Olympia: startvak (03)

OK. Terug naar het startvak dus. Ik maak nog even gebruik van het moment om te herinneren aan de Nationale Expo voor wie nog niet gestemd zou hebben: graag voor zondag!

Nu de plaat omdraaien en herbeginnen. De vibe zit zo diep dat ik zelfs niet meer in het eerder rode krijt teken maar direct overschakel naar houtskool. Op zich lijkt dat maar een klein verschil maar in snelheid van bewegen (het rock-n-roll gehalte), de vrijheid ligt wel hoger. Daarnaast is het met houtskool veel handiger om fouten te corrigeren dan met pastelkrijt.

Het moet nu ook nog een tikkeltje sneller gaan dan de eerste versie want de meikermis wacht niet. Maar hey, ik heb nu ook meer “ervaring” en dat kan niet voor niets zijn 😉 😉 😉

Zet nekeer een goei plaat op en ’t lukt wel…

Lees verder “Olympia: startvak (03)”

Olympia: knock on wood (02)

Bij de vorige blog introduceerde ik Olympia en Manet en de controverse rond het schilderij. Misschien zegt Manet je niet veel maar “Dejeuner sur l’herbe” misschien wel. Dat is ook een Manet. Nog zo’n controversieel schilderij van hem. Niet alleen omwille van het naakte maar ook omdat het perspectief van geen kanten klopt en het in die tijd “not done” was om dit dan te selecteren voor een salon.

Ik zet mij aan mijn eigen versie van Olympia.

Lees verder “Olympia: knock on wood (02)”

Kasteel van Gaasbeek: gerenoveerd deel 2

Vorig jaar ging het Kasteel van Gaasbeek terug open na bijna 2 jaar sluiting. Een indrukwekkende renovatie was er aan vooraf gegaan. De muren werden in de originele kleuren en motieven herschilderd. Dat kon je al in het jaar ervoor zo hier en daar zien. Er waren namelijk op meerdere plaatsen schilfers verf verwijderd om zodoende alle onderliggende lagen te verkennen. Vorig jaar ging het kasteel open maar nog zonder meubilair. Die restauratie was nog niet klaar. Lees hier meer over de toestand 2023.

Met een expo over de laatste bewoonster Maria Visconti en haar stamboom wordt nu het totaal gerenoveerde kasteel heropend. De expo toont niet alleen de vele foto’s van Maria (opnieuw afgedrukt en opgesteld in een mooi geheel met de andere kunstwerken) maar dus ook het gerestaureerde meubilair.

Lees verder “Kasteel van Gaasbeek: gerenoveerd deel 2”

Olympia: in volle strijd! (01)

Het hele gedoe rond het stemmen verzamelen voor de Nationale Expo (en het zinnetje “je hebt toch al gestemd?”) brengt mij altijd naar de gedachte van “Le Salon des Refusées“. Dat heb ik bij elke expo met een competitie. Het weze gezegd: niet elk geweigerd of liever “niet geselecteerd” stuk is slecht. Laat ons stellen dat bij een oproep ongeveer 1/3e van de inzendingen niet echt geschikt is om op een hoger niveau (ik spreek niet over top-niveau, dat is trouwens een heel ander circuit) mee te dingen naar een plaats. Daartegenover staat doorgaans dat 1/3e standaard wel geschikt is voor een plaats.

En dan zit je met die middenmoot van ook, ongeveer, 1/3e waar meestal goede werken bij zitten maar er verdeeldheid heerst onder juryleden. Die verdeeldheid kan een artistieke inslag kennen; het ene jurylid oordeelt “academisch”, het andere eerder “esthetisch”. En dan heb je die derde twistappel: “samenhang”. Want als organisator wil je ook wel een mooie tentoonstelling opzetten. Over kunst valt niet te discuteren, Les goûts et les couleurs, ça ne se discute pas, maar niemand zet Will Tura (of André Hazes) samen met Metallica (of Chanel Zero – tiens is dat geen parfum? – ) samen op de affiche van een muziekfestival. Dat trekt geen volk, het heeft geen rode draad.

