #fineart, #finearts, #ikkoopbelgisch, #ikkooplokaal, #katholisisme, #klassieker, #klimt, #kooplokaal, #kunstblog, #kunstenaar, #lokaal, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #MSK, #mskgent, #nieuwpoort, #pencildrawings, #potloodtekeningen, #schönekunst, #strijd, #vaneyck, apple, bruegel, De geboorte van Koffie, Emiel Poetou, Eve, Gent, Jan Verhas, kunst, magritte, mariakerke, Max Van Hemel, openluchtexpo, openluchtmuseum, openluchttentoonstelling, pencildrawing, potlood, potloodtekening, protestantisme, renaissance, tuin, venus, wandeling, whynotMariakerke, Zoektocht4 reacties

Het verhaal van Vlaanderen is zeker iets wat ontbreekt in “Het verhaal van Vlaanderen”. Klassiek-typisch Vlaams is dat wanneer Vlamingen over de eigen geschiedenis of over eigen successen beginnen, het snel wordt opgepikt of door extreem rechts of door extreem links. Rechts om de roep naar onafhankelijk weer een opstoot te geven, links om aan te kaarten hoe racistisch en discriminerend Vlaanderen dan wel mag zijn. Omdat centrumpartijen dan graag ook even van zich laten horen claimen ze dan maar dat de historische uitzendingen niet volledig zijn en er beter over iets anders was gepraat. De Nederlanders keken er naar en lachten er mee (althans toch volgens de pers).

De conclusie is dan meestal dat initiatiefnemers er de brui aan geven en dat er verder niets meer mee wordt gedaan. En dat is erg spijtig! We hebben als Vlamingen/Walen/Belgen een zéér rijke geschiedenis. Niet die van “wereldheersers” maar wel die van één van de meest overheerste gebieden uit Europa. Ik schreef het al in eerdere blogs; zowat elke leider met grootheidswaanzin heeft ooit (een stuk van) Vlaanderen in bezit gehad. Van de Romeinen tot de Duitsers. Doorgaans geen al te blije momenten maar ook dat is een beetje Vlaanderen. In Vlaanderen zijn we tuk op liedjes en series over afscheid, mislukte relaties, tristesse, geweld,… Ook al zijn we allerminst beklagenswaardig. Als we écht eerlijk zijn, dan hebben we ’t goed in Vlaanderen.

Wanneer ik het verhaal van “De kermis in Hoboken” (Bruegelprent) vertel, verwijs ik naar de overheersing van de Spanjaarden over Vlaanderen. Hoboken ligt in het Antwerpse en de Spanjaarden hebben er lelijk huis gehouden. Omdat Spanje toen gelijk stond met extreem katholicisme steekt Bruegel (1525-1569) in zijn kermis de draak met de kerk en alles wat katholiek is.

Het wordt bijzonder interessant wanneer we de jaren waarin Bruegel leefde naast de geschiedenis van Vlaanderen gaan leggen. Zo kende Bruegel zeker de beeldenstorm (rond 1560) die in Antwerpen en Gent lelijk huis hield.

NPO heeft naast “het verhaal van Nederland” (wat toch wel iets ernstiger gepresenteerd wordt maar tot daar) nog vele andere interessante documentaires. Ik noem er enkele: “80 Jaar Oorlog“, “Het Rampjaar 1672” en voor de jongere kijkers een hele reeks “Welkom in/bij…” (aan te vullen met prehistorie, Romeinen, middeleeuwen,…). Over die 80 jarige oorlog wil ik het bij deze blog hebben. In mijn gedachtegang was dat iets dat zich “ergens in het noorden” afspeelde met Antwerpen als onderste grens. Niets is minder waar!

Wie zou zich kunnen inbeelden dat dit strand van Nieuwpoort ooit het strijdtoneel was tussen Nederlandse troepen en het Spaanse leger van Filips II ?

Jup, het strand hieronder met de prachtige vlakte en duinen: hier werd ooit heftig gevochten!

De veldslag werd uitgevochten op 2 juli 1600 op het strand van Nieuwpoort. Bruegel heeft het niet meer geweten maar als het zo lang en zo hevig heeft gekletterd tussen katholieken en protestanten, kan het niet zijn dat hij daar als karikaturist ongevoelig voor bleef. Het verhaal over de slag bij Nieuwpoort in het kort:

Maurits van Nassau, de latere prins van Oranje, was door de Staten-Generaal van de Nederlanden naar Vlaanderen gestuurd om de stad Duinkerke in te nemen. De kaapvaart vanuit deze stad bracht veel schade toe aan de handelsvloot van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. Onverwacht kwam een groot Spaans leger onder leiding van aartshertog Albrecht van Oostenrijk richting Vlaanderen, wat leidde tot een veldslag nabij Nieuwpoort. De tocht naar Duinkerke werd uiteindelijk afgeblazen, zodat het doel niet bereikt werd. De slag is mede vanwege het gemakkelijk te onthouden jaartal een van de bekendste gebeurtenissen uit de Nederlandse geschiedenis.^[1] (Bron Wikipedia)