Lees verder “Olympia: in volle strijd! (01)”

Amsterdam 2024: Rembrandt & Nemo (02)

Dag 2 van onze uitstap naar Amsterdam begint met een stevig ontbijt in het hotel een beetje buiten het centrum. Daarna de taxi in en naar het Rembrandthuis. Geen tijd te verliezen! Ook voor dit bezoek heb ik de kaartjes op voorhand gereserveerd. Ondanks dat we de coronarestricties achter ons kunnen laten vraagt men bij online-reservering nog steeds een tijdslot. Maar ook hier wordt er weinig naar gekeken.

In tegenstelling tot de expo Frans Hals is het Rembrandthuis best druk. Dat is ook logisch. Het mag dan wel een groot huis zijn, als er wat volk is, dan wordt het in de kamers snel druk. Het deed me even denken aan het laatste bezoek aan het Rubenshuis waar supposten mensen meer sturen zodat je in alle rust kan rondkijken. In het Rijksmuseum lijkt het er op dat er toch ergens een maximaal aantal bezoekers tegelijk in het museum kan daar waar ik in casu niet dat gevoel heb.

Lees verder “Amsterdam 2024: Rembrandt & Nemo (02)”

Amsterdam 2024: Frans Hals (01)

Het is niet alles Ensor wat de klok slaat. Soms moet je je klok eens een uur vooruit of achteruit zetten en zie je andere bekendheden op je pad komen…

Er zijn veel interessante tentoonstellingen in Vlaanderen maar er zijn er ook over de grenzen. In Parijs is er altijd iets te doen maar zo ook in Amsterdam. Moet lukken dat daar de expo Frans Hals loopt. Al meteen een eerste goede reden om tot daar te gaan. Maar in die tentoonstelling is ook De Lachende Cavalier te zien. Laat dat nu net hét werk zijn waarvan ik bij het maken van mijn eigen versie, dacht “dit zie ik nooit in het echt”. (lees de blogs over De Lachende Cavalier en mijn afgewerkte versie).

Met de trein is altijd een beetje avontuur. Al iets meer controle dan reizen met het vliegtuig maar er blijven altijd heel wat onvoorziene factoren open staan. Zeker als je moet overstappen stijgt mijn innerlijke stresspeil. We (= junior² en mezelf) vertrekken vroeg in de ochtend richting Antwerpen. Daar nemen we de trein richting Amsterdam. We hebben wel wat tijd en reizen daarom met de IC-trein. Bij reservatie kies ik toch voor 1e klas. Het prijsverschil is verwaarloosbaar en zeker in vergelijking met een autoreis (+ parkingkost). Op een bepaald moment was het zelfs zo dat de treintickets 1e klas goedkoper waren dan die in 2e klas. Waarom zou je dan nog twijfelen?

Lees verder “Amsterdam 2024: Frans Hals (01)”

OVER GOD &VAN GOGH: EPILOOG (14)

VRT deed de moeite om ook eens een nieuwsbericht op te volgen na dat de sensatie ervan is weggeëbd. Omdat het mooi past in de blogreeks en ik al eerder in een deel verwees naar de restauratie van de panelen van het retabel van het Lam Gods, plaats ik hieronder het artikel van de VRT.

Hoe staat het met de restauratie van Het Lam Gods, na alle commotie?

In mei vorig jaar begonnen zeven restaurateurs van het Koninklijk Instituut voor het Kunstpatrimonium (KIK) aan de derde en laatste fase van de restauratie van het Lam Gods, een restauratie die eind vorig jaar plots werd bekritiseerd. VRT NWS volgt ook deze laatste fase op de voet en toont de recente vorderingen. Onlangs kregen de restaurateurs de toestemming om opnieuw oude overschilderingen te verwijderen die de originele verflagen van Jan en Hubert Van Eyck bedekken.

Steven Van Campenhout – di 23 jan 2024 11:50

In de maand december kwam de restauratie van het Lam Gods in een zware storm terecht. Er werd beweerd dat de restaurateurs onherstelbare schade zouden toebrengen aan het kunstwerk van de gebroeders Van Eyck en dat de werken meteen moesten worden stilgelegd. 

Het lam gods

Lees verder “OVER GOD &VAN GOGH: EPILOOG (14)”

OVER GOD & VAN GOGH: KLAAR (13)

Is 13 een goed nummer in de reeks om te eindigen? Brengt het geluk of toch net niet? Laten we het lot eens uitdagen…

Een belangrijke beslissing wijzigt de koers van de tekening drastisch. Niet zozeer voor jou, als kijker, maar wel voor mij, als ontwerper. Het idee van het creëren van een trompe l’oeil, een optische illusie, is in casu dat je (op zijn minst) het gevoel krijgt dat je kijkt naar een blad papier waarop een boekje ligt en daarop 2 gedroogde zonnebloemen. Het finale idee was, waar vroeger al eens een gordijn in scène werd gezet, het geheel door een getekende houten bak te omgeven waardoor je ineens ook de illusie krijgt dat er al een soort lijst rond de tekening is…

Maar dat was buiten de dame des huizes gerekend. Zij komt ook ’s kijken naar hoever het staat met het tekenwerk en stelt, na uitleg, de vraag of ik de tekening ook plan in te lijsten. Ik zeg enigszins verbolgen: “ja, natuurlijk. Daarvoor heb ik er veel te lang aan gewerkt en is het werk op zich veel te fragiel.” En dan komt hét…dé geschiedeniswijzende woorden: “en waarom tekent ge er dan eerst een lijst op?”. Tjah…heeft ze een punt? Eigenlijk wel. Dus verander ik het concept van de tekening helemaal. Het is niet langer een tekening van een boekje met daarop 2 zonnebloemen, het wordt een tekening van een papier met een boekje én daarop nog ’s 2 zonnebloemen. In totaal 4 lagen ipv 3: grondlaag, papier, boekje en zonnebloemen. Nu is de kwestie nog van hoe dat te fixen.

Daarom maak ik een nieuwe scène. Ik neem mijn scherpselasbak, een vel papier en om de optische diepte nog wat te versterken zal ik slechts de bovenste hoeken daarvan vastzetten met duimspijkers. Onderaan doe ik alsof die duimspijkers er ooit waren maar dan weer losgekomen zijn of verwijderd en het blad wordt op zijn plaats gehouden door een stuk maskeertape. Om het licht en de schaduwen te kunnen monitoren speelt de asbak een belangrijke rol.

Ook het lieveheersbeestje ontkwam niet aan een lichttest (dit vnl. om de lichtinval op de parels beter te kunnen inschatten).

Lees verder “OVER GOD & VAN GOGH: KLAAR (13)”

OVER GOD &VAN GOGH: REFLECTIE (12)

De tekening heb ik op zijn zachtst gezegd ferm onderschat. Hoeveel keer heb ik al niet gehoord dat ik kleiner moet werken maar als ik dat dan doe, dan heeft dat op zich nauwelijks impact op de tekentijd. Het ligt niet (altijd) aan het formaat maar eerder wel aan het detail, de finesse waarmee ik een werk wil afleveren. Het gaat tegelijk ook telkens om de uitdaging van de tekening. Ik kan me niet inbeelden dat ik tevreden zou zijn met snel geklieder of een werk zonder inhoud, zonder uitdaging.

Vorig jaar stond ik nog op het punt om gelijkgezinden te verzamelen onder de noemer “slow-art movement” maar aangezien die beweging of iets gelijkaardigs al bestaat, laat ik dat liever aan iemand anders over 🙂 Ik zou het leuk vinden om deel uit te maken van een groep kunstenaars die detailfreaks zijn, kunstnerds, zij die niet alleen een werk maken maar ook met passie de research die erachter zit erbij nemen en delen. En vooral: het zijn geen concurrenten van mekaar, geen ego’s, wel teamplayers.

De tekening Over God & Van Gogh vordert weinig over de maanden maart tot oktober 2023. Het exposeizoen is losgebroken en ik heb ook nieuwe ideeën en projecten opgezet. Zoals altijd heb ik iets vanbinnen wat mij belet om “oud werk” nog te exposeren. Nieuwe dingen verrassen en boeien. De Lilith 2.0-tekeningen zorgen voor een langdurige break in de G&VG-tekening. Het aantal parels blijven tekenen wordt vermoeiend, saai. Ik probeer de aandacht te houden door dieper en dieper in de studie van de parels en de juwelen te gaan.

Lees verder “OVER GOD &VAN GOGH: REFLECTIE (12)”

2023 –> 2024

voor we januari helemaal verlaten wil ik toch nog effe terugkijken naar 2023. Het was een dynamisch en bewogen jaar. Ik kreeg vele opportuniteiten en het was moeilijk kiezen om het evenwicht tussen loyauteit en uitdaging te bewaren. Zoals altijd probeer ik er het maximum uit te halen, de opportuniteiten te grijpen. De expo in het KMSKA, de zomermaanden met expo’s in Zulte, het Gentse stadhuis, Herne, Bellingen en de meerdere persartikels waren pareltjes waar ik nog van geniet. De drukte had dan ineens ook zijn weerbots eens de herfst gestart. Een diepe energieput 😉 Maar dan kwamen er mooie, oppeppende berichten van vrienden binnen en gaat alweer wat beter. Hoe meer warmte, hoe meer energie.

Maar ik bezocht heel wat expo’s en musea in 2023, dat kan je telkens in de blogs lezen. Ik vind reizen (of het nu een korte rit met de fiets is of het is een lange rit naar het buitenland) altijd belangrijk naar mijn persoonlijke ontwikkeling. Er is geen moment dat je niets nieuws ontdekt of dat de gedachten aan het denken gaan en parallellen zoeken met de alledaagse manier van werken.

En dat hebben sommigen helaas ook mogen ondervinden. Sorry daarvoor. Ik heb me inderdaad soms wel geërgerd aan gebrek aan kwaliteit in de brede zin van het woord. Die van de drukker weten het intussen ook wel.

Maar het belangrijkste van al is het tekenen en het tekenwerk. Daar kruip ik even in mijn eigen wereld, in mijn eigen verhalen, in mijn passie en bewondering. Het is de volle focus op dat éne, de trance en het weg zijn in tijd en ruimte. Er werden, ondanks de drukte, toch nog heel wat tekeningen afgeleverd. En het waren ook dit jaar geen kleintjes…Het wordt er in 2024 niet beter op. De nieuwe triptiek, het 3e deel in de triptiekenreeks, staat in de steigers én…én…én ik vier 25 jaar Max op de planken. De osteopate zal weer veel werk hebben 🙂

GEboorteacte 2: Fientje & Mieleke

Volgende week wordt niet één maar worden 2 reuzen officieel opgenomen in het Bevolkingsregister der reuzen. Mieleke en Fientje vonden mekaar aan de Gentse Dampoort. Het was liefde op het eerste gezicht.

Fientje had ook wel een ferme boon voor Mieleke maar Mieleke was nog niet ingeschreven in het bevolkingsregister. Omdat Fientje toch al een afspraak had voor zichzelf, zei ze aan Mieleke: “Miel, man, ga maar mee, dan is dat ineens geregeld.”

Wat daar nog mag van komen, ik ben zeer benieuwd 🙂 Ik maakte alvast voor hen een oorkonde, een geboorteacte zo is het helemaal officieel. Doe ze de groeten van Max als ge ze op straat tegen komt.

Waarom schilderde Brueghel de kindermoord van Bethlehem in Brabant?

Koning Herodes was op zoek naar Jezus en liet alle jonge kinderen in Bethlehem vermoorden. Pieter Brueghel de Oude schilderde de brute kindermoord niet in Bethlehem, maar in Brabant! Hij gebruikte de Bijbelse episode als politieke boodschap tegen Spanje!

De kindermoord van Bethlehem is een veelvoorkomend thema binnen de schilderkunst. Pieter Breughel de Oudere waagde zich aan een versie van de kindermoord rond 1565. Hij plaatste het tafereel niet in het warme heilige land, maar schilderde een winterlandschap in Nederland of België, destijds nog onder Spaans bewind. Het lijkt wel Brabant!

Lees verder “Waarom schilderde Brueghel de kindermoord van Bethlehem in Brabant?”

OVER GOD &VAN GOGH: GEKIBBEL IN GENT (11)

Dat was nog eens een mooie titel voor een nieuw Jommekesboek of Nerostrip. Want gekibbel was er zeker de laatste weken. Ik moest niet op zoek naar nieuwe weetjes rond Van Eyck of Van Gogh. Het werd me letterlijk in de schoot geworpen in alle nieuwsoverzichten:

De linkse zijnde de versie voor de recente restauratie en de rechtse de versie na de restauratie. Voor de digitale of stadsmens die niet meer weet hoe een échte schapenkop er uit ziet zet ik hiernaast nog ’s een foto…

En dan start de discussie: heeft Van Eyck, die zo minutieus de moeite doet om alles zo natuurgetrouw na te schilderen, zo’n vermenselijkte schapenkop geschilderd?

Toen ik, lang voor nog maar sprake was van enige restauratie, met gids(en) naar het kunstwerk ging kijken in de Sint-Baafskathedraal werd mij altijd gezegd dat het schaap met 4 oren (het linkse, voor de restauratie dus), een opzettelijke fout was. Volgens de gids van toen stond “perfectie” in de tijd van Van Eyck gelijk aan “u meten met God” en dat was godslasterlijk. Om zeker te zijn niet op de brandstapel te belanden, maakte Van Eyck enkele zeer opvallende opzettelijke fouten zodat het schilderij duidelijk “imperfect” zou zijn en dus absoluut niet goddelijk. Blijkt allemaal larie. Wat gidsen zo nu en dan al niet eens zeggen om de sleur te breken…

Lees verder “OVER GOD &VAN GOGH: GEKIBBEL IN GENT (11)”

Nu te zien: Bruegel, de familiereünie

Nog tot en met 7 januari 2024 is in het Noordbrabantsmuseum de expo “Bruegel, de familiereünie” te zien. Een interessant en behoorlijk volledig overzicht van de stamboom Bruegel..Brueghel (zoals je’t zelf wil) waar niet alleen Pieter Bruegel de Oude (stel je voor dat je je zo bij leven zouden noemen), maar ook zijn hele stamboom aandacht krijgt.

Kan je daarbij dan het hele oeuvre van Pieter Bruegel de Oude tonen? Nope. Dat lukt niet. Het is dus geen remake van de onovertroffen Bruegel-expo in Wenen. Toch is de expo zeker de moeite waard. Een Bruegelfan mag dit zeker niet missen! Onder de foto’s lees je al zeker waarom…

Lees verder “Nu te zien: Bruegel, de familiereünie”

OVER GOD &VAN GOGH (10): de driehoek

Het is alweer van juni geleden dat ik nog aan deze blogs werkte. En ook aan de tekening. Het was wat té druk en zoals een beroemd Belgisch sossissenverkoper ooit zei: “te veel is trop en trop is te veel”. Ik nam meer rust en de batterijtjes beginnen weer op te laden. Dus kan ik weer tekenen, beetje bloggen en plannen smeden om terug dingen te organiseren (zie eerdere blogs).

Terug naar God en Van Gogh, het werk op het kruispunt weer Van Eyck en Vincent mekaar vonden onder het gele afdak van het terras van café “De koestraat”…

Totaal onherkenbaar na verbouwing van het huis (links op foto van de Vogelmarkt), de tekening van vroeger (ca.1900) tov wat er vandaag staat. Of dit huis dan ook het huis is waar de Van Eycks leefden/werkten staat (niet meer) ter discussie. Volgens Armand Heins stond er op de Vogelmarkt in 1432 zelfs geen huis, laat staan dat waar Van Eyck werkte. Ik maakte enkele screenshots van mogelijke kanshebbers: Koestraat, Korte Dagsteeg, Gouvernementstraat, de Donkersteeg (geen kandidaat maar wel een middeleeuwse sfeer) en tenslotte het plekje in Gent waarbij de huizen er vandaag nog het meeste op lijken: de Rekelingenbrug. Finaal zou de stadspoort op het schilderij uitsluitsel kunnen bieden maar de vraag blijft dan: is dit het straatbeeld of is het een mix van straatbeelden? Lees dit voor meer. Een Gentse gids ziet het anders (klikken voor meer).Wil je graag ’s tijdreizen door Gent? Klik dan zeker hier

Lees verder “OVER GOD &VAN GOGH (10): de driehoek”

Parijs, november 2023 (4)  

Dag 4, jawel, we zijn deze keer langer gebleven dan dat we anders blijven. Het was nodig (om tot rust te komen) en het was absoluut de moeite.

Voor onze laatste dag doen we’t nog chiller: een voormiddagje lui wezen en TV kijken (omdat we thuis geen TV hebben) en vooral de voetjes sparen. Junior en ik gaan toch nog ’s een kijkje nemen in de Legoshop van Les Halles maar ook hier de regel: wat je koopt draag je zelf (dus wordt er niets gekocht 😉 ). Deze namiddag staat het grote Louvre op het programma. Het walhalla van de kunst/geschiedenis. Zoon en ik deden in een stadsmarathon-tempo de klassieke kunst, de renaissance en de Vlamingen/Nederlanders. Tjakkaaa!

Aarzel nooit om de vele toeristen die selfies staan te nemen bij de Mona Lisa te gaan uitlachen en bij jezelf te denken: “gasten er hangen 5 Da Vinci’s op ’t einde van de gang en ge weet ’t ni eens”.

Het Louvre hoeft op zich geen uitleg, ik laat de beelden spreken. Maar toch deze tip: voor het Louvre boek je best je tickets op voorhand (tenzij je graag een uur of 2 in de file staat). Je kan tickets online kopen maar je kan die ook bestellen bij FNAC.

Parijs, november 2023 (3) 

Derde dag van ons verblijf en het went…Niet in de zin van “we hebben het gezien”, integendeel, eerder van “hier zouden we wel nog veel langer kunnen blijven”. In het geheel aan citytrips dat we al hebben gedaan, is Parijs toch eentje waar we (letterlijk) steeds tevreden naar terug gaan en daarna ook telkens uitkijken naar de volgende keer.

Vandaag doen we alles volgens plan en dat is alweer zo gevuld met veel gehakt (merci Raymond). Vandaag gaan we naar het Musée d’histoire naturelle maar eerst moeten we iets anders doen…een metropass kopen. Dat is namelijk goedkoper omdat de ticketbundels voortaan geen prijsvoordeel meer opleveren.

Lees verder “Parijs, november 2023 (3) “

Parijs, november 2023 (2)

Dag 2 van de avonturen in Parijs. De dame des huizes heeft een planning gemaakt, een lijst met bezienswaardigheden in de buurt. Maar wanneer ik ’s ochtends de venster van onze kamer open zie ik een pak interessante torentjes en koepels die heel dichtbij zijn en waar ik toch graag ’s mijn neus wil binnen steken. De planning wordt aangepast en we stappen af op wat in onze buurt ligt…

Het winkelcentrum “Les Halles” ligt grotendeels ondergronds. In Parijs compenseren ze dat met bovengronds groen (het had ook een parking kunnen zijn…om maar te zeggen…). Dat groen is dan tegelijk een ontmoetingsplaats, speelplaats, rustmoment voor eender wie. Je ziet meteen op bovenstaande foto hoe het groen zich aftekent tussen de gebouwen. Daar stappen we door, eerst naar de Sint-Eustachiuskerk, daarna naar La Bourse de Commerce.

Lees verder “Parijs, november 2023 (2)”

Parijs, november 2023 (1)

Om te ontsnappen aan alle drukte en wat meer rust te vinden, kan je niet beter doen dan naar Parijs trekken. Enfin, dat doen wij maar al te graag. Parijs blijkt telkens weer een hele ontdekking, of een herontdekking. Zelfs al ben je er meermaals geweest, er zijn altijd dingen die je weer verrassen of die je bij een vorig bezoek over overdonderden dat je bij een volgend bezoek plots andere dingen gaat zien.

Omdat ik regelmatig de vraag krijg wat je in Parijs zeker moet zien, heb ik me voorgenomen om van elk bezocht ding een Google-review te schrijven. Je kan ze – hoop ik – allemaal hier vinden.

Het voordeel van de reviews is dat ik dan ook voor mezelf kan uitmaken wanneer ik al eerder op een locatie was en wat ik daar precies ben gaan doen. Zo bezochten we deze keer ook het Louvre nog ‘s, dat was al meer dan 10 jaar geleden, maar daarover later meer.

Want voor een trip naar Parijs nemen we het liefst de trein, de Eurostar (vroeger Thalys) en dat is altijd een beetje miserie. Vertragingen, verwarrende communicatie (als die er al is) en steeds te kort aan bagageruimte omdat er toch altijd reizigers zijn die best van al een roadie mee op toernee nemen.

Enfin, Parijs met een uur vertraging. We laten er ons niet door doen,…

Lees verder “Parijs, november 2023 (1)”

KMSKA: Krasse koppen

In het KMSKA loopt nog tot 21 januari 2024 de expo Krasse Koppen. Ik ging er een kijkje nemen…

De expo verzamelt een flink aantal kunstwerken (schilderijen, beelden, drukwerken,…) die handelen rond portretten. Niet portretten zoals in de klassieke zin van het woord: “kijk eens hoe goed ik op een canvas pak” maar wel portretten, individuele of groepsportretten, met een boodschap.

Het gaat bij deze expo om “sfeer”, het gaat om “expressie”, om het gevoel bij een portret. Dus – newsflash aan alle portrettekenaars – het hoeft zelfs niet op de persoon zelf te lijken. Enkele zijn zelfs helemaal verzonnen. Of zodanig bewerkt met fantasie dat je wel zoiets hebt van hmmm…veel mist hier 😉

Zonder in het gekende gamma van de grotesken en tronies te vervallen brengt deze expo een mooi overzicht van prachtige beelden uit nationale en internationale musea. De audiogids (gratis te beluisteren via de app van het KMSKA) voorziet je tijdens je bezoek van heel veel informatie.

Waarom moet je deze expo zeker bezoeken? Omdat er toch heel wat topstukken getoond worden die je anders niet of moeilijk te zien krijgt. De opbouw zit goed in mekaar, frivool en luchtig voor de doorsnee bezoeker, diepgaand en leerrijk voor de kunstenaars/habitués. Je kan bekende schilderijen (bvb Rembrandts, Vermeer, Rubens,…) van hééééééééééééél dichtbij bekijken en bestuderen. Het aantal bezoekers was tijdens mijn bezoek zeer schappelijk, niemand liep mekaar in de weg. Best niet wachten tot januari om te bezoeken, het zou dan wel eens drukker kunnen worden. Of maak er gebruik van en combineer het bezoek aan de expo met een trip naar Dublin want na KMSKA verhuist het geheel naar daar.

Gratis met museumpas (trein aan halve prijs). Je kan met je ticket ook de vaste collectie van het KMSKA bezoeken.

Meer info op https://kmska.be/nl/krasse-koppen