Duinkerke was de belangrijkste stad aan de kust van de Nederlanden die nog in handen was van de Spanjaarden.^[3] Door Alexander Farnese was het belangrijkste deel van de Spaanse vloot dat actief was rondom de Nederlanden in 1585 verplaatst naar Duinkerke. In deze haven konden reders zich vestigen die een kaperbrief hadden bemachtigd van de Hoge Admiraliteitsraad die gezeteld was in Brussel. Nieuwpoort was een kleinere havenplaats aan de kust waarvandaan ook kaapvaart plaatsvond. De stad lag aan de Noordzee bij de monding van de IJzer. De kaapvaart die plaatsvond vanuit Duinkerke en Nieuwpoort bracht scheepvaart en visserij van de Republiek grote schade toe. Daarom werd in 1587 besloten de Duinkerker kapers en de Nieuwpoorter kapers als zeerovers te behandelen. Daarnaast werd de Vlaamse kust, met de havens, geblokkeerd door een bijna permanent aanwezig vlooteskader. Desondanks konden regelmatig kapers de blokkade omzeilen en schade toebrengen aan de scheepvaart van de Republiek.^[4] De blokkade van Duinkerke speelde een rol tijdens de mislukte tocht van de Spaanse Armada in 1588, waarbij Alexander Farnese Spaanse troepen in Duinkerke wilde laten inschepen om ze over te laten zetten naar Engeland voor een invasie. Door de hoge kosten van de blokkade en de scheepsverliezen door de kapingen bleven Duinkerke en in mindere mate Nieuwpoort, een doorn in het oog van de Republiek. (Bron Wikipedia)

Vandaar dus dat we in Vlaanderen al eens zeggen dat “de hele Armada” aanrukte wanneer we’t hebben over veel mensen die zich tegelijk bewegen in dezelfde richting. Dat komt dus van deze slag bij Nieuwpoort. Dat wist ge niet hé!?! Of toch? 😉

Maar dus, ondanks het grote leger, kregen de Spanjaarden ferm op hun doos van de Nederlanders! Op de tekening hierboven (klikken om te vergroten) zie je de Nederlanders links in beeld en de Spanjaarden rechts. Het Spaanse leger beschikt duidelijk over grotere blokken en dus meer kracht. Maar de Nederlandse aanvoerder Maurtis van Nassau maakte slim gebruik van de kleinere, mobielere blokken van het Nederlandse leger. Door de cavalerie eerder achteraan op te stellen, kwamen die pas in de aanval toen het voetvolk al moe getimmerd was. Dat was tegen alle toen geldende regels van oorlogvoering maar het werkte. Chorizo all over the place!

Wil je meer weten over de 80 jarige oorlog, lees dan deze Wikipediapagina of bekijk de NPO-serie (gratis, wel registratie nodig). Nog enkele wistjedatjes geplukt van Wikipedia:

In de Suske en Wiske-strip Jeanne Panne vecht Jerom ook mee in de veldslag.
Rodrigo, de jongere broer van Miguel de Cervantes Saavedra schrijver van Don Quijote, stierf in de Slag bij Nieuwpoort.^[13]
In 2009 begon de AVRO een televisieprogramma dat naar de Slag bij Nieuwpoort is vernoemd. te bekijken op Youtube
In 2000 werd het Keunepark in Nieuwpoort omgedoopt tot Prins Mauritspark en werd er een Standbeeld van Maurits van Oranje onthuld.

Het laatste portret

Geplaatst op 14 januari 202210 januari 2022 Geplaatst in cv Van Hemel, kunstlogs, portrettenGetagd #buylocal, #buylocalart, #finearts, #gent, #hyperrealisticart, #instagent, #koenschyvens, #kunst, #kunstwerkt, #mariakerke, #maxvanhemel, #meerkunstinmijnwijk, #MSK, #mskgent, #pencilart, #pencildrawing, #realism, #schonekunsten, #smakisgrootgenoeg2 reacties

Ik kondigde al aan dat ik over 2022 heel wat veranderingen zal doorvoeren in mijn werking. Jullie zullen hier zeker nog een belangrijke rol in krijgen, wees daar maar zeker van 🙂

Voor we de ruimte kunnen vullen met nieuwe ideeën, moeten we eerst ’s grote kuis houden. Het stapeltje portretten daar moet ik me nog ’s over buigen. Portretten in opdracht zijn altijd de meest interessante investering geweest. Al waren er altijd mensen die dachten dat “de aap” voor een nootje een truukje kan doen, zijn er tegelijk veel meer mensen die de kunst, de ervaring en het vakmanschap weten te waarderen. En ze hebben gelijk gehad!

Wie in het verleden een Max heeft besteld mag daar nooit spijt van hebben. Daarom heb ik er altijd aan gewerkt om alles vlot en met een topkwaliteit af te leveren. Tegelijk heb ik mijn creatieve werken gebruikt om de portretten een (financiële) meerwaarde te geven én artistiek-technisch alsmaar sterker te maken. De portretten van mijn beide zonen met 12 jaar interval die in huis hangen getuigen van de permanente groei.

Toch wil ik bij deze aankondigen dat ik vanaf 2023 stop met portretten in opdracht te tekenen. Zo kan ik mij ten volle concentreren op het creatieve werk.

Wil dit zeggen dat er geen portretten meer zullen volgen? Neen. Er zullen nog wel portretten volgen maar die zullen enkel nog gemaakt worden binnen een project of op vrijwillige basis (het toeval kruist mijn pad 😉 ).

Dus wie nog een portret zou willen bestellen: 2022 is hét jaar. Wie al eerder een portret bestelde en een nieuw wil bestellen, mag dat ook nog na 2022 doen. Wees gerust, ook daar blijft mijn kwaliteitsgarantie gelden 🙂

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen:

Delen